قبر آدم و نوح
نقشه آستان امام علی(ع). شماره ۱ جای قبر آدم(ع) و شماره ۲ جای قبر نوح(ع) است. | |
اطلاعات اوليه | |
---|---|
مکان | عراق، نجف، آستان امام علی(ع) |
قبر آدم و نوح، بر پایه روایاتی در نجف، در محل دفن امام علی(ع) یا کنار آن قرار دارد. ابنبطوطه (۷۰۳- ۷۷۹ق)، از وجود این دو قبر در آستان امام علی(ع)، گزارش کرده است.
در زیارتنامه امام علی(ع) نیز، بخش ویژهای برای زیارت آدم و نوح(ع) اختصاص یافته است.
مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بر پایه روایاتی، قبر حضرت نوح(ع) و حضرت آدم(ع) در نجف، در محل دفن امام علی(ع) یا کنار آن قرار دارد.[۱]
در روایات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بر پایه روایاتی از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) امام علی(ع) در قبر نوح(ع) یا کنار او دفن شده[۲] و بر پایه روایتی دیگر، کسی که قبر امام علی(ع) را در نجف زیارت کند، آدم و نوح(ع) را نیز زیارت کرده است.[۳]
در زیارتنامه امام علی(ع)، بخش ویژهای برای زیارت آدم و نوح(ع) اختصاص دارد.[یادداشت ۱]
چگونگی دفن حضرت آدم(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بر پایه روایتی، حضرت نوح(ع) به امر خداوند، درحالىكه در كشتى بود، هفت بار دور کعبه طواف کرده و از کشتی بیرون آمد. وی در حالی که تا زانوهایش در آب فرو رفته بود، تابوتى را كه در آن، استخوانهاى حضرت آدم(ع) بود، از آب بيرون آورد و به داخل كشتى برد. سپس دور کعبه طواف نمود و پس از آن، از درِ كوفه كه وسط مسجد كوفه قرار داشت، وارد شد. زمين به امر خدا،[یادداشت ۲] آبش را از مسجد كوفه فرو برد.[یادداشت ۳] سپس نوح، تابوت را در غَرى دفن كرد.[۳]
پیشینه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابنبطوطه (۷۰۳- ۷۷۹ق)، در سفرنامه خود اشاره کرده است که در زمان بازدید از حرم امام علی(ع) در نجف، افزون بر قبر وی، دو قبر برجسته دیگر را که منتسب به حضرت آدم(ع) و حضرت نوح(ع) بوده، دیده است.[۴]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سفرنامه ابن بطوطه، ابن بطوطه، ترجمه محمدعلی موحد، مؤسسه انتشارات آگاه، ۱۳۷۰ش.
- فرحة الغری فی تعیین قبر امیرمؤمنان علی(ع) فی النجف، غیاثالدین عبدالکریم بن احمد الحسینی (ابن طاووس)، تحقیق: محمد مهدی نجف، النجف، العتبة العلویة المقدسة، ۱۴۳۱ق. (۲۰۱۰م).
- کامل الزیارات (ترجمه فارسی)، جعفر بن محمد بن جعفر (ابن قولویه قمی)، ترجمه محمدجواد ذهنی تهرانی، تهران، پیام حق، ۱۳۸۷ش.
- کامل الزیارات، جعفر بن محمد بن جعفر (ابن قولویه قمی)، تصحیح: بهراد الجعفری، ط۱، تهران، صدوق، ۱۳۷۵ش.