پرش به محتوا

وقوف به عرفات (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{فتاوی حج | مساله =956 | واجب است وقوف به عرفات ـ که محلي است معروف و محدود است ب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== واجب بودن وقوف به عرفات ==
{{فتاوی حج  | مساله =956 | واجب است وقوف به عرفات ـ که محلي است معروف و محدود است به حدود معروفه{{توضیح مساله|956| '''آية الله خامنه‌اي:''' و محدوده آن از درّه عُرنه و ثويّه و نمره تا ذي‌مجاز؛ و از دو «مأزم» تا آخرين حد موقف است و اين محدوده‌ها خارج از عرفات قرار دارند.}} ـ به قصد قربت و خالص مثل ساير عبادات.
| {{ارجاع مساله|956}} }}


{{فتاوی حج  | مساله =956 | واجب است وقوف به عرفات ـ که محلي است معروف و محدود است به حدود معروفه{{توضیح مساله|956| '''آية الله خامنه‌اي:''' و محدوده آن از درّه عُرنه و ثويّه و نمره تا ذي‌مجاز؛ و از دو «مأزم» تا آخرين حد موقف است و اين محدوده‌ها خارج از عرفات قرار دارند.}} ـ به قصد قربت و خالص مثل ساير عبادات.
== منظور از وقوف چیست؟ ==
| {{ارجاع مساله|956}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله =957 | مراد از وقوف، بودن در آن مکان است؛ چه سواره و چه پياده يا نشسته يا خوابيده يا در حال راه رفتن، به هر حال که باشد کافي است.
{{فتاوی حج  | مساله =957 | مراد از وقوف، بودن در آن مکان است؛ چه سواره و چه پياده يا نشسته يا خوابيده يا در حال راه رفتن، به هر حال که باشد کافي است.
| {{ارجاع مساله|957}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله =958 | اگر در تمام وقت بي‌هوش باشد يا خواب وقوف او باطل است. {{توضیح مساله|958| '''آية الله تبريزى:''' اگر قبل از خواب قصد وقوف کرده، ولو در هنگام وقوف خواب باشد، مانعي ندارد.
| {{ارجاع مساله|957}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله =958 | اگر در تمام وقت بي‌هوش باشد يا خواب وقوف او باطل است. {{توضیح مساله|958| '''آية الله تبريزى:''' اگر قبل از خواب قصد وقوف کرده، ولو در هنگام وقوف خواب باشد، مانعي ندارد.
'''آية الله زنجاني:''' مگر آنکه قبل از زمان وقوف، نيت وقوف کرده باشد درحالي‌که احتمال مي‌داده، تمام مدت وقوف به خواب برود يا بي‌هوش باشد.
'''آية الله زنجاني:''' مگر آنکه قبل از زمان وقوف، نيت وقوف کرده باشد درحالي‌که احتمال مي‌داده، تمام مدت وقوف به خواب برود يا بي‌هوش باشد.
خط ۹۰: خط ۹۳:
ج ـ وقوف اضطراري عرفه در شب عيد است و شب تا طلوع فجر است{{توضیح مساله|976|آية الله خويي: و شب تا طلوع آفتاب است.}}
ج ـ وقوف اضطراري عرفه در شب عيد است و شب تا طلوع فجر است{{توضیح مساله|976|آية الله خويي: و شب تا طلوع آفتاب است.}}
| {{ارجاع مساله|976}} }}
| {{ارجاع مساله|976}} }}
{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله =* | مستحبات وقوف به عرفات{{توضیح مساله|*| آية الله مکارم: اين مستحبات را به قصد رجا انجام مي‌دهد.}}
{{سخ}} {{سخ}}
مستحبات وقوف به عرفات
 
| {{ارجاع مساله|*}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله =977 | در وقوف به عرفات چند چيز مستحب است:
1. با طهارت بودن در حال وقوف.
2. غسل نمودن و بهتر آن است که نزديک ظهر{{توضیح مساله|977| '''آية الله نوري:''' هنگام ظهر.}} باشد.
3. آنچه موجب تفرق حواس است از خود دور سازد تا آنکه قلب او متوجه جناب اقدس الهي گردد.
