۵٬۱۲۵
ویرایش
(←منابع) |
جز (جایگزینی متن - '</ref> <ref>' به '</ref><ref>') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
به نظر فقیهان امامی، با استناد به آیه ۱۹۶ بقره/۲ و [[حدیث متواتر|احادیث متواتر]]<ref>نک: وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۲۳۹-۲۴۵.</ref> مهمترین حکم آفاقی آن است که از اقسام سه گانه حج میتواند تنها [[حج تمتع]] را به جا آورد و فقط در موارد اضطراری میتواند [[حج قران|حج قِران]] یا [[حج افراد|اِفراد]] بگزارد، بر خلاف فرد مقیم که حج قِران یا اِفراد بر او واجب است.<ref>المقنعه، ص۳۸۹؛ الخلاف، ج۲، ص۲۷۲؛ قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۵۱.</ref> | به نظر فقیهان امامی، با استناد به آیه ۱۹۶ بقره/۲ و [[حدیث متواتر|احادیث متواتر]]<ref>نک: وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۲۳۹-۲۴۵.</ref> مهمترین حکم آفاقی آن است که از اقسام سه گانه حج میتواند تنها [[حج تمتع]] را به جا آورد و فقط در موارد اضطراری میتواند [[حج قران|حج قِران]] یا [[حج افراد|اِفراد]] بگزارد، بر خلاف فرد مقیم که حج قِران یا اِفراد بر او واجب است.<ref>المقنعه، ص۳۸۹؛ الخلاف، ج۲، ص۲۷۲؛ قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۵۱.</ref> | ||
از منظر فقیهان امامی، دیگر حکم آفاقی آن است که [[احرام]] وی از مواقیت و مکانهایی خاص صورت میگیرد که در احادیث و منابع فقهی معین شدهاند<ref>کفایة الاثر، ج۱، ص۲۸۸-۲۸۹؛ تحریر الاحکام، ج۱، ص۵۶۱.</ref> فقیهان [[اهلسنت]] نیز محرم شدن آفاقی از مواقیت خاص را لازم دانسته<ref>المجموع، ج۷، ص۱۹۶.</ref> ، عبور بدون احرام او از میقات را برای ورود به مکه جایز ندانستهاند.<ref>المغنی، ج۳، ص۲۱۷؛ الانصاف، ج۳، ص۴۲۷.</ref> همچنین فقیهان [[حنفی]] آفاقی بودن را از شرایط [[وجوب]] [[طواف وداع]] برشمرده و آن را بر غیر آفاقی واجب ندانستهاند.<ref>بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۴۲.</ref> باید دانست در نظر [[شافعی]] که قائل به [[استحباب]] این [[طواف]] است، لازمه اختصاص وجوب آن به آفاقی، تفاوت میان تکالیف آفاقی و غیرآفاقی در حج است که پذیرفتنی نیست.<ref>نک: المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۳۴-۳۵.</ref> گفتنی است از شرایط استطاعت حج برای آفاقی، داشتن زاد و راحله (هزینه و وسیله سفر) است، اما برای حجگزار مقیم در مکه این شرط وجود ندارد.<ref>تحفة الفقهاء، ج۱، ص۳۸۶؛ بدائع الصنایع، ج۲، ص۱۲۲؛ کشف اللثام، ج۵، ص۶۴-۶۵.</ref> <ref>(نیز ← استطاعت)</ref> | از منظر فقیهان امامی، دیگر حکم آفاقی آن است که [[احرام]] وی از مواقیت و مکانهایی خاص صورت میگیرد که در احادیث و منابع فقهی معین شدهاند<ref>کفایة الاثر، ج۱، ص۲۸۸-۲۸۹؛ تحریر الاحکام، ج۱، ص۵۶۱.</ref> فقیهان [[اهلسنت]] نیز محرم شدن آفاقی از مواقیت خاص را لازم دانسته<ref>المجموع، ج۷، ص۱۹۶.</ref> ، عبور بدون احرام او از میقات را برای ورود به مکه جایز ندانستهاند.<ref>المغنی، ج۳، ص۲۱۷؛ الانصاف، ج۳، ص۴۲۷.</ref> همچنین فقیهان [[حنفی]] آفاقی بودن را از شرایط [[وجوب]] [[طواف وداع]] برشمرده و آن را بر غیر آفاقی واجب ندانستهاند.