←مخالفان تحریم
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
#رواج یافتن زیارت [[کعبه]] و ادای عمره در طول سال با سفرهای جداگانه و در نتیجه رشد اقتصادی [[جارالله|مکیان]].<ref>. مسند الامام احمد بن حنبل، ج1، ص50؛ صحیح مسلم، ج4، ص46؛ السنن الکبری، ج5، ص21؛ کنز العمال، ج5، ص164.</ref> | #رواج یافتن زیارت [[کعبه]] و ادای عمره در طول سال با سفرهای جداگانه و در نتیجه رشد اقتصادی [[جارالله|مکیان]].<ref>. مسند الامام احمد بن حنبل، ج1، ص50؛ صحیح مسلم، ج4، ص46؛ السنن الکبری، ج5، ص21؛ کنز العمال، ج5، ص164.</ref> | ||
برخی فقیهان، فرمان عمر درباره ترک حج تمتّع و انجام جداگانه عمره را مصداق اتمام عمره | برخی فقیهان، فرمان عمر درباره ترک حج تمتّع و انجام جداگانه عمره را مصداق اتمام عمره در آیه {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ﴾}}{{یادداشت|حج وعمره را برای خدا به پایان برید.}}<ref name=":02">سوره آل عمران، آیه ۹۷؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۶۲.</ref> به شمار آوردهاند.<ref>. المجموع، ج7، ص158.</ref> در پاسخ گفته شده، مراد از اتمام حج به تصریح شماری از مفسران،<ref>. التبیان، ج2، ص154؛ التفسیر الکبیر، ج5، ص296-297.</ref> انجام کامل عمل است، بویژه آنکه در مقابل فرض [[احصار و صد|احصار]] ذکر شده است. گذشته از این که، استناد به آیه در کلام عمر مطرح نشده است.<ref>. الاضواء علی عقائد الشیعه، ص486.</ref> | ||
شماری از اهل سنت، گفتهاند که با توجه به برتر بودن [[حج افراد|حج اِفراد]] از تمتّع، نهی عمر تنزیهی بوده و هدف وی ترغیب مردم به حج اِفراد بوده است.<ref>. صحیح مسلم، النووی، ج8، ص169.</ref> برخی دیگر گفتهاند که مراد عمر، ممنوعیت عدول از حج افراد به عمره تمتّع بوده است.<ref>. صحیح مسلم، النووی، ج8، ص169؛ تفسیر قرطبی، ج2، ص392.</ref> بر پایه نظری دیگر، به استناد برخی روایات<ref>. الجمع بین الصحیحین، ج1، ص271.</ref> حج تمتّع ویژه [[صحابه]] است.<ref>. نک: عمده القاری، ج9، ص189.</ref> برخی نیز این گفتهها را توجیهات خوانده و با سخن صریح عمر و نیز رویه عملی او در این باره ناسازگار شمرده و نقد کردهاند.<ref>. نک: عمده القاری، ج9، ص189؛ زاد المعاد، ج1، ص178؛ بحار الانوار، ج30، ص632ـ633.</ref> | |||
===مخالفان تحریم=== | ===مخالفان تحریم=== | ||
در منابع شیعه<ref>. الکافی، ج4، ص292؛ تهذیب، ج5، ص26ـ29.</ref> و اهل سنت، تحریم حج تمتّع خلاف نص قرآن و سنت حضرت محمد(ص)<ref>. صحیح مسلم، ج4، ص47؛ صحیح البخاری، ج2، ص151-153؛ تفسیر قرطبی، ج2، ص388.</ref> و عمل صحابه<ref>. صحیح مسلم، ج4، ص49؛ سنن النسائی، ج5، ص151؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص238.</ref> خوانده شده و حتی برخی از اهل سنت، نهی عمر را نامعتبر دانستهاند.<ref>. الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص238.</ref> به رغم سکوت یا انعطاف برخی از صحابیان پیامبر(ص) در برابر تحریم حج تمتّع، شماری از آنان به صراحت با آن مخالفت کردند و حتی در مقام عمل این ممنوعیت را مراعات نکردند، برخی از آن افراد عبارتند از: | |||
