Automoderated users، دیوانسالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۸۶۶
ویرایش
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
همچنین گفته میشود که در دوره [[معتضد عباسی]] (حک: 279- 289 ه. ق)، محمد بن زید علوی، از داعیان زیدی طبرستان، به زیارت دو [[حرم امام علی]](ع) در نجف و [[امام حسین(ع)]] در کربلا آمد و به بازسازی بنای حرم امام حسین اقدام نمود.<ref>همان، ص79.</ref>در منابع تاریخی کهن، به دو بازسازی، اشاره نشده است؛ | همچنین گفته میشود که در دوره [[معتضد عباسی]] (حک: 279- 289 ه. ق)، محمد بن زید علوی، از داعیان زیدی طبرستان، به زیارت دو [[حرم امام علی]](ع) در نجف و [[امام حسین(ع)]] در کربلا آمد و به بازسازی بنای حرم امام حسین اقدام نمود.<ref>همان، ص79.</ref>در منابع تاریخی کهن، به دو بازسازی، اشاره نشده است؛ | ||
=== آل بویه === | ===آل بویه=== | ||
گزارش عمارت و ساختن بارگاه مطهر امام حسین(ع) به دستور [[عضدالدوله دیلمی]]، از امرای [[آل بویه]]، در منابع تاریخی آمده است.<ref>نزهة القلوب، ص32.</ref> ابناثیر نیز در تاریخ خود به اقدامات عمرانی عضدالدوله در کربلا در سال 369 ه. ق، اشاره کرده است.<ref>الکامل فی التاریخ، ج8، ص705.</ref> او همچنین در سال 371 ه. ق، به زیارت قبر مطهر امام حسین(ع) مشرف شد و به سادات علوی و مردم ساکن مجاور بارگاه مقدس، کمکهای مالی و غیرمالی فراوانی کرد.<ref>فرحة الغری فی تعیین قبر امیرالمؤمنین علی(ع)، صص 292 و 293.</ref> | گزارش عمارت و ساختن بارگاه مطهر امام حسین(ع) به دستور [[عضدالدوله دیلمی]]، از امرای [[آل بویه]]، در منابع تاریخی آمده است.<ref>نزهة القلوب، ص32.</ref> ابناثیر نیز در تاریخ خود به اقدامات عمرانی عضدالدوله در کربلا در سال 369 ه. ق، اشاره کرده است.<ref>الکامل فی التاریخ، ج8، ص705.</ref> او همچنین در سال 371 ه. ق، به زیارت قبر مطهر امام حسین(ع) مشرف شد و به سادات علوی و مردم ساکن مجاور بارگاه مقدس، کمکهای مالی و غیرمالی فراوانی کرد.<ref>فرحة الغری فی تعیین قبر امیرالمؤمنین علی(ع)، صص 292 و 293.</ref> | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
در سال 369 ه. ق، [[ضبّة بن محمد اسدی]] که به راهزنی میپرداخت، بارگاه امام حسین را غارت کرد. عضدالدوله دیلمی نیز لشکری را به مقر وی، در شهر عینالتمر، فرستاد که البته ضُبّه خود را نجات داد و فرار کرد. اما خانواده وی، اسیر و اموالش مصادره شدند. [[ابناثیر]] این حادثه را عِقابی برای وی، در نتیجه غارت بارگاه امام حسین(ع) دانسته است.<ref>الکامل فی التاریخ، ج8، ص710.</ref> | در سال 369 ه. ق، [[ضبّة بن محمد اسدی]] که به راهزنی میپرداخت، بارگاه امام حسین را غارت کرد. عضدالدوله دیلمی نیز لشکری را به مقر وی، در شهر عینالتمر، فرستاد که البته ضُبّه خود را نجات داد و فرار کرد. اما خانواده وی، اسیر و اموالش مصادره شدند. [[ابناثیر]] این حادثه را عِقابی برای وی، در نتیجه غارت بارگاه امام حسین(ع) دانسته است.<ref>الکامل فی التاریخ، ج8، ص710.</ref> | ||
=== آتش سوزی === | ===آتش سوزی=== | ||
