۵٬۱۲۵
ویرایش
ابوساج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
Z mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
ابوساج برای ایجاد امنیت در راه‌ها، سیاست‌هایی اجرایی کرد از جمله: استقرار نیروی کافی در مناطق مختلف، سامان دادن دسته‌های ویژه کوچک برای بازرسی راه‌ها و منزلگاه‌ها، شناسایی و جلب گروه‌های مشکوک و نبرد با راهزنان و کسانی که موجب ناامنی راه‌ها می‌شدند. | ابوساج برای ایجاد امنیت در راه‌ها، سیاست‌هایی اجرایی کرد از جمله: استقرار نیروی کافی در مناطق مختلف، سامان دادن دسته‌های ویژه کوچک برای بازرسی راه‌ها و منزلگاه‌ها، شناسایی و جلب گروه‌های مشکوک و نبرد با راهزنان و کسانی که موجب ناامنی راه‌ها می‌شدند. | ||
==نسب‌شناسی== | ==نسب‌شناسی== | ||
خاستگاه اولیه [[ساجیان]] (بنی ساج) آسیای میانه و به طور دقیق ماوراء النهر بود. <ref>ابن حوقل، 1938، ج2، ص506.</ref> برخی محققان اصالتا آنان را سُغدی و برخی دیگر از فرغانی‌های<ref>نک: پیگولوسکایا، 1348، ص443.</ref> ماوراء النهر دانسته‌اند. نسبت ساجی ناشی از سکونت آنان در خانه‌‌هایی از نی مانند کپرنشینان امروزی است. <ref>ابن مسکویه، 1379، ج5، ص179، «پاورقی». </ref> ساجیان با مسلمان شدن و راه یافتن به دستگاه [[خلافت عباسی]] و جلب توجه خلفای عباسی به مقاماتی دست یافتند. <ref>ابن مسکویه، 1379، ج5، ص9، «مقدمه». </ref> | خاستگاه اولیه [[ساجیان]] (بنی ساج) آسیای میانه و به طور دقیق ماوراء النهر بود.<ref>ابن حوقل، 1938، ج2، ص506.</ref> برخی محققان اصالتا آنان را سُغدی و برخی دیگر از فرغانی‌های<ref>نک: پیگولوسکایا، 1348، ص443.</ref> ماوراء النهر دانسته‌اند. نسبت ساجی ناشی از سکونت آنان در خانه‌‌هایی از نی مانند کپرنشینان امروزی است.<ref>ابن مسکویه، 1379، ج5، ص179، «پاورقی». </ref> ساجیان با مسلمان شدن و راه یافتن به دستگاه [[خلافت عباسی]] و جلب توجه خلفای عباسی به مقاماتی دست یافتند.<ref>ابن مسکویه، 1379، ج5، ص9، «مقدمه». </ref> | ||
ابوساج سرسلسله این خاندان ماموریت‌هایی را از سوی برخی خلفای عباسی عهده‌دار شد. ساجیان به دنبال خدماتشان به‌دستگاه خلافت عباسی، از سال 276 تا 319ق. و بنا به قول دیگر از سال 279 تا 317ق. در آذربایجان، اَران و گاه ارمنستان و حدود ری حکومت کردند. <ref>پیگولوسکایا، 1348، ص442.</ref> آنان هرچند به طور اسمی تابع و مطیع دستگاه خلافت بودند، اما آنها را می‌توان از قدرتمندترین سلسله‌های ایرانی به‌شمار آورد که در مقابل خلفا علم استقلال برافراشتند. <ref>بنگرید: قدیانی، 1380، ج1، ص439.</ref> | ابوساج سرسلسله این خاندان ماموریت‌هایی را از سوی برخی خلفای عباسی عهده‌دار شد. ساجیان به دنبال خدماتشان به‌دستگاه خلافت عباسی، از سال 276 تا 319ق. و بنا به قول دیگر از سال 279 تا 317ق. در آذربایجان، اَران و گاه ارمنستان و حدود ری حکومت کردند.<ref>پیگولوسکایا، 1348، ص442.</ref> آنان هرچند به طور اسمی تابع و مطیع دستگاه خلافت بودند، اما آنها را می‌توان از قدرتمندترین سلسله‌های ایرانی به‌شمار آورد که در مقابل خلفا علم استقلال برافراشتند.<ref>بنگرید: قدیانی، 1380، ج1، ص439.</ref> | ||
