مزار محمد عابد (شیراز): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
حذف عناوین والقاب و عبارات توصیفی و جانبدارانه
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (حذف عناوین والقاب و عبارات توصیفی و جانبدارانه) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
'''مزار محمد بن موسی(ع) در شیراز''' مشهورترین | '''مزار محمد بن موسی(ع) در شیراز''' مشهورترین مزار منسوب به [[محمد بن موسی کاظم(ع)]] است. مورخان در محل دفن وی اختلاف‌نظر دارند مشهورترین دیدگاه در رابطه با محل دفن وی، در شیراز و نزدیک مزار [[احمد بن موسی(ع)]] است. قبر محمد عابد مانند مدفن برادرش احمد بن موسی(ع)، مدت‌ها مخفی بود تا اینکه مزار وی در زمان اتابک بن سعد زنگی، در نزدیکی مدفن برادرش کشف شد. | ||
مرقد محمد عابد مزین به‌کاشی‌کاری است و درون بقعه، مشتمل بر حرم ساده و وسیعی است. ضریح این مرقد، خاتم‌کاری‌هایی از [[عهد زندیه]] دارد. جنید شیرازی مقبره محمد بن موسی کاظم(ع) را زیارتگاهی پربرکت و عالی مرتبه توصیف کرده که محل وثوق و اعتماد مردم برای نیایش به درگاه الهی است. | |||
==مکان مزار== | ==مکان مزار== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مدخل این بقعه، از سمت جنوب، مزین به کاشی‌کاری است و درون بقعه، مشتمل بر حرم ساده و وسیعی است که مرقد در شاه‌نشین شمالی آن قرار دارد و مسجدی بی‌پیرایه، قرینه حرم، در سوی دیگر مرقد واقع شده است. ضریح این مرقد، خاتم‌کاری‌های زیبایی از [[عهد زندیه]] دارد و پشت آن، ضریح مرقد منسوب به امامزاده ابراهیم (از اولاد امام هفتم(ع)) قرار دارد که هر دو ضریح به‌یکدیگر متصل هستند. گنبد کاشی‌کاری بنا به سبک گنبدهای دیگری که در [[عهد قاجاریه]] بر بقاع متبرک شیراز ساخته شده، دارای بدنه باریک و برآمدگی زیاد در قسمت پایین گنبد است. به‌نظر می‌رسد بنای اصلی، از آثار قرن دهم هجری است که در دوران زندیه و سپس قاجاریه تزیین و تعمیر شده است. | مدخل این بقعه، از سمت جنوب، مزین به کاشی‌کاری است و درون بقعه، مشتمل بر حرم ساده و وسیعی است که مرقد در شاه‌نشین شمالی آن قرار دارد و مسجدی بی‌پیرایه، قرینه حرم، در سوی دیگر مرقد واقع شده است. ضریح این مرقد، خاتم‌کاری‌های زیبایی از [[عهد زندیه]] دارد و پشت آن، ضریح مرقد منسوب به امامزاده ابراهیم (از اولاد امام هفتم(ع)) قرار دارد که هر دو ضریح به‌یکدیگر متصل هستند. گنبد کاشی‌کاری بنا به سبک گنبدهای دیگری که در [[عهد قاجاریه]] بر بقاع متبرک شیراز ساخته شده، دارای بدنه باریک و برآمدگی زیاد در قسمت پایین گنبد است. به‌نظر می‌رسد بنای اصلی، از آثار قرن دهم هجری است که در دوران زندیه و سپس قاجاریه تزیین و تعمیر شده است. | ||
جدار حرم، آیینه‌کاری است و زیرگنبد آن با آیینه، مقرنس‌کاری شده و خطوط ثلث و نسخ، با آیینه و با قلمی درشت و خوب نوشته شده است. ضریح سیدمیرمحمد، از نقره و در سال 1306 ه. ق ساخته شده است. بر روی بدنه جنوبی بقعه که در ایوان جدید الاحداث قرار گرفته، قدری کاشی‌کاری و سه کتیبه به خط ثلث دیده می‌شود.<ref>بناهای تاریخی و آثار هنری جلگه شیراز، ص١64 و١65؛ اقلیم پارس، ص64.</ref> | جدار حرم، آیینه‌کاری است و زیرگنبد آن با آیینه، مقرنس‌کاری شده و خطوط ثلث و نسخ، با آیینه و با قلمی درشت و خوب نوشته شده است. ضریح سیدمیرمحمد، از نقره و در سال 1306 ه. ق ساخته شده است. بر روی بدنه جنوبی بقعه که در ایوان جدید الاحداث قرار گرفته، قدری کاشی‌کاری و سه کتیبه به خط ثلث دیده می‌شود.<ref>بناهای تاریخی و آثار هنری جلگه شیراز، ص١64 و١65؛ اقلیم پارس، ص64.</ref> | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۵: | ||
==آشکار شدن مدفن در شیراز== | ==آشکار شدن مدفن در شیراز== | ||
قبر | قبر میرمحمد عابد نیز مانند مدفن برادرش احمد بن موسی(ع)، مدت‌ها مخفی بود و کسی از محل آن خبر نداشت تا اینکه مزار وی در زمان اتابک بن سعد زنگی در محله‌ای که به بازار مرغ معروف است، در نزدیکی مدفن برادرش سیداحمد بن موسی(ع) کشف شد و بر آن بقعه و بارگاه برافراشتند.<ref>شد الازار، ص٢٩٢.</ref> | ||
به گفته [[فرصت الدوله]] در [[آثار العجم]] در سال | به گفته [[فرصت الدوله]] در [[آثار العجم]] در سال 1296ق، نادرخان و پس از او در سال 1306ق، اویس میرزا فرزند فرهاد میرزا ضریحی از نقره برای مقبره ساختند و به‌روی آن نصب کردند. فرهنگ، فرزند وصال شیرازی، ماده تاریخ ساخت ضریح را به‌نظم کشیده و این بیت روی ضریح قلم‌زنی شده است.<ref>آثار العجم، ص44٩.</ref> | ||
==هدیه اکبر شاه هندی به حرم== | ==هدیه اکبر شاه هندی به حرم== | ||
فرصت الدوله در کتاب خود درباره ماجرای هدیه اکبر شاه هندی به حرم مطهر محمد بن موسی کاظم(ع) گزارشی داده است. وی که در مراسم نصب این قندیل بلورین، در حرم | فرصت الدوله در کتاب خود درباره ماجرای هدیه اکبر شاه هندی به حرم مطهر محمد بن موسی کاظم(ع) گزارشی داده است. وی که در مراسم نصب این قندیل بلورین، در حرم محمد بن موسی حضور داشته، این اشعار را به سبک هندی در سپاس از اکبرشاه هندی سرود و به رسم تشکر برای وی ارسال کرد: | ||
آمد از هند یکی جار ابا زینت و فر **** بهر ایوان شهنشاه ملایک لشکر | آمد از هند یکی جار ابا زینت و فر **** بهر ایوان شهنشاه ملایک لشکر | ||
لیک باید بستایید کسی را به ثنا **** کاین چنین هدیه فرستاده با زینت و فر | لیک باید بستایید کسی را به ثنا **** کاین چنین هدیه فرستاده با زینت و فر | ||