امیة بن عبدشمس: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

امیة بن عبدشمس، مشهور به امیه اکبر، پسر [[عبدشمس]] بن [[عبدمناف]] و در برخی منابع پسر خوانده او بود که نیای [[بنی‌امیه]] می‌باشد. نسب بنی‌امیه و [[بنی‌هاشم]] در عبدمناف به یکدیگر می‌پیوندند. وی از اشراف و بزرگان [[قریش]] در روزگار جاهلیت بود. امیه فرماندهی نبرد [[قیادة الحرب]] را در میان [[قریش]] برعهده داشت. او در کودکی از کاروان‌های حج دزدی می‌کرده. بدنامی اخلاقی امیه به سبب دعوای خانوادگی با [[بنی‌زهره]] مشهور بوده است. امیه همواره به عموی خود هاشم که [[منصب سقایت]] و [[رفادت]] داشت حسادت می‌ورزید زیرا به‌خاطر این مناصب برخی شاعران جاهلی سروده‌هایی در مدح‌ هاشم می‌سرودند، و او هم تلاش می‌کرد با بذل مال جایگاه خود را بین مردم بالا ببرد ولی به سبب کمبود مال نمی‌توانست. حسادت وی با هاشم تا جایی پیش رفت که هاشم را دعوت به منافره کرد یعنی بین خود حکمی انتخاب کنند تا او بگوید کدامیک بر دیگری برتری دارد که سرانجام به برتری هاشم ختم شد.