4. نسبت به قافله‌اي که از مکه مي‌آيد، وقوفِ شخص در طرف دست چپ کوه واقع گردد.
5. وقوف او در پايين کوه و در زمين هموار بوده باشد و بالا رفتن کوه  مکروه است. {{توضیح مساله|977| '''آية الله سبحاني:''' وقوف در دامنه «جبل‌الرحمة» در صحراي عرفات مستحب است و بهتر است از وقوف بر روي کوه و بالا رفتن از جبل‌الرحمة در ساعات وقوف خودداري شود.
'''آية الله سيستاني:''' وقوف در پايين کوه افضل است.}}
6. در اول وقت، نماز ظهر و عصر را به يک اذان و دو اقامه به جا آورد.
7. قلب خود را به حضرت حق جلّ و علا متوجه ساخته و حمد الهي و تهليل و تمجيد نموده و ثناي حضرت حق را به جا آورد، پس از آن، صد مرتبه «اللهُ أکبَرُ» و صد مرتبه سوره «توحيد» را بخواند و آنچه خواهد دعا نمايد و از شيطان رجيم به خدا پناه ببرد و اين دعا را نيز بخواند:
«أللَّهُمَّ رَبَّ الْمشَاعِرِ کلِّها فُک رَقَبَتي مِنَ النَّارِ وَأوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِک الْحَلالِ وَادْرَأْ عَنِّي شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنَّ وَالْاِنْسِ، أَللَّهُمَّ لا تَمْکرْ بِي وَلا تَخْدَعْني وَلا تَسْتَدْرِجْني يا أسْمَعَ السَّامِعينَ وَيا أبْصَـرَ النَّاظِرينَ وَيا أسْرَعَ الْحاسِبِينَ وَيا أرْحَمَ الرَّاحِمينَ أسْأَلُک أنْ تُصَلّيَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَأنْ تَفْعَلَ بي کذا وَکذا».
و به جاي کذا و کذا حاجت خود را نام ببرد پس دست به آسمان بردارد و بگويد:
«أَللَّهُمَّ حاجَتي إلَيْک الَّتي اِنْ أعْطَيْتَنِيها لَمْ يَضُـرَّني ما مَنَعْتَني وَإنْ مَنَعْتَنيها لَمْ يَنْفَعَني ما أعْطَيْتَني، أَسْأَلُک خَلاصَ رَقَبَتي مِنَ النَّارِ أَللَّهُمَّ إنّي عَبْدُک وَمِلْک ناصِيَتي بِيَدِک وَأجَلي بِعِلْمِک، أَسْأَلُک أنْ تُوَفِّقَني لِما يُرْضيک عَنِّي وَأنْ تُسَلِّمَ مِنِّي مَناسِکيَ الَّتي أرَيْتَها خَلِيلَک اِبْراهيمَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ وَدَلَلْتَ عَلَيْها نَبِيِّک مُحَمَّداً9 أَللَّهُمَّ اجْعَلْني مِمَّنْ رَضِيتَ عَمَلَهُ وَأطَلْتَ عُمْرَهُ وَأحْيَيْتَهُ بَعْدَ المَوْتِ».
8. اين دعا را بخواند:
«لا إلهَ إلّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَريک لَهُ، لَهُ الْمُلْک وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيي وَيُمِيتُ وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلى کلِّ شَيء قَدِيرٌ، أَللَّهُمَّ لَک الْحَمْدُ کالَّذي تَقُولُ وَخَيْراً مِمّا نَقُولُ وَفَوْقَ ما يَقُولُ الْقائِلُونَ، أَللَّهُمَّ لَک صَلاتي وَنُسُکي وَمَحْيايَ وَمَماتي وَلَک تُراثي (بَراءَتي خل) وَبِک حَوْلي وَمِنْک قُوَّتي، أَللَّهُمَّ إنّي أعُوذُ بِک مِنَ الْفَقْرِ وَمِنْ وَساوِسِ الْصُّدورِ وَمِنْ شَتاتِ الأمْرِ وَمِنْ عَذابِ الْقَبْرِ، أَللَّهُمَّ إنّي أَسْأَلُک خَيْرَ الرِّياح وَأعُوذُ بِک مِنْ شَرِّ ما يَجيءُ بِهِ الرِّياحُ وَأَسْأَلُک خَيْرَ اللَّيْلِ وَخَيْرَ النَّهارِ، أَللَّهُمَّ اجْعَلْ في قَلْبي نُوراً وَفي سَمْعي وَبَصَري نُوراً وَفي لَحْمي وَدَمي وَعِظامي وَعُرُوقِي وَمَقْعَدي وَمَقامي وَمَدْخَلي وَمَخْرَجي نُوراً وَأعْظِمْ لي نُوراً يا رَبِّ يَوْمَ أَلْقاک إنَّک عَلى کلِّ شَيء قَديرٌ».
