وادی عقیق: تفاوت میان نسخه‌ها
←نام
(←مکان) |
(←نام) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| توضیح تصویر = بخشی از وادی عقیق در [[مدینه]]، که در برخی از فصول سال آب در آن جریان دارد. | | توضیح تصویر = بخشی از وادی عقیق در [[مدینه]]، که در برخی از فصول سال آب در آن جریان دارد. | ||
}} | }} | ||
== واژه‌شناسی == | |||
كتاب العين ؛ ج8 ؛ ص98 | |||
الْوَادِي كل مفرج بين جبال و آكام، و تلال يكون مسلكا للسيل أو منفذا، و الجميع الْأَوْدِيَة، على تقدير فاعل و أفعلة، | |||
فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين، 9جلد، نشر هجرت - قم، چاپ: دوم، 1409 ه.ق. | |||
تهذيب اللغة ؛ ج14 ؛ ص163 | |||
قال شمر: وَدى أي سال، قال و منه: | |||
الوَديُ فيما أَرَى لخروجه و سَيَلانِه، و منه الوَادي. | |||
ازهرى، محمد بن احمد، تهذيب اللغة، 15جلد، دار احياء التراث العربي - بيروت، چاپ: اول، 1421 ه.ق. | |||
مفردات ألفاظ القرآن ؛ ص862 | |||
وادي | |||
قال تعالى: إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ [طه/ 12] أصل الْوَادِي: الموضع الذي يسيل فيه الماء، و منه سُمِّيَ المَفْرَجُ بين الجبلين وَادِياً، و جمعه: أَوْدِيَة | |||
و قال تعالى: فَسالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِها [الرعد/ 17] أي: بقَدْرِ مياهها. | |||
راغب اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، 1جلد، دار القلم - بيروت، چاپ: اول، 1412 ه.ق. | |||
مفردات الفاظ قرآن ؛ ج4 ؛ ص435 | |||
<nowiki>:</nowiki> در آيه فرمود: | |||
إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ- طه/ 12 (خطاب به حضرت موسى عليه السّلام در كوه طور است اصل وادى بستر ريزش | |||
مفردات الفاظ قرآن، ج4، ص: 436 | |||
آب است كه در اثر سيل بوجود ميآيد و آب در آن جريان دارد. و از اين معنى فاصله و دره ميان دو كوه را هم وَادِي گفتهاند. جمعش- أَوْدِيَة- است | |||
فَسالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِها- الرعد/ 17 هر درهاى بقدر ظرفيتش سيلاب ميگيرد. يا بقدر آبش | |||
راغب اصفهانى، حسين بن محمد، ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن (راغب اصفهانى)، 4جلد، مرتضوي - تهران، چاپ: دوم، 1374 ه.ش. | |||
المصباح المنير فى غريب الشرح الكبير للرافعى ؛ ج2 ؛ ص654 | |||
(وَدَى) الشَّىءُ إِذَا سَالَ وَ مِنْهُ اشْتِقَاقُ (الْوَادِي) وَ هُوَ كُلَّ مُنْفَرَجٍ بَيْنَ جِبَال أَوْ آكَامٍ يَكُونُ مَنْفَذاً لِلسَّيْلِ و الْجَمْع | |||
فيومى، احمد بن محمد، المصباح المنير فى غريب الشرح الكبير للرافعى، 2جلد، موسسه دار الهجرة - قم، چاپ: دوم، 1414 ه.ق. | |||
لسان العرب ؛ ج15 ؛ ص384 | |||
الوادي كل مَفْرَج بين الجبالِ و التِّلال و الإِكام، سمي بذلك لسَيَلانه، يكون مَسْلَكاً للسيل و مَنْفَذا | |||
ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، 15جلد، دار صادر - بيروت، چاپ: سوم، 1414 ه.ق. | |||
فرهنگ ابجدي ؛ متن ؛ ص980 | |||
وَدَى- وَدْياً و دِيَةً [ودي] القاتلُ القتيلَ: | |||
خونبهاى كشته را به ولىّ او پرداخت،- الأَمْرَ: كار را نزديك كرد،- الشّيءُ: آن چيز روان شد، و از اين كلمه (الوادى) مشتق شده است كه آب در آن روان است | |||
بستانى، فواد افرام، فرهنگ ابجدى، 1جلد، اسلامي - تهران، چاپ: دوم، 1375 ه.ش. | |||
فرهنگ ابجدي ؛ متن ؛ ص971 | |||
الوادِي- [ودي]: فا، راه و روشن، دره و شكاف ميان كوهها كه سيل در آن روان شود | |||
بستانى، فواد افرام، فرهنگ ابجدى، 1جلد، اسلامي - تهران، چاپ: دوم، 1375 ه.ش. | |||
==نام== | ==نام== | ||