در سال 407 ه. ق گنبد حرم امام حسین(ع) و رواقهای آن در آتش سوخت. علت آتشسوزی این بود که عوام مردم، دو شمع (چراغ) بزرگ روشن کردند که در نیمه شب روی ازارها سقوط کرد و آن را آتش زد و آتش به جاهای دیگر سرایت کرد.<ref>المنتظم، ج15، ص120؛ الکامل فی التاریخ، ج9، ص295.</ref> در همین دوره، ابوالحسن بن فضل رامهرمزی، وزیر سلطانالدوله، حصار حرم امام حسین(ع) را بازسازی کرد.<ref>المنتظم، ابنجوزی، ج15، ص120.</ref> | در سال 407 ه. ق گنبد حرم امام حسین(ع) و رواقهای آن در آتش سوخت. علت آتشسوزی این بود که عوام مردم، دو شمع (چراغ) بزرگ روشن کردند که در نیمه شب روی ازارها سقوط کرد و آن را آتش زد و آتش به جاهای دیگر سرایت کرد.<ref>المنتظم، ج15، ص120؛ الکامل فی التاریخ، ج9، ص295.</ref> در همین دوره، ابوالحسن بن فضل رامهرمزی، وزیر سلطانالدوله، حصار حرم امام حسین(ع) را بازسازی کرد.<ref>المنتظم، ابنجوزی، ج15، ص120.</ref> | ||
در این دوره و دورههای بعدی، بسیاری از [[خلفای عباسی]] و پادشاهان، به زیارت قبر امام حسین(ع) اهتمام داشتند. در سال 436 ه. ق، سلطان ابوکالیجار مرزبان بن سلطانالدوله بویهی (متوفای 440 ه. ق) به زیارت حرم امام حسین(ع) در [[کربلا]] و [[حرم امام علی]](ع) در [[نجف]]، مشرف شد.<ref>الکامل فی التاریخ، ج9، ص525.</ref> | در این دوره و دورههای بعدی، بسیاری از [[خلفای عباسی]] و پادشاهان، به زیارت قبر امام حسین(ع) اهتمام داشتند. در سال 436 ه. ق، سلطان ابوکالیجار مرزبان بن سلطانالدوله بویهی (متوفای 440 ه. ق) به زیارت حرم امام حسین(ع) در [[کربلا]] و [[حرم امام علی]](ع) در [[نجف]]، مشرف شد.<ref>الکامل فی التاریخ، ج9، ص525.</ref> | ||
=== سلجوقیان و ایلخانان === | ===سلجوقیان و ایلخانان=== | ||
در سال 479 ه. ق، [[سلطان ملکشاه سلجوقی]] به همراه وزیرش نظامالملک، بارگاه مطهر امام حسین(ع) را زیارت کردند.<ref>مرآة الزمان فی تواریخ الاعیان، یوسف بن قزاوغلی (سبط ابن الجوزی)، ج19، ص407.</ref> | در سال 479 ه. ق، [[سلطان ملکشاه سلجوقی]] به همراه وزیرش نظامالملک، بارگاه مطهر امام حسین(ع) را زیارت کردند.<ref>مرآة الزمان فی تواریخ الاعیان، یوسف بن قزاوغلی (سبط ابن الجوزی)، ج19، ص407.</ref> | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
==بازسازی حرم در دوره صفوی== | ==بازسازی حرم در دوره صفوی== | ||
در سال 914 | === شاه اسماعیل صفوی === | ||
در سال 914 [[شاه اسماعیل اول صفوی]]، بغداد را فتح کرد و به زیارت قبر امام حسین(ع) در کربلا آمد و هدایایی به بارگاه مقدس هدیه کرد.<ref>تاریخ حبیب السیر، خواند میر، ج4، ص494.</ref> همچنین گفتهاند که او در سال 920 دستور ساخت شش صندوقچه چوبی خاتم و منبتکاری نفیس را صادر کرد تا بر قبور مطهر امامان مدفون در عراق، نصب شود. صندوقچه قبر امام حسین(ع)، پس از وفات شاه اسماعیل در سال 932 ه. ق، روی قبر مطهر نصب گردید.<ref>دائرةالمعارف الحسینیة، تاریخ المراقد، محمدصادق کرباسی، ج2، ص75 و 79.</ref> | |||
در سال 941 | === سلطان سلیمان قانونی === | ||