و در اين روز تا مي‌تواند از خيرات و صدقات کوتاهي نکند.
9. آنکه کعبه را استقبال نموده و اين اذکار را بگويد:
«سُبْحانَ اللهِ» صد مرتبه «اللهُ أکبَرُ» صد مرتبه «ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إلَّا بِاللهِ» صد مرتبه «أشْهَدُ أنْ لا اِلهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيک لَهُ لَهُ المُلْک وَلَهُ الحَمْدُ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَيُمِيتُ وَيُحْيي وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الخَيْرُ وَهُوَ عَلى کلَّ شَيء قَدِيرٌ» صد مرتبه.
پس، از اولِ سوره بقره ده آيه بخواند، پس سوره توحيد سه مرتبه و آية الکرسي را بخواند تا آخر پس اين آيات سوره اعراف را بخواند:
{اِنَّ رَبَّکمُ اللهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَالْاَرْضَ في سِتَّةِ أيّام ثُمَّ اسْتَوي عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِـي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرات بِأمْرِهِ اَلا لَهُ الْخَلْقُ وَالاَمْرُ تَبارَک اللهُ رَبُّ الْعالَمِينَ (54) اُدْعُوا رَبَّکمُ تَضَرُّعاً وَخُفْيَةً اِنَّهُ لا يُحِبُّ المُعْتَدِينَ (55) وَلا تُفْسِدُوا فِي الْاَرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها وَادْعُوهُ خَوْفاً وَطَمَعاً اِنَّ رَحْمَتَ اللهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمحْسِنينَ (56)}.
پس سوره «قُل أعُوذُ بِرَبِّ الفَلَق» و سوره «قُل أعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ» را بخواند.
پس آنچه از نعم الهي بياد داشته باشد، يکايک ذکر نموده و حمد الهي نمايد و همچنين بر اهل و مال و ساير چيزهايي که حضرت حق به او تفضل نموده، حمد بنمايد و بگويد:
«اللَّهُمَّ لَک الحَمْدُ عَلى نَعْمائِک الَّتي لا تُحْصي بِعَدَد وَلا تُکافَأُ بِعَمَل».
و به آياتي از قرآن، که در آنها ذکر حمد شده است، خدا را حمد نمايد و به آياتي که در آنها ذکر تسبيح شده است خدا را تسبيح نمايد و به آياتي که در آنها ذکر تکبير شده است خدا را تکبير نمايد و به آياتي که در آنها ذکر تهليل شده است خدا را تهليل نمايد و بر محمد و آل محمد عليهم الصلاة و السلام زياد صلوات بفرستد و به هر اسمي از اسماء الله که در قرآن موجود است خدا را بخواند و به آنچه از اسماء الهي که در ياد دارد خدا را ذکر کند و به اسماء الهي که در آخر سوره حشر موجود است خدا را بخواند و آنها عبارتند از:
«اللهُ عالِمُ الْغَيْبِ وَالشّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ الْمَلِک الْقُدّوسُ السَّلامُ المُؤْمِنُ المُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الجَبَّارُ المُتَکبِّرُ الخالِقُ الْبارئُ المُصَوِّرُ».
