←تحنث در لغت
خط ۵: | خط ۵: | ||
==تحنث در لغت == | ==تحنث در لغت == | ||
«تحنُّث» مصدر باب تفعل، از ریشه «ح ـ ن ـ ث» یعنی [[گناه]]، <ref>العین، ج3، ص206؛ مفردات، ص260؛ المعجم الوسیط، ج1، ص201، «حنث» | «تحنُّث» مصدر باب تفعل، از ریشه «ح ـ ن ـ ث» یعنی [[گناه]]، <ref>العین، ج3، ص206؛ مفردات، ص260؛ المعجم الوسیط، ج1، ص201، «حنث»</ref> به معنای [[بندگی]]، عبادت کردن، <ref>الصحاح، ج1، ص280؛ تاج العروس، ج3، ص198-199، «حنث»</ref> نیکوکاری، <ref>اساس البلاغة، ج1، ص97، «حنث»؛ السیرة النبویة، ج1، ص235؛ انساب الاشراف، ج1، ص84، 105</ref> انجام کارهای دورکننده انسان از گناه، <ref>المعجم الوسیط، ج1، ص201؛ التحقیق، ج2، ص290-291، «حنث»</ref> و پرهیز از [[پرستش بتها]] است.<ref>الصحاح، ج1، ص280</ref> برخی واژهشناسان، تحنُّث را از اندک موارد کاربرد لفظ در خلاف معنای آن و به معنای خودداری از اصل معنا (گناه) دانستهاند.<ref>الصحاح، ص154؛ تاج العروس، ج3، ص198-199</ref> | ||
==تحنث در اصطلاح== | ==تحنث در اصطلاح== |