انتفاضه شعبانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

حسین کامل، شخصی را به عنوان مؤذن حرم انتخاب می‌کند، ولی اذانی به شیوه متداول اهل سنت در پنج وعده و با حذف شهادت به ولایت امام علی(ع) و تغییرات دیگر گفته می‌شود.<ref name=":5">انتفاضه شعبانیه در کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۱۷۸-۲۰۲۰؛ با استفاده از کتابهای: انتفاضه شعبانیه، نوشته صفاءالدین تبرّائیان؛ الانتفاضة الشعبانیة فی کربلا، نوشته سید سلمان هادی طعمه؛ لازم به ذکر است استاد آل طعمه دست نوشت اثر خود را به تحریریه فصلنامه فرهنگ زیارت سپرد و در این نوشتار، منتخبی از این اثر به فارسی برگردان شد.</ref>

امروز نیروهای تازه نفس بعثی وارد کربلا می‌شوند و هر که را می‌بینند، بیدرنگ به رگبار می‌بندند. آنان به سرعت خود را به حرمهای مطهر امام حسین و اباالفضل العباس8 رساندند. در اصلی بارگاه منور امام حسین(ع) در سمت قبله از جا کنده شده است. تعداد زیادی از زنان و کودکان که به حرم پناه بردهاند، به شهادت رسیدهاند. تکه‌های طال و نقره در و دیوار حرم که بر اثر اصابت گلوله خمپاره و مسلسل از جا کنده شده و پراکنده روی زمین ریخته، نصیب فرماندهان جنایتکار بعثی می‌شود. تمام این فجایع دراره حضرت عباس(ع) تکرار شد و حتی شبکه ضریح شریف آن حضرت نیز مورد هتک و اهانت قرار گرفت. نیروهای بعثی و گارد ریاست جمهوری از روی حقد و کینه، به اسامی مبارک معصومین: که در جای جای حرم نقش بسته، شلیک می‌کردند. کربلا اکنون به شهری می‌ماند که زمینلرزهای مهیب در آن رخ داده است. حسین کامل وارد حرم مطهر امام حسین(ع) می‌شود و بیشرمانه در برابر بارگاه حضرت می‌ایستد و فریاد می‌کشد: من حسینم و تو نیز حسینی! به زودی مشخص خواهد شد چه کسی غالب و چه کسی مغلوب است! سپس به یکی از افسرانش که از اهالی موصل است، دستور می‌دهد تا گلوله توپی به سمت ضریح امام حسین(ع) شلیک کند؛ اما آن افسر سرپیچی کرده و می‌گوید: من اهل موصلم و به باورها و سنتهای شناخته شدهای ملتزمم که یکی از آنها احترام به مسجد است. این مکان صرف نظر از اینکه چه کسی در آن آرمیده، مسجدی از مساجد خداست. اخالق و عرف به من اجازه چنین توهینی را نمی‌دهد. معاونش نیز از دستور حسین کامل سرپیچی می‌کند. حسین کامل سلاح کمری خود را کشیده و هر دو افسر را به قتل می‌رساند و خود سوار بر تانکی شده و به سوی حرم امام حسین(ع) حرکت می‌کند و به افسر درجهدار دیگری دستور می‌دهد تا به سوی حرم حضرت اباالفضل7 شلیک کند. بر روی تانکهای بعثی نوشته شده: »الشیعة بعد الیوم«؛ یعنی بعد از امروز، دیگر هیچ شیعهای وجود نخواهد داشت. به دستور حسین کامل درهای حرم به روی مردمی که در آن پناه گرفتهاند، بسته می‌شود. به گفته شاهدان، حسین کامل در وسط صحن می‌ایستد و فریاد می‌کشد: هرکس می‌خواهد زنده بماند، در کنار من بایستد و هر کس می‌خواهد بمیرد، در کنار ضریح حسین بایستد تا او نجاتش دهد! پیرمردی از بین جمعیت بیرون می‌آید و با شجاعت در کنار ضریح می‌ایستد. به دنبالش زنی به همراه کودکی آمده و در کنار پیرمرد قرار می‌گیرند. حسین کامل دستور می‌دهد تا درهای حرم را باز کنند. جمعیت حاضر بیرون می‌روند و آن سه تن در کنار ضریح به شهادت می‌رسند. حسین کامل سه روز در حرم امام حسین(ع) ماند و در این مدت با کفش به روضه منوره حسینی آمد و شد داشت. او چند نوجوان را که شاید به سن بلوغ هم نرسیده بودند، اعدام یا زنده به گور کرد. ساعت دوازده ظهر، بالگردها در ارتفاع پایین شروع به تیراندازی می‌کنند. حسین کامل دستور داده است تا هر کس در کوچه و پسکوچه‌های کربلا دیده می‌شود، بازداشت شده و به بینالحرمین آورده شود. تعداد اسرا تا دوهزار نفر برآورد شده است که همهشان ظرف فقط چند دقیقه قتل عام می‌شوند. خود حسین کامل و چند فرمانده دیگر در این جنایت، مشارکت مستقیم دارند. ً سه ساعت توپخانه دشمن آرام عصر امروز تقریبا می‌گیرد. نیروهای امنیتی هشدار چندباره می‌دهند که مردم، شهر را ترک کنند و بعد از دو ساعت، نزدیک غروب بمباران را از سر می‌گیرند. زنی در حالی که بچه شیرخوارش را در بغل گرفته بود و از مقابل حرم امام حسین(ع) عبور می‌کرد، هدف تکتیراندازان گارد رئیس جمهور قرار گرفت و در کنار باب قبله به شهادت رسید؛ در حالی که طفلش همچنان در بغلش گریه می‌کرد و فریادرسی نداشت. امروز بعثی‌ها به چند اتومبیل امداد نیز حمله کرده و آنها را با سرنشینانش به آتش کشیدند. تعداد زیادی از زنان و کودکان که به حرم پناه بردهاند، به شهادت رسیدهاند. تکه‌های طال و نقره در و دیوار حرم که بر اثر اصابت گلوله خمپاره و مسلسل از جا کنده شده و پراکنده روی زمین ریخته، نصیب فرماندهان جنایتکار بعثی می‌شود. تمام این فجایع دراره حضرت عباس(ع) تکرار شد و حتی شبکه ضریح شریف آن حضرت نیز مورد هتک و اهانت قرار گرفت. نیروهای بعثی و گارد ریاست جمهوری از روی حقد و کینه، به اسامی مبارک معصومین: که در جای جای حرم نقش بسته، شلیک می‌کردند.   