به رغم سکوت یا انعطاف برخی از صحابیان پیامبر(ص) در برابر تحریم حج تمتّع، شماری از آنان به صراحت با آن | |||
#'''امام علی(ع)''':<ref>. الموطا، ج1، ص336؛ صحیح البخاری، ج2، ص151؛ سنن النسائی، ج5، ص152.</ref> | #'''[[امام علی(ع)]]''':<ref>. الموطا، ج1، ص336؛ صحیح البخاری، ج2، ص151؛ سنن النسائی، ج5، ص152.</ref> وی در برابر اعتراض [[عثمان بن عفان]] به سبب ادای حج تمتّع، تصریح کرد که نمیتوان سخن فرستاده خدا را به خاطر دیگران رها کرد.<ref>. مسند الامام احمد بن حنبل، ج2، ص95؛ السنن الکبری، ج5، ص21.</ref> | ||
#'''عبدالله بن عمر''': فرزند عمر در موارد متعدد بر جواز حج تمتّع تأکید کرده و با تصریح به مستند قرآنی آن و سیره نبوی، نهی پدرش را نادرست و بدون مستند شمرده است.<ref>. السنن الکبری، ج5، ص21؛ تفسیر قرطبی، ج2، ص388.</ref> | #'''[[عبدالله بن عمر بن خطاب|عبدالله بن عمر]]''': فرزند عمر بن خطاب، در موارد متعدد بر جواز حج تمتّع تأکید کرده و با تصریح به مستند قرآنی آن و سیره نبوی، نهی پدرش را نادرست و بدون مستند شمرده است.<ref>. السنن الکبری، ج5، ص21؛ تفسیر قرطبی، ج2، ص388.</ref> | ||
#'''عایشه''': او در پاسخ به نهی معاویه از ادای حج تمتّع، به غلامان و نزدیکان خود دستور داد که حج تمتّع به جا آورند. وی خطاب به معاویه تأکید کرد که رفتار او مطابق واقعیت است.<ref>. نک: الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص238.</ref> | #'''[[عایشه]]''': او در پاسخ به نهی [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] از ادای حج تمتّع، به غلامان و نزدیکان خود دستور داد که حج تمتّع به جا آورند. وی خطاب به معاویه تأکید کرد که رفتار او مطابق واقعیت است.<ref>. نک: الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص238.</ref> | ||
#'''عبدالله بن عباس''': ابن عباس نیز همواره بر اینکه این نوع حج را همراه با | #'''[[عبدالله بن عباس]]''': ابن عباس نیز همواره بر اینکه این نوع حج را همراه با حضرت محمد(ص) و [[مهاجرین|مهاجران]] و [[انصار]] انجام داده، تأکید داشت<ref>. مسند الامام احمد بن حنبل، ج1، ص337.</ref> و در پاسخ به پرسش شخصی از او در این باره آن را جایز شمرد.<ref>. مسند الامام احمد بن حنبل، ج6، ص348؛ صحیح مسلم، ج4، ص55.</ref> | ||
#'''ابی بن کعب''': وی در مخالفت با ممانعت عمر از | #'''[[ابی بن کعب]]''': وی در مخالفت با ممانعت عمر از حج تمتع به او گفت که با توجه به نزول آیه درباره آن و نیز سیره حضرت محمد(ص) وی حق این کار را ندارد.<ref>. الدر المنثور، ج1، ص216؛ مجمع الزوائد، ج5، ص128.</ref> | ||
#'''سعد بن ابی وقاص''':او در پاسخ به پرسش درباره حج تمتّع گفت که آن هنگام که نهیکننده از حج تمتّع کافر به شمار | #'''سعد بن ابی وقاص''': او در پاسخ به پرسش درباره حج تمتّع گفت که آن هنگام که نهیکننده از حج تمتّع کافر به شمار میرفت، ما با حضرت محمد(ص) این نوع حج را انجام میدادیم.<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج1، ص181؛ صحیح مسلم، ج4، ص47؛ البدایة و النهایه، ج5، ص145.</ref> | ||