<ref>بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۴۲.</ref> باید دانست در نظر [[شافعی]] که قائل به [[استحباب]] این [[طواف]] است، لازمه اختصاص وجوب آن به آفاقی، تفاوت میان تکالیف آفاقی و غیرآفاقی در حج است که پذیرفتنی نیست.<ref>نک: المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۳۴-۳۵.</ref> گفتنی است از شرایط استطاعت حج برای آفاقی، داشتن زاد و راحله (هزینه و وسیله سفر) است، اما برای حجگزار مقیم در مکه این شرط وجود ندارد.<ref>تحفة الفقهاء، ج۱، ص۳۸۶؛ بدائع الصنایع، ج۲، ص۱۲۲؛ کشف اللثام، ج۵، ص۶۴-۶۵.</ref><ref>(نیز ← استطاعت)</ref> | ||
از دیدگاه [[فقیهان امامی]]<ref>العروة الوثقی، ج۴، ص۶۰۴.</ref> اگر آفاقی مدتی در [[مکه]] اقامت گزیند و در همان جا [[مستطیع]] شود، وظیفه او به اِفراد و قِران مبدل میگردد. البته در تعیین این مدت میان آنان اختلاف است. مشهور فقیهان امامی با استناد به روایات<ref>تهذیب، ج۵، ص۳۴.</ref> ، گذشت دو سال کامل و ورود به سال سوم را موجب این تبدیل وظیفه دانستهاند<ref>تهذیب، ج۵، ص۳۴؛ الشرایع، ج۱، ص۲۴۰؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۲۰۷.</ref> ؛ ولی برخی<ref>النهایه، طوسی، ص۲۰۶؛ المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۰۸؛ السرائر، ج۱، ص۵۲۲.</ref> سه سال اقامت کامل را برای این تبدیل لازم شمردهاند. البته گروهی برآنند که بر پایه بیشتر روایات، ورود به سال دوم برای این تبدیل وظیفه، کفایت میکند.<ref>الدروس، ج۱، ص۳۳۱؛ کشف اللثام، ج۵، ص۶۴.</ref> هرچند مؤلف کتاب [[المدارک (کتاب)|مدارک]]<ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۲۱۰.</ref> در این زمینه تفاوتی میان [[قصد توطن]] و عدم آن ننهاده، بیشتر فقیهان امامی برآنند که تنها در صورت قصد توطن، شخص عرفاً از اهل مکه به شمار میآید و آنگاه وظیفه او تبدیل میشود.<ref>العروة الوثقی، ج۴، ص۶۰۵.</ref> | از دیدگاه [[فقیهان امامی]]<ref>العروة الوثقی، ج۴، ص۶۰۴.</ref> اگر آفاقی مدتی در [[مکه]] اقامت گزیند و در همان جا [[مستطیع]] شود، وظیفه او به اِفراد و قِران مبدل میگردد. البته در تعیین این مدت میان آنان اختلاف است. مشهور فقیهان امامی با استناد به روایات<ref>تهذیب، ج۵، ص۳۴.</ref> ، گذشت دو سال کامل و ورود به سال سوم را موجب این تبدیل وظیفه دانستهاند<ref>تهذیب، ج۵، ص۳۴؛ الشرایع، ج۱، ص۲۴۰؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۲۰۷.</ref> ؛ ولی برخی<ref>النهایه، طوسی، ص۲۰۶؛ المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۰۸؛ السرائر، ج۱، ص۵۲۲.</ref> سه سال اقامت کامل را برای این تبدیل لازم شمردهاند. البته گروهی برآنند که بر پایه بیشتر روایات، ورود به سال دوم برای این تبدیل وظیفه، کفایت میکند.<ref>الدروس، ج۱، ص۳۳۱؛ کشف اللثام، ج۵، ص۶۴.</ref> هرچند مؤلف کتاب [[المدارک (کتاب)|مدارک]]<ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۲۱۰.</ref> در این زمینه تفاوتی میان [[قصد توطن]] و عدم آن ننهاده، بیشتر فقیهان امامی برآنند که تنها در صورت قصد توطن، شخص عرفاً از اهل مکه به شمار میآید و آنگاه وظیفه او تبدیل میشود.<ref>العروة الوثقی، ج۴، ص۶۰۵.</ref> |
ویرایش