۵٬۱۱۵
ویرایش
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (حذف از رده:مقالههای در دست ویرایش ردهانبوه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
===فتحلیشاه قاجار=== | ===فتحلیشاه قاجار=== | ||
در سال 1213 ه. ق، [[فتحعلیشاه قاجار]] به ملکالشعرای دربار خود، [[فتحعلیخان صبای کاشانی]]، دستور داد که ضریحی نقرهای بر قبر امام حسین(ع) نصب کند. او نیز صنعتگران را مامور کرد تا ضریح را بسازند و برخی اشعار خود را در مدح و رثای امام حسین(ع) بر ضریح نوشت. ساخت ضریح، پنج ماه طول کشید و آن را دید. سپس در سال 1218 ه. ق، محمدحسین قراگوزلو، حاکم همدان، این ضریح را به کربلا منتقل و بر قبر شریف حضرت سیدالشهداء(ع)، نصب کرد.<ref>ناسخ التواریخ، تواریخ قاجاریه، محمدتقی خان سپهر، ج1، ص116.</ref> | در سال 1213 ه. ق، [[فتحعلیشاه قاجار]] به ملکالشعرای دربار خود، [[فتحعلیخان صبای کاشانی]]، دستور داد که ضریحی نقرهای بر قبر امام حسین(ع) نصب کند. او نیز صنعتگران را مامور کرد تا ضریح را بسازند و برخی اشعار خود را در مدح و رثای امام حسین(ع) بر ضریح نوشت. ساخت ضریح، پنج ماه طول کشید و آن را دید. سپس در سال 1218 ه. ق، محمدحسین قراگوزلو، حاکم همدان، این ضریح را به کربلا منتقل و بر قبر شریف حضرت سیدالشهداء(ع)، نصب کرد.<ref>ناسخ التواریخ، تواریخ قاجاریه، محمدتقی خان سپهر، ج1، ص116.</ref> | ||
===انیسالدوله همسر ناصرالدینشاه=== | ===انیسالدوله همسر ناصرالدینشاه=== | ||
در دوره [[ناصرالدینشاه]] نیز یکی از زنان وی، به نام انیسالدوله، ضریح دیگری را از نقره، برای نصب بر قبر شریف امام(ع) هدیه نمود که طول آن، 80/ 4 متر و ارتفاع آن، 70/ 1 متر بود.<ref>شهر حسین، ص423.</ref> | در دوره [[ناصرالدینشاه]] نیز یکی از زنان وی، به نام انیسالدوله، ضریح دیگری را از نقره، برای نصب بر قبر شریف امام(ع) هدیه نمود که طول آن، 80/ 4 متر و ارتفاع آن، 70/ 1 متر بود.<ref>شهر حسین، ص423.</ref> | ||
===طاهر سیفالدین=== | ===طاهر سیفالدین=== | ||
[[پرونده:125.jpg|بندانگشتی|300px|ضریح قدیمی]] | [[پرونده:125.jpg|بندانگشتی|300px|ضریح قدیمی]] | ||
طاهر سیفالدین، داعی مطلق پیشین [[فرقه بهره|فرقه بُهره]] [[هند]] که از فرقههای [[اسماعیلیان]] به شمار میآید، پس از زیارت کربلا در سال 1355 ه. ق، تصمیم گرفت ضریح جدیدی را به حرم مطهر امام حسین(ع) هدیه کند. ضریح اهدایی وی که با ضریح قاجاری تعویض شد، از نقره خالص، و طول، عرض و ارتفاع آن، به ترتیب 5/ 5، 5/ 4 و 7/ 3 متر بود.<ref>تاریخ جغرافیائی کربلای معلی، ص123 و 125.</ref> | طاهر سیفالدین، داعی مطلق پیشین [[فرقه بهره|فرقه بُهره]] [[هند]] که از فرقههای [[اسماعیلیان]] به شمار میآید، پس از زیارت کربلا در سال 1355 ه. ق، تصمیم گرفت ضریح جدیدی را به حرم مطهر امام حسین(ع) هدیه کند. ضریح اهدایی وی که با ضریح قاجاری تعویض شد، از نقره خالص، و طول، عرض و ارتفاع آن، به ترتیب 5/ 5، 5/ 4 و 7/ 3 متر بود.<ref>تاریخ جغرافیائی کربلای معلی، ص123 و 125.</ref> | ||