در سال 941 پادشاه عثمانی، [[سلطان سلیمان قانونی]]، به زیارت کربلا آمد و دستور بازسازی و مرمت بنای آستان امام حسین(ع) را صادر کرد.<ref>همان، ص70 و 71.</ref> در کتاب بیان [[منازل سفر العراقین]] تالیف [[نصوح مطراقچی]]، که موضوع آن شرح لشکرکشیهای سلطان سلیمان قانونی به عراق عرب و عجم است، نگارهای هنری از آستان مقدس وجود دارد که نشاندهنده تصویر و وضعیت تقریبی ساختمان آن در زمان بازدید سلطان سلیمان است. | |||
در سال 980 | === شاه طهماسب صفوی === | ||
در سال 980 [[شاه طهماسب صفوی]] با [[دولت عثمانی]]، عهدنامه صلحی امضا کرد و به زیارت کربلا آمد و دستور بازسازی آستان مقدس و مسجد واقع در شمال حرم و توسعه رواق حرم و صحن از سمت شمال را صادر کرد. در همین سال، [[حسن بغدادی تبریزی]]، از نزدیکان شاه طهماسب، گنبد حرم را طلاکاری کرد و در سال 982 بازسازی مناره عبد، به دستور شاه طهماسب، به پایان رسید.<ref>دائرةالمعارف الحسینیة، تاریخ المراقد، ص75 و 79.</ref> شیخ محمد سماوی مادّه تاریخ این بازسازی را به فارسی «انگشت یار» و به عربی «خنصر الاحب» که معادل عربی همان عبارت فارسی میباشد، گفته است.<ref>مجالی اللطف بارض الطف، ص307.</ref> | |||
در سال 1032 | === شاه عباس === | ||
در سال 1032 [[شاه عباس صفوی|شاه عباس کبیر صفوی]]، وارد عراق شد و پس از زیارت قبر امیرمؤمنان(ع)، به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت. سپس دستور داد تا برای نخستین بار، ضریح مشبکی از جنس مس، تهیه و روی قبر نصب گردد. این ضریح تا سال 1357 در محل خود باقی بود. سپس آن را برداشتند و صندوق و محفظه شیشهای را که برای حفاظت صندوق خاتم است، بهجای آن گذاشتند. همچنین به دستور وی، گنبد مطهر، کاشیکاری گردید و ساختمان حرم و صحن و رواقها، بازسازی شد.<ref>شهر حسین، ص314 و 316.</ref> | |||
در سال 1048 ه. ق، شاه صفی اول صفوی، به زیارت امام حسین(ع) آمد و اموالی را برای بازسازی حرم مطهر، اختصاص داد. به دستور وی، مسجد پشت سر را بازسازی کردند و دیوار صحن را از سمت شمال، خراب کردند و مساحت صحن را توسعه دادند و رواق شمالی را ساختند.<ref>همان، ص318.</ref> | === شاه صفی === | ||
در سال 1048 ه. ق، شاه صفی اول صفوی، به زیارت امام حسین(ع) آمد و اموالی را برای بازسازی حرم مطهر، اختصاص داد. به دستور وی، مسجد پشت سر را بازسازی کردند و دیوار صحن را از سمت شمال، خراب کردند و مساحت صحن را توسعه دادند و رواق شمالی را ساختند.<ref>همان، ص318.</ref> | |||
=== گوهر شاد === | |||
در سال 1153 ه. ق، [[گوهرشاد بیگم]]، دختر شاه سلطان حسین صفوی و همسر [[نادرشاه افشار]]، به تعمیر و تزیین و کاشیکاری حرم، اقدام کرد. او کف حرم را با کفپوش نفیس، فرش نمود و برای کلیه درهای حرم، پردههای نفیسی نصب کرد و بالای ضریح نیز چراغی از طلای خالص قرار داد.<ref>همان، ص318.</ref> | در سال 1153 ه. ق، [[گوهرشاد بیگم]]، دختر شاه سلطان حسین صفوی و همسر [[نادرشاه افشار]]، به تعمیر و تزیین و کاشیکاری حرم، اقدام کرد. او کف حرم را با کفپوش نفیس، فرش نمود و برای کلیه درهای حرم، پردههای نفیسی نصب کرد و بالای ضریح نیز چراغی از طلای خالص قرار داد.<ref>همان، ص318.</ref> | ||
ویرایش