بکائین: تفاوت میان نسخه‌ها

گزارش‌های مختلفی درباره تعداد و اسامی آنان آمده است.  

در منابع شیعی از برخی از [[پیامبران الهی]] به عنوان رأس البکائین یاد شده است.

==واژه‌شناسی==

این واژه از «ب ـ ک ـ ی» به معنای گریستن با صدای بلند است<ref>مفردات، ص141، «بکی. </ref> و در اصطلاح، به برخی صحابه تهی‌دست [[رسول خدا(ص)]] اطلاق می‌شود که به خاطر محروم شدن از [[جهاد]] گریستند.

گویند هنگامی که آن‌ها از رفتن خود نومید شدند، گریان از نزد پیامبر بازگشتند. یامین/ابن یامین از [[بنی‌نضیر]]، دو تن از آن‌ها به نام [[ابولیلی عبدالرحمن بن کعب]] و [[عبدالله بن مغفل]]<ref>سبل الهدی، ج5، ص439.</ref> را تجهیز کرد و آن دو با [[پیامبر(ص)]] رهسپار تبوک شدند.<ref>السیرة النبویه، ج4، ص945؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص234.</ref> [[عباس بن عبدالمطلب]] و [[عثمان بن عفان]] نیز هر یک دو تن را تجهیز کردند.<ref>التبیان، ج5، ص280؛ مجمع البیان، ج5، ص91.</ref> بر پایه گزارش [[واقدی]]، عثمان سه نفر را آماده نبرد نمود.<ref>المغازی، ج3، ص399.</ref>

==تعداد==

سیره‌نویسان و مفسران درباره تعداد و نام‌های بکائین اتفاق نظر ندارند. برخی شمار آن‌ها را شش<ref>اسد الغابه، ج2، ص248؛ زاد المسیر، ج3، ص329.</ref> و بعضی نُه نفر<ref>البحر المحیط، ج5، ص483.</ref> نوشته‏‌اند؛ اما مشهور، آن‌ها را هفت تن دانسته‏‌اند.<ref>المغازی، ج3، ص399؛ السیرة النبویه، ج4، ص945؛ اسد الغابه، ج2، ص248.</ref>

نیز در این زمینه که بکائین از یک قبیله یا قبایل گوناگون هستند، منابع همداستان نیستند. برخی آن‌ها را از [[قبیله مزینه|قبیله مُزینه]]، از فرزندان [[مقرن بن عامر مزنی|مُقرن بن عامر مزنی]]<ref>اسباب النزول، ص212؛ تفسیر قرطبی، ج8، ص235.</ref> و بعضی از تیره‏‌های گوناگون دانسته‏‌اند.<ref>المغازی، ج3، ص399؛ جامع البیان، ج10، ص270؛ التبیان، ج5، ص280.</ref>

==اسامی==

به گزارشی، نام آن‌ها چنین است: [[سالم بن عمیر]] از [[بنی‌عمرو بن عوف]] و از [[صحابه]] حاضر در [[بدر]]، [[حرمی بن عمرو]] از [[بنی‌واقف]]، [[عبدالرحمن بن کعب]] از [[بنی‌مازن بن نجار]] از [[خزرج]]، [[سلمان بن صخر]]<ref>جمهرة انساب العرب، ص356.</ref> از [[بنی‌المعلی]]، [[عبدالرحمن بن یزید]] از [[بنی‌حارثه]]، [[عمرو بن غنم]] از [[بنی‌سلمه]]، و [[عبدالله بن عمرو]] از مُزینه.<ref>جامع البیان، ج10، ص270؛ الدر المنثور، ج4، ص263.</ref>

بر پایه نوشته [[بلاذری]]، کسانی که بعدها با نام بکائین از آن‌ها یاد شده، در [[غزوه خندق]] (5ق.)  نیز حضور داشتند.<ref>انساب الاشراف، ج11، ص331.</ref> نظر به اهمیت و اثر‌گذاری رفتار ارزشمند بکائین، در بیشتر منابع سیره‌ و روایت و تاریخ، بدانان اشاره شده و عنوانی به آن‌ها اختصاص یافته است.<ref>نک: المحبر، ص281.</ref>

==رأس البکائین==

در برخی منابع شیعی، مقصود از بکائین را کسانی جز افراد یاد شده دانسته‌اند؛ چنان‌که از هشت تن با عنوان «راس البکائین» شامل چند تن از [[پیامبران الهی]] ([[آدم]]، [[نوح]]، [[یعقوب]]، [[یوسف]]، [[شعیب]]، [[داود]]) و [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام زین العابدین(ع)]] در این شمار نام برده‌اند.<ref>المناقب، ج3، ص104.</ref>

==پیوند به بیرون==

*[http://lib.eshia.ir/23022/12/4975 دانشنامه بزرگ اسلامی، بنياد دائرة المعارف اسلامی، «بکائین».]  

{{پایان}}

{{صحابه}}