کار ساختن این ضریح، در سال 1358 ه. ق به پایان رسید و طی مراسمی رسمی با حضور داعی مزبور، رونمایی شد. برخی شعرای شیعه، از جمله [[عبدالکریم النایف]] و [[شیخ محمد سماوی]]، بدین مناسبت اشعاری سرودند که ماده تاریخ اشعارشان، به ترتیب برابر با 1355 و 1358 ه. ق است.<ref>دائرة المعارف الحسینیة، تاریخ المراقد، ج2، ص317 و 318.</ref> گفته میشود ضریح نقرهای قبلی پس از بازسازی، به آستان [[سامرا]] ارسال شد و بر [[قبر امامین عسکریین(ع)]] نصب گردید.<ref>همان، ص322.</ref> | کار ساختن این ضریح، در سال 1358 ه. ق به پایان رسید و طی مراسمی رسمی با حضور داعی مزبور، رونمایی شد. برخی شعرای شیعه، از جمله [[عبدالکریم النایف]] و [[شیخ محمد سماوی]]، بدین مناسبت اشعاری سرودند که ماده تاریخ اشعارشان، به ترتیب برابر با 1355 و 1358 ه. ق است.<ref>دائرة المعارف الحسینیة، تاریخ المراقد، ج2، ص317 و 318.</ref> گفته میشود ضریح نقرهای قبلی پس از بازسازی، به آستان [[سامرا]] ارسال شد و بر [[قبر امامین عسکریین(ع)]] نصب گردید.<ref>همان، ص322.</ref> | ||
در سال 1375 ه. ق، طاهر سیفالدین برای این ضریح، تاجی از طلا نصب کرد که نمای بیرونی آن، شامل چهار نوار بود؛ بهگونهای که محیط هر نوار، به صورت متدرج، از پایین به بالا، افزایش مییافت. روی هریک از این نوارها، کتیبه برجستهای به خط ثلث و با پوشش آب طلا، قرار گرفته بود.<ref>همان، ص389 و 393.</ref> این ضریح، بیش از 75 سال روی قبر امام حسین(ع) باقی بود؛ تا اینکه در سال 1391 ه. ش، از روی قبر شریف برداشته شد و ضریح جدیدِ ساخته شده در ایران، جایگزین آن گردید. | در سال 1375 ه. ق، طاهر سیفالدین برای این ضریح، تاجی از طلا نصب کرد که نمای بیرونی آن، شامل چهار نوار بود؛ بهگونهای که محیط هر نوار، به صورت متدرج، از پایین به بالا، افزایش مییافت. روی هریک از این نوارها، کتیبه برجستهای به خط ثلث و با پوشش آب طلا، قرار گرفته بود.<ref>همان، ص389 و 393.</ref> این ضریح، بیش از 75 سال روی قبر امام حسین(ع) باقی بود؛ تا اینکه در سال 1391 ه. ش، از روی قبر شریف برداشته شد و ضریح جدیدِ ساخته شده در ایران، جایگزین آن گردید. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==صندوقچه قبر امام حسین== | ==صندوقچه قبر امام حسین== | ||
گویند [[شاه اسماعیل صفوی]] در سال 920 ه. ق، دستور ساخت شش صندوقچه چوبی خاتم و منبتکاری نفیس را صادر کرد تا بر قبور مطهر [[امامان]] مدفون در [[عراق]] نصب شود که البته صندوقچه [[قبر امام حسین(ع)]]، پس از وفات شاه اسماعیل در سال 932 ه. ق بر قبر مطهر، نصب گردید.<ref>دائرة المعارف الحسینیة- تاریخ المراقد، ج2، ص58 و 61.</ref> | گویند [[شاه اسماعیل صفوی]] در سال 920 ه. ق، دستور ساخت شش صندوقچه چوبی خاتم و منبتکاری نفیس را صادر کرد تا بر قبور مطهر [[امامان]] مدفون در [[عراق]] نصب شود که البته صندوقچه [[قبر امام حسین(ع)]]، پس از وفات شاه اسماعیل در سال 932 ه. ق بر قبر مطهر، نصب گردید.<ref>دائرة المعارف الحسینیة- تاریخ المراقد، ج2، ص58 و 61.</ref> | ||