صحن حرم مطهر امام حسین(ع) محل انباشت مهمات سنگین و نیمهسنگین شده است. تعدادی از سربازان گارد ریاست جمهوری که از صحنه نبرد گریخته و حاضر نشده بودند در حمله به کربلا شرکت کنند، با قول بخشش، بازگشتند، اما به دستور حسین کامل همگی اعدام شدند. گارد جمهوری جستوجوی خانه به خانه را برای پیدا کردن اسلحه و سربازان فراری آغاز کرده است. ً کربلاییها صدام در سخنرانی امروز، انقلابی‌ها را خائن به کشور و آشوبگر و مخصوصا را عامل دشمن و ابزار دست اجانب معرفی می‌کند. حتی دختربچه‌ها از تجاوز سربازان گارد در امان نماندند. روزنامه‌های وابسته به رژیم صدام از این حوادث به عنوان فتنه یاد می‌کنند و می‌گویند آتش این فتنه به زودی خاموش خواهد شد. امروز تعدادی از زنان شجاع کربلایی در خیابان شهدا و مقابل در حرم امام حسین(ع) درگیری شدیدی با گارد جمهوری داشته و چند دستگاه زرهی را به آتش کشیدند.  

امروز صدام در یک سخنرانی گفت: با اینکه کویت اسلحه‌های پیشرفته داشت، اما فقط در طی هشت ساعت اشغال شد؛ ولی سرکوب مردم کربلا چهارده روز طول کشید. به گفته یکی از شاهدان که توسط نیروهای امنیتی در چنین روزی دستگیر شده بود، وقتی او را نزد فرمانده نظامی حاضر در محل برده بودند، آن فرمانده به او گفته بود: اگر امر به دست من بود، همه شما حتی کودکان شیرخوارتان را سر می‌بریدم!  

در حومه کربلا جستوجوی گارد ریاست جمهوری در شهرک معلمین و شهرک حر خانه به خانهبهخانه را برای جمعآوری کردن اسلحه و دستگیری انقلابی‌ها آغاز کرده که از ساعت هشت صبح تا دوازده ظهر به طول انجامید.  

امروز گارد ریاست جمهوری از کربلا بیرون رفت و همزمان، خبرنگاران اجازه ورود به کربلا را به طور رسمی پیدا کردند. البته خبرنگاران ایرانی چند روز قبل، به طور غیررسمی و مخفیانه وارد کربلا شده بودند.   

به دستور علی حسن المجید، که در این زمان وزیر کشور شده بود، تخریب خانه‌ها و ساختمانها در بین‌الحرمین متوقف شد. او این دستور را پس از دیدار با شیخ عبدالطیف دارمی و شیخ عبدالحسین خطیب صادر کرد.  

سید محمد حسینی، کلیددار حرم حضرت اباالفضل7 به اتهام همکاری با انقلابی‌ها دستگیر و به بغداد فرستاده شد.  

پرچم حرمهای مطهر امام حسین و اباالفضل العباس8 که سوخته و پاره شده بود، تعویض شد و اذان در حرم امام حسین(ع) به همان شکل سابق شیعی درآمد.  

تعمیر گنبدهای آسیبدیده حرمهای مطهر آغاز شد و برق حرمها به جریان افتاد.  

مدرسه بروجردی و حسینیه خراسانیها و مدرسه سلیمیه به بهانه نوسازی تخریب گردید و کتب خطی و نفیس آن زیر خروارها خاک دفن شد.  

صدام در یک سخنرانی گفت: با اینکه کویت اسلحه‌های پیشرفته داشت، اما فقط در طی هشت ساعت اشغال شد؛ ولی سرکوب مردم کربلا چهارده روز طول کشید. محاکمه ظاهری برخی از انقلابی‌ها کربلا در یکی از محکمه‌های بعثی شهر کربلا آغاز شد. تعداد این گروه بیست نفر بود که همگی به اعدام محکوم شدند. در گزارش سازمان ملل متحد، درصد تعداد کشته‌های عراق در باالترین رتبه جهانی قرار دارد و در این میان کربلا بیشترین تعداد کشته، اسیر و مفقود االثر را در میان شهرهای عراق داشته است.<ref name=":5" />