فرهاد میرزا معتمدالدوله: تفاوت میان نسخهها
←ولادت
(←تبار) |
(←ولادت) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
عباسمیرزا، هنگامى كه عزم تسخير هرات و آزادسازی آن از دست [[انگليس]] را داشت، درگذشت. پيكرش در [[مشهد (شهر)|مشهد]]، در جوار [[آستان مقدس امام رضا(ع)|آستان امام رضا(ع)]]، در دارالحفاظ [[مسجد گوهرشاد]] دفن شد.<ref name=":0" />{{یادداشت|برخى تاریخنگاران، به اشتباه، «عباسميرزا ملك آراء»، دومين فرزند محمدشاه و برادر كوچك ناصرالدين شاه قاجار را، با عباسميرزا نايبالسلطنه يكى گرفتهاند. عباسميرزا ملك آراء، با بيگانگان تبانى و با سفارت انگلستان ارتباط داشته است.}}<ref>اسماعيل رائين، حقوقبگيران انگليس در ايران، ص ١١۴.</ref> | عباسمیرزا، هنگامى كه عزم تسخير هرات و آزادسازی آن از دست [[انگليس]] را داشت، درگذشت. پيكرش در [[مشهد (شهر)|مشهد]]، در جوار [[آستان مقدس امام رضا(ع)|آستان امام رضا(ع)]]، در دارالحفاظ [[مسجد گوهرشاد]] دفن شد.<ref name=":0" />{{یادداشت|برخى تاریخنگاران، به اشتباه، «عباسميرزا ملك آراء»، دومين فرزند محمدشاه و برادر كوچك ناصرالدين شاه قاجار را، با عباسميرزا نايبالسلطنه يكى گرفتهاند. عباسميرزا ملك آراء، با بيگانگان تبانى و با سفارت انگلستان ارتباط داشته است.}}<ref>اسماعيل رائين، حقوقبگيران انگليس در ايران، ص ١١۴.</ref> | ||
یکی دیگر از فرزندان عباسمیرزا، محمدميرزا معروف به وليعهد ثانى است كه با مرگ فتحعلىشاه، به فرمانروايى | یکی دیگر از فرزندان عباسمیرزا، محمدميرزا معروف به وليعهد ثانى است كه با مرگ فتحعلىشاه، به فرمانروايى رسيد؛ از این رو، محمدمیرزا که محمدشاه قاجار نام گرفت، برادر فرهادمیرزا بود.<ref name=":0" /> ناصرالدین شاه قاجار نیز، برادرزاده فرهادمیرزا بود.<ref>خاطرات سیاسی امینالدوله، به کوشش حافظ فرمانفرمائیان، ص36ـ42؛ شرح حال رجال ایران، ج۳، ص۹۰.</ref> | ||
==ولادت== | ==ولادت و تحصیلات== | ||
فرهادميرزا معتمدالدوله، پانزدهمين فرزند عباسميرزا نایبالسلطنه است، كه در سال ١٢٣٣ق. (١١٩٧ش)، به دنيا آمد.<ref name=":1">اسناد و مدارك مأموريت امينالدوله ص ١٨١.</ref> | فرهادميرزا معتمدالدوله، پانزدهمين فرزند عباسميرزا نایبالسلطنه است، كه در سال ١٢٣٣ق. (١١٩٧ش)، به دنيا آمد.<ref name=":1">اسناد و مدارك مأموريت امينالدوله ص ١٨١.</ref> | ||
وى در [[تبريز]] به تحصيل علوم متداول پرداخته و علوم معقول و منقول و برخی دانشهای متداول دیگر را آموخت.<ref name=":1" /> | وى در [[تبريز]] به تحصيل علوم متداول پرداخته و علوم معقول و منقول و برخی دانشهای متداول دیگر را آموخت.<ref name=":1" /> | ||
خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
==فرمانرواى منطقه فارس== | ==فرمانرواى منطقه فارس== | ||
فرهادمیرزا، در سال ۱۲۵۷ق. در ۲۴ سالگی، به عنوان نایب الایاله، به حکومت فارس فرستاده شد و به مدت پنج سال عهدهدار این منصب بود. او را درباره دستگیری راهزانان و امن کردن راههای فارس ستودهاند.<ref name=":2" /> از اقدامات دیگر او، جاری کردن حدّ در برخی منکرات مانند شرابخواری و قماربازی بود.<ref>دوران خوف و وحشت (خاطرات حاج سیاح)، به کوشش حمید سیاح و تصحیح سیفالله گلکار، زیر نظر ایرج افشار، ص۱۷-۲۱.</ref> | فرهادمیرزا، در سال ۱۲۵۷ق. در ۲۴ سالگی، به عنوان نایب الایاله، به حکومت فارس فرستاده شد و به مدت پنج سال عهدهدار این منصب بود. او را درباره دستگیری راهزانان و امن کردن راههای فارس ستودهاند.<ref name=":2" /> از اقدامات دیگر او، جاری کردن حدّ در برخی منکرات مانند شرابخواری و قماربازی بود.<ref>دوران خوف و وحشت (خاطرات حاج سیاح)، به کوشش حمید سیاح و تصحیح سیفالله گلکار، زیر نظر ایرج افشار، ص۱۷-۲۱.</ref> | ||
سرانجام محمدشاه قاجار او را از این منصب عزل کرد؛ دلیل عزل او را سعایت مخالفان و تیرگی روابط او با صدر اعظم وقت، میرزاآغاسی دانستهاند.<ref>حقوقبگیران انگلیس در ايران، ص 354؛ نادر میرزا، تاریخ و جغرافیای دارالسلطنه تبریز، ص 75؛ تاريخ منتظم ناصری، ج 3 ص 173.</ref> | |||
== تبعید به طالقان == | |||
وی در سال ۱۲۶۸ق. توسط ناصرالدین شاه، به طالقان تبعید شد؛ دلیل تبعید او، متهم بودن او در سوء قصد به جان شاه بود. برخی، عاملان این سوء قصد را پیروان فرقه [[بابیه]] دانسته و فرهاد میرزا را از این اتهام مبرا دانستهاند.<ref>یحیی آریانپور، از صبا تا نیما، ج1، ص157.</ref> | |||
سفیر [[انگلیس]]، نام برخی از طردشدگان حکومت قاجار را نوشته و به نماینده دولت فرانسه در ایران تأکید کرد این افراد مورد حمایت دولت بریتانیا هستند. بین نامها، فرهادمیرزا نیز وجود داشت. وقتی فرهادمیرزا با خبر شد، اعلام کرد پناهنده هیچ دولتی نبوده و اگر حتی حکومت ایران بخواهد او را گردن بزند، به دولت بیگانه روی نمیآورد.<ref>تاريخ متظم ناصری، ج3، ص266؛ اسناد و مدارک مأموریت امینالدوله، ص181.</ref> | |||
== حکمرانی کردستان == | |||
از سال ۱۲۷۸ق. به کارگیری او در مناصب دولتی از سر گرفته شد، حکومت لرستان و خوزستان، عضویت دارالشورای کبرای دولتی<ref>شرح حال رجال ایران، ج 3 ،ص 88.</ref> و حکومت کردستان و همدان برخی از این مناصب هستند. | |||
وی توانست در کردستان، دو آشوب مهم را بخواباند.<ref>میرزا محمدخان مجدالملک سینکی، رساله مجدیه، ص 4؛ شرح حال رجال ایران، ج 3 ،ص 17 و 18 و 90.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== |