در سال 1133 ه. ق، [[گوهرشاه خانم]]، دختر [[شاه سلطان حسین صفوی]] که به ازدواج [[نادرشاه]] درآمد، صندوقچه چوبی خاتمکاری نفیسی را که ساخته دست هنرمندان شیرازی بود، به حرم مطهر هدیه کرد.<ref>شهر حسین، ص325.</ref> این صندوقچه در جریان حمله وهابیها به [[کربلا]]، آسیب دید و مقداری از آن، در آتش سوخت و برای همین، در سال 1225 ه. ق بازسازی گردید.<ref>تاریخ جغرافیائی کربلای معلی، عمادالدین حسین اصفهانی، ص113.</ref> | در سال 1133 ه. ق، [[گوهرشاه خانم]]، دختر [[شاه سلطان حسین صفوی]] که به ازدواج [[نادرشاه]] درآمد، صندوقچه چوبی خاتمکاری نفیسی را که ساخته دست هنرمندان شیرازی بود، به حرم مطهر هدیه کرد.<ref>شهر حسین، ص325.</ref> این صندوقچه در جریان حمله وهابیها به [[کربلا]]، آسیب دید و مقداری از آن، در آتش سوخت و برای همین، در سال 1225 ه. ق بازسازی گردید.<ref>تاریخ جغرافیائی کربلای معلی، عمادالدین حسین اصفهانی، ص113.</ref> | ||
===پوشش صندوقچه=== | ===پوشش صندوقچه=== | ||
به علت نشستن گرد و غبار و چربی و آلودگی بر صندوقچه، در سال 1360 ه. ق، استاد «[[محمدصنیع خاتم شیرازی]]»، صنعتگر معروف ایرانی، آن را بهطور مناسب و شایستهای، بازسازی کرد؛ بهگونهای که گویا برای نخستین بار از دست سازنده اصلی آن، بیرون آمده است. برای آنکه صندوقچه از گرد و غبار آسیب نبیند، آن را از چهار سمت و نیز از سمت بالا، با شیشههای سنگی مخصوصی پوشاندند و خطوط تقاطع شیشهها را از پنبه و لاستیک پر کردند.<ref>شهر حسین، ص463 و 464.</ref> این صندوقچه، هنوز روی قبر شریف، موجود است و طول، عرض و ارتفاع آن، به ترتیب 5/ 4، 3 و 30/ 1 متر است. | به علت نشستن گرد و غبار و چربی و آلودگی بر صندوقچه، در سال 1360 ه. ق، استاد «[[محمدصنیع خاتم شیرازی]]»، صنعتگر معروف ایرانی، آن را بهطور مناسب و شایستهای، بازسازی کرد؛ بهگونهای که گویا برای نخستین بار از دست سازنده اصلی آن، بیرون آمده است. برای آنکه صندوقچه از گرد و غبار آسیب نبیند، آن را از چهار سمت و نیز از سمت بالا، با شیشههای سنگی مخصوصی پوشاندند و خطوط تقاطع شیشهها را از پنبه و لاستیک پر کردند.<ref>شهر حسین، ص463 و 464.</ref> این صندوقچه، هنوز روی قبر شریف، موجود است و طول، عرض و ارتفاع آن، به ترتیب 5/ 4، 3 و 30/ 1 متر است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
خط ۷۲: | خط ۷۴: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{زیارتگاهها و مقبرههای عراق}} | {{زیارتگاهها و مقبرههای عراق}} | ||
[[رده:حرم امام حسین]] | [[رده:حرم امام حسین]] |
ویرایش