==نگهبانی از مسیر راه حج== | ==نگهبانی از مسیر راه حج== | ||
دیوداد پسر دیودست، مشهور به ابوساج (درگذشت 266) از دیگر ایرانیانی بود که در [[حرمین شریفین]] صاحب منصب شد. به سال 242ق. خلیفه [[متوکل عباسی|متوکل]]، او را به راهداری [[مکه]] گماشت.<ref>طبری، 1967، ج9، ص210، 353.</ref> ارتباط ساجیان با [[حجاز]] و عهده‌داری مناصبی همانند منصب عمل الحرمینی از آن‌جا آغاز شد که متوکل عباسی (حک: 232-247ق.) به سبب خدمات ابوساج، در سال 244ق او را به بازرسی راه مکه از مسیر کوفه مامور کرد.<ref>طبری، 1967، ج9، ص210؛ ابن اثیر، 1407، ج7، ص86.</ref> | دیوداد پسر دیودست، مشهور به ابوساج (درگذشت 266) از دیگر ایرانیانی بود که در [[حرمین شریفین]] صاحب منصب شد. به سال 242ق. خلیفه [[متوکل عباسی|متوکل]]، او را به راهداری [[مکه]] گماشت.<ref>طبری، 1967، ج9، ص210، 353.</ref> ارتباط ساجیان با [[حجاز]] و عهده‌داری مناصبی همانند منصب عمل الحرمینی از آن‌جا آغاز شد که متوکل عباسی (حک: 232-247ق.) به سبب خدمات ابوساج، در سال 244ق او را به بازرسی راه مکه از مسیر کوفه مامور کرد.<ref>طبری، 1967، ج9، ص210؛ ابن اثیر، 1407، ج7، ص86.</ref> | ||
[[منزلگاه فید]] (منزل 15 از 31منزل) از این‌رو که تقریبا در وسط این راه قرار گرفته بود، به‌سبب داشتن موقعیت مناسب نظامی، بازار و امکانات رفاهی برای حاجیان، به‌عنوان مرکزیتی برای راهداران انتخاب شده بود. حاجیان وسایل و کالاهاشان را در این شهر به امانت می‌گذاشتند. <ref>نک: ابن رسته، 1892، ص174-182؛ بکر، 1981، ص31.</ref> ابوساج در سال 251ق در [[قصر ابن هبیره]] در 12 فرسخی بغداد که تختگاه راهداران محسوب می‌شد مستقر شد<ref>ابن فقیه، 1349، ص145؛ آل خلیفه، 1425، ص649-651.</ref> و با سپاه زیر نظرش به مراقبت و نگهبانی از مسیر طولانی راه حج یاد شده مشغول گردید. | [[منزلگاه فید]] (منزل 15 از 31منزل) از این‌رو که تقریبا در وسط این راه قرار گرفته بود، به‌سبب داشتن موقعیت مناسب نظامی، بازار و امکانات رفاهی برای حاجیان، به‌عنوان مرکزیتی برای راهداران انتخاب شده بود. حاجیان وسایل و کالاهاشان را در این شهر به امانت می‌گذاشتند.<ref>نک: ابن رسته، 1892، ص174-182؛ بکر، 1981، ص31.</ref> ابوساج در سال 251ق در [[قصر ابن هبیره]] در 12 فرسخی بغداد که تختگاه راهداران محسوب می‌شد مستقر شد<ref>ابن فقیه، 1349، ص145؛ آل خلیفه، 1425، ص649-651.</ref> و با سپاه زیر نظرش به مراقبت و نگهبانی از مسیر طولانی راه حج یاد شده مشغول گردید. | ||
==اقدامات ابوساج برای راه حج== | ==اقدامات ابوساج برای راه حج== | ||
وی در مدت ماموریتش بر راه کوفه تا حجاز، سیاست‌های اجرایی ویژه به‌کار بست که عبارتند از: | وی در مدت ماموریتش بر راه کوفه تا حجاز، سیاست‌های اجرایی ویژه به‌کار بست که عبارتند از: | ||