۵٬۱۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'به[[' به 'به [[') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نظریه قریب به اجماع آن است که نجف، زمین مرتفعی است که همیشه آب سیل، اطراف آن جمع میشود.<ref>المفصَل فی تاریخ النجف الاشرف، ج1، ص112؛ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، مسعود الخوند، ج12، ص226.</ref> | نظریه قریب به اجماع آن است که نجف، زمین مرتفعی است که همیشه آب سیل، اطراف آن جمع میشود.<ref>المفصَل فی تاریخ النجف الاشرف، ج1، ص112؛ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، مسعود الخوند، ج12، ص226.</ref> | ||
نجف واژهای عربی به معنای منجوف است. منجوف به مکانی مستطیل شکل و مرتفع گفته میشود که [[آب]] در اطراف آن جمع میگردد ولی بر سطح آن جاری نمیشود. این شهر را از آن رو نجف نامیدهاند که نسبت به زمینهای مجاور بلند، و به سبب آن که مستطیل شکل یا دایرهای است، آب بر سطح آن جمع نمیشود. به گفته [[یاقوت حموی]] نجف [[ساحل]] دریای شور است که در قدیم به[[حیره]] متصل بود.<ref>معجم البلدان، ج5، ص271؛ لسان العرب، ج9، ص323.</ref> | نجف واژهای عربی به معنای منجوف است. منجوف به مکانی مستطیل شکل و مرتفع گفته میشود که [[آب]] در اطراف آن جمع میگردد ولی بر سطح آن جاری نمیشود. این شهر را از آن رو نجف نامیدهاند که نسبت به زمینهای مجاور بلند، و به سبب آن که مستطیل شکل یا دایرهای است، آب بر سطح آن جمع نمیشود. به گفته [[یاقوت حموی]] نجف [[ساحل]] دریای شور است که در قدیم به [[حیره]] متصل بود.<ref>معجم البلدان، ج5، ص271؛ لسان العرب، ج9، ص323.</ref> | ||
===دریای خشک=== | ===دریای خشک=== | ||
خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
*همچنین در روایت دیگری از امام صادق (ع)، مکه، حرم ابراهیم (ع)، مدینه، [[حرم حضرت محمد(ص)]] و کوفه، حرم امام علی (ع) است.<ref>ترجمه آمالی شیخ طوسی، صادق حسنزاده، ص648-649.</ref> | *همچنین در روایت دیگری از امام صادق (ع)، مکه، حرم ابراهیم (ع)، مدینه، [[حرم حضرت محمد(ص)]] و کوفه، حرم امام علی (ع) است.<ref>ترجمه آمالی شیخ طوسی، صادق حسنزاده، ص648-649.</ref> | ||
*براساس روایت دیگری از امام صادق (ع)، کوفه، زمین پاکیزهای است که در آن، قبور [[پیامبران مرسل]] و غیرمرسل و اوصیای پیامبران قرار دارد… و از آنجا، [[عدل الهی]] آشکار میشود و در آن، [[حضرت مهدی|قائم]] حق تعالی قیام میکند و عدالت را برقرار مینماید و در آن، خانههای پیامبران و اوصیا و صالحان بوده است.<ref>کامل الزیارات، ص26-27؛ ترجمه کامل الزیارات، ص82.</ref> | *براساس روایت دیگری از امام صادق (ع)، کوفه، زمین پاکیزهای است که در آن، قبور [[پیامبران مرسل]] و غیرمرسل و اوصیای پیامبران قرار دارد… و از آنجا، [[عدل الهی]] آشکار میشود و در آن، [[حضرت مهدی|قائم]] حق تعالی قیام میکند و عدالت را برقرار مینماید و در آن، خانههای پیامبران و اوصیا و صالحان بوده است.<ref>کامل الزیارات، ص26-27؛ ترجمه کامل الزیارات، ص82.</ref> | ||
*در روایت دیگری، امام صادق (ع) خطاب به[[مفضل بن عمر جعفی]]، غَری (نجف) را قطعهای از کوهی بیان کرده است که خداوند بر آن، با [[موسی(ع)]] تکلم کرد و [[عیسی(ع)]] را تقدیس نمود و ابراهیم (ع) را خلیل خود و محمد (ص) را حبیب خود برگزید و آن را مسکن پیامبران (علیهمالسّلام) قرار داد.<ref>کامل الزیارات، ص٣5-٣6؛ ترجمه کامل الزیارات، ص113.</ref> | *در روایت دیگری، امام صادق (ع) خطاب به [[مفضل بن عمر جعفی]]، غَری (نجف) را قطعهای از کوهی بیان کرده است که خداوند بر آن، با [[موسی(ع)]] تکلم کرد و [[عیسی(ع)]] را تقدیس نمود و ابراهیم (ع) را خلیل خود و محمد (ص) را حبیب خود برگزید و آن را مسکن پیامبران (علیهمالسّلام) قرار داد.<ref>کامل الزیارات، ص٣5-٣6؛ ترجمه کامل الزیارات، ص113.</ref> | ||
*در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که نجف، همان کوهی است که فرزند نوح (ع)، به آن پناه برد و گفت: {{قلم رنگ|سبز|﴿سَآوِی اِلیٰ جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمٰاءِ﴾}}؛<ref>[http://lib.eshia.ir/17001/1/221/43 هود/سوره11، آیه43.]</ref> خداوند به کوه [[وحی]] کرد (خطاب نمود): «آیا او از من، به تو پناه میبرد؟» پس کوه در زمین نهان گشت و رشتهاش تا سرزمین شام بریده شد.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج٢، ص351-352؛ کامل الزیارات، ص32؛ ترجمه کامل الزیارات، ص99-100.</ref> | *در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که نجف، همان کوهی است که فرزند نوح (ع)، به آن پناه برد و گفت: {{قلم رنگ|سبز|﴿سَآوِی اِلیٰ جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمٰاءِ﴾}}؛<ref>[http://lib.eshia.ir/17001/1/221/43 هود/سوره11، آیه43.]</ref> خداوند به کوه [[وحی]] کرد (خطاب نمود): «آیا او از من، به تو پناه میبرد؟» پس کوه در زمین نهان گشت و رشتهاش تا سرزمین شام بریده شد.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج٢، ص351-352؛ کامل الزیارات، ص32؛ ترجمه کامل الزیارات، ص99-100.</ref> | ||
*در روایت دیگری از امام صادق (ع) در تفسیر آیه: {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ آوَیْنٰاهُمٰا اِلیٰ رَبْوَةٍ ذٰاتِ قَرٰارٍ وَ مَعِینٍ﴾}}؛<ref>[http://lib.eshia.ir/17001/1/342/50 مؤمنون/سوره23، آیه50.]</ref> آمده است که منظور از «ربوه»، نجف و منظور از «مَعین»، رود فرات است.<ref>کامل الزیارات، ص45؛ ترجمه کامل الزیارات، ص138.</ref> | *در روایت دیگری از امام صادق (ع) در تفسیر آیه: {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ آوَیْنٰاهُمٰا اِلیٰ رَبْوَةٍ ذٰاتِ قَرٰارٍ وَ مَعِینٍ﴾}}؛<ref>[http://lib.eshia.ir/17001/1/342/50 مؤمنون/سوره23، آیه50.]</ref> آمده است که منظور از «ربوه»، نجف و منظور از «مَعین»، رود فرات است.<ref>کامل الزیارات، ص45؛ ترجمه کامل الزیارات، ص138.</ref> |
ویرایش