#'''عمران بن حصین''': او با تصریح به اینکه | #'''عمران بن حصین''': او با تصریح به اینکه حضرت محمد(ص) میان حج و عمره جمع کرد{{یادداشت|در قالب حج تمتّع.}} و پس از آن آیهای در نسخ آن نازل نشده، تحریم حج تمتّع را تنها دیدگاه شخصی عمر میدانست.<ref>. صحیح البخاری، ج2، ص153؛ صحیح مسلم، ج4، ص48.</ref> | ||
همچنین بر پایه احادیث شیعه، امامان | همچنین بر پایه احادیث شیعه، [[امامان(ع)]] به صراحت اعلام کردهاند که در ادای حج تمتّع [[تقیه]] را روا نمیدارند و آن را انجام میدهند.<ref>. الکافی، ج3، ص32؛ من لایحضره الفقیه، ج1، ص48؛ الاستبصار، ج2، ص151.</ref> | ||
===دوره عثمان=== | ===دوره عثمان=== | ||
پس از عمر بن خطاب، [[عثمان بن عفان]] خلیفه سوم و [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه بن ابیسفیان]] نیز، مردم را از حج به گونه تمتّع بازمیداشتند<ref name=":1">صحیح البخاری، ج2، ص151؛ صحیح مسلم، ج4، ص46؛ المحلی، ج7، ص107.</ref> و گاه بر آن سختگیری میکردند.<ref name=":3">نک: معالم المدرستین، ج2، ص210 ـ211.</ref> | |||
===دوره عباسیان=== | ===دوره عباسیان=== | ||
به | به تدریج، بویژه در دوره [[بنیعباس|عباسیان]]، ظاهراً به استناد نظر [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، این منع برچیده شد و حج تمتّع آزاد گردید.<ref name=":4">. معالم المدرستین، ج2، ص222ـ223.</ref> | ||
==حکم== | ==حکم== | ||
===برای آفاقیان=== | ===برای آفاقیان=== | ||
به اجماع فقیهان [[شیعة العراق و بناء الوطن (کتاب)|شیعه]]، آنچه به عنوان [[حجة الاسلام]] بر [[آفاقی|آفاقیان]] واجب است، حج تمتّع است.<ref>. المعتبر، ج2، ص783؛ ذخیرة المعاد، ج2، ص550؛ ریاض المسائل، ج6، ص101.</ref> مستند آنان در این باره، | به اجماع فقیهان [[شیعة العراق و بناء الوطن (کتاب)|شیعه]]، آنچه به عنوان [[حجة الاسلام]] بر [[آفاقی|آفاقیان]] واجب است، حج تمتّع است.<ref>. المعتبر، ج2، ص783؛ ذخیرة المعاد، ج2، ص550؛ ریاض المسائل، ج6، ص101.</ref> مستند آنان در این باره، آیه ۱۹۶بقره/۲ـ است که حج تمتّع را ویژه غیر حاضران در محدوده [[مکه]] (ذلک لمن لم یکن اهله حاضری المسجدالحرام) دانسته است. مستند دگیر آنان روایات پرشمار<ref>. وسائل الشیعه، ج11، ص239ـ245.</ref> است.<ref>فقه الرضا، ص215؛ المقنع، ص215؛ جواهر الکلام، ج18، ص5.</ref> پارهای از منابع، وجوب تمتّع را بر آفاقی از ضروریات فقه شیعه شمردهاند.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص5.</ref> مستند برخی فقها بر این حکم، بخشی دیگر از آیه پیشگفته {{یادداشت|{{آیه|وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ}} | ||
حج وعمره را برای خدا به پایان برید.}}<ref name=":02" /> است.<ref>. الانتصار، ص239ـ240؛ منتهی المطلب، ج10، ص121.</ref> | |||
فقیهان [[اهل سنت]]، درباره اینکه حج آفاقیان میتواند حج تمتّع باشد، اتفاق نظر دارند.<ref name=":5" /> | |||
===برای اهل حرم=== | ===برای اهل حرم=== |