محمد بن عبدالله بن طاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

جدّ ایشان زُریق در ولایت یکی از اشراف عرب از [[قبیله خزاعه|قبیله خُزاعه]] درآمده بوده و به‌همین علت از طاهریان با نسب خزاعی هم یاد می‌کنند. آنان نخستین دودمان ایرانی محسوب می‌شدند که پس از ورود [[اسلام]] به [[ایران]]، حکومت نیمه مستقلی را در شرق قلمرو اسلامی تشکیل دادند. <ref>پیرنیا، 1380، ص190_ 113؛ اشپولر، 1373، ج1، ص100_ 103.</ref>

این امیر طاهری در سال 246ق.، اموالی فراوانی میان مردم مکه و مدینه انفاق کرد. <ref>طبری، 1967، ج9، ص221؛ ابن فهد، 1404، ج2، ص290.</ref>

وی در سال 247 ق. پس از بازگشت از سفر حج، به خلفیه عباسی گلایه کرد که در موسم حج به‌خاطر اختلاف در [[رؤیت هلال]] [[ماه ذی الحجه]]، در روز [[عید قربان]] حجاج دچار اختلاف شدند. در پی آن [[متوکل عباسی]] دستور داد خریط‌های درباره‌ی رؤیت هلال ذی الحجه به مکه بفرستند و آن را با همان شتاب ببرند که خریطه‌ی مربوط به درستی مراسم حج را می‌برند. <ref>طبری، 1967، ج14، ص6090.</ref>

قابل یادآوری است که کهن‌‌ترین ‌گزارش‌ها از ارسال هدایا به دست حاکمان ایران پس از اسلام، مربوط به حج‌‌گزاری طاهر بن عبدالله بن طاهر و اهدای قفلی زرین به [[کعبه]] از سوی اوست که گفته شده از هزار مثقال طلا ساخته شده بود. طاهر بن عبدالله در سال 219ق آن را که با محافظت نیروهای بسیاری همراهی می‌شد به مکه آورد و جایگزین قفل قبلی کرد. <ref>فاسی، 1421، ج1، ص224.</ref>