و اين دعا را بخواند:
«أَسْأَلُک يا اللهُ يا رَحْمنُ بِکلِّ اْسْم هُوَ لَک وَأسْأَلُک بِقُوَّتِک وَقُدْرَتِک وَعِزَّتِک وَبِجَميعِ ما أحاطَ بِهِ عِلْمُک وَبِجَمْعِک وَبِأرْکانِک کلِّها وَبِحَقِّ رَسُولِک صَلواتُ اللهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَبِاسْمِک الاَْکبَرِ الاَکبَرِ وَبِاسْمِک الْعَظِيمِ الَّذي مَنْ دَعاک بِهِ کانَ حَقّاً عَلَيْک أنْ لا تُخَّيِّبَهُ وَبِاسْمِک الاَْعْظَمِ الاَْعْظَمِ الَّذي مَنْ دَعاک بِهِ کانَ حَقّاً عَلَيْک أنْ لا تَرُدَّهُ وَأنْ تُعْطِيَهُ ما سَأَلَ أنْ تَغْفِرَ لِي جَميعَ ذُنُوبي في جَميع عِلْمِک فِيَّ».
و هر حاجت که داري بخواه و از حق سبحانه و تعالي طلب کن که توفيق حج بيابي در سال آينده و هر سال. و هفتاد مرتبه بگو: «أَسْأَلُک الجَنَّةَ» و هفتاد مرتبه «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي وَأتُوبُ اِلَيْهِ».
پس بخوان اين دعا را: «أَللَّهُمَّ فُکنِي مِنَ النَّارِ وَأوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِک الحَلالِ الطَيِّبِ وَادْرَأْ عَنِّي شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ وَشَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ».
10. آنکه نزديک غروب آفتاب بگويد:
«أللَّهُمَّ اِنِّي أعُوذُ بِک مِنَ الفَقْرِ وَمِنْ تَشَتُّتِ الْاُمُورِ وَمِنْ شَرِّ ما يَحْدُثُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهارِ أمْسـي ظُلْمِي مُسْتَجِيراً بِعَفْوِک وَأمْسي خَوْفي مُسْتَجيراً بِأمانِک وَأمْسي ذُنُوبي مُسْتَجِيرَةً بِمَغْفِرَتِک وَأمْسي ذُلِّي مُسْتَجِيراً بِعِزِّک وَأمْسي وَجْهِي الْفانِيَ الْبالِي مُسْتَجيراً بِوَجْهِک الْباقي يا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ وَيا أجوَدَ مَنْ أعْطي جَلِّلْنِي بِرَحْمَتِک وَأَلْبِسْني عافِيَتَک وَاصْرِفْ عَنِّي شَرَّ جَمِيعِ خَلْقِک».
و بدان که ادعيه وارده در اين روز شريف بسيار است و هر قدر که ميسور باشد خواندن دعا مناسب است و بسيار خوب است که در اين روز دعاي حضرت سيد الشهداء7 و دعاي حضرت زين العابدين سلام الله عليه را که در صحيفه کامله است خوانده شود و بعد از غروب آفتاب بگويد:
«أَللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ هذا المَوْقِفِ وَارْزُقْنِيهِ مِنْ قابِل أبَداً ما أبْقَيْتَني وَاقْلِبْنِيَ الْيَوْمَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُستَجاباً لِي مَرْحُوماً مَغْفُوراً لِي بأفْضَلِ ما يَنْقَلِبُ بِهِ الْيَوْمَ أحَدٌ مِنْ وَفْدِک وَحُجّاجِ بَيْتِک الحَرامِ وَاجْعَلْنِيَ الْيَوْمَ مِنْ أکرَمِ وَفْدِک عَلَيْک وَأعْطِني أفْضَلَ ما أعْطَيْتَ أحَداً مِنْهُمْ مِنَ الخَيْرِ وَالْبَرَکةِ وَالرَّحْمَةِ والرِّضْوانِ وَالمَغْفِرَةِ وَبارِک لِي فِيما أرْجِعُ اِلَيْهِ مِنْ أَهْل أَوْ مال أَوْ قَلِيل أَوْ کثير وَبارِک لَهُمْ فِيَّ».
و بسيار بگويد: «أَللَّهُمَّ أعْتِقْنِي مِنَ النَّارِ».
| {{ارجاع مساله|977}} }}