Automoderated users، دیوانسالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۰۹
ویرایش
خط ۲۱۵: | خط ۲۱۵: | ||
این ایوان، وسط ضلع شمالی صحن واقع است و به یکی از وزرای دوره قاجار منسوب است که قبرش، پشت همین ایوان قرار دارد. در این ایوان، بسیاری از علمای بزرگ، به خاک سپرده شدهاند که نامشان بر سنگهایی، بر دیوار نوشته شده است که از آن جمله، میتوان به «خطیب کربلا سیدجواد هندی» و «حجتالاسلام سید میرزاهادی حسینی»، اشاره کرد. امروزه یکی از درهای صحن، به نام «باب السلام»، در این ایوان گشوده شده است. | این ایوان، وسط ضلع شمالی صحن واقع است و به یکی از وزرای دوره قاجار منسوب است که قبرش، پشت همین ایوان قرار دارد. در این ایوان، بسیاری از علمای بزرگ، به خاک سپرده شدهاند که نامشان بر سنگهایی، بر دیوار نوشته شده است که از آن جمله، میتوان به «خطیب کربلا سیدجواد هندی» و «حجتالاسلام سید میرزاهادی حسینی»، اشاره کرد. امروزه یکی از درهای صحن، به نام «باب السلام»، در این ایوان گشوده شده است. | ||
====ایوان ناصری==== | ====ایوان ناصری==== | ||
خط ۲۲۵: | خط ۲۲۳: | ||
ایوان طلا در ضلع جنوبی حرم قرار دارد و مشرف به صحن است و دیوارهای آن، با طلای ناب روکش شده و قسمتهای فوقانی دیوارها با کاشیهای زیبا، تزیین یافته است. در این ایوان و دو طرف آن، سه درِ چوبی با روکش طلا و تزیینات میناکاری وجود دارد که کتیبههای حاوی [[آیات قرآن]] و اشعار عربی نیز بر آنها نقش بسته است. ایوان طلا را دکه بزرگی با سقف و ستونهای چوبی، پوشش داده است. این دکه، به شکل مستطیلی به طول 36 متر و عرض ده متر است و دارای سقف بلندی است که بخش میانی آن، ارتفاع بیشتر و دو بخش جانبی آن، ارتفاع کمتری دارد. | ایوان طلا در ضلع جنوبی حرم قرار دارد و مشرف به صحن است و دیوارهای آن، با طلای ناب روکش شده و قسمتهای فوقانی دیوارها با کاشیهای زیبا، تزیین یافته است. در این ایوان و دو طرف آن، سه درِ چوبی با روکش طلا و تزیینات میناکاری وجود دارد که کتیبههای حاوی [[آیات قرآن]] و اشعار عربی نیز بر آنها نقش بسته است. ایوان طلا را دکه بزرگی با سقف و ستونهای چوبی، پوشش داده است. این دکه، به شکل مستطیلی به طول 36 متر و عرض ده متر است و دارای سقف بلندی است که بخش میانی آن، ارتفاع بیشتر و دو بخش جانبی آن، ارتفاع کمتری دارد. | ||
همانگونه که بیان شد این دکه، در دوره ناصرالدینشاه و با تلاش شیخ عبدالحسین طهرانی در سال 1276 ه ق، بنا شد. سقف و ستونهای این دکه که در آن زمان، از چوب بود، در سال 1342 ه. ق با چوبهای جدیدی که از هند آورده بودند، بازسازی شد.<ref>شهر حسین، ص413.</ref> در جبهه دکه، تعداد دوازده ستون چوبی وجود داشت که دو ستون، به ارتفاع سیزده متر در بخش میانی و مرتفع آن و شش ستون به ارتفاع نه متر، در دو جناح شرقی و غربی دکه و دو نیم ستون به ارتفاع چهار متر نیز در انتهای غربی و شرقی آن، قرار داشت. جبهه و ستونهای چوبی این دکه، در سال 1388 ه. ق، با جبهه و ستونهایی از سنگ | همانگونه که بیان شد این دکه، در دوره ناصرالدینشاه و با تلاش شیخ عبدالحسین طهرانی در سال 1276 ه ق، بنا شد. سقف و ستونهای این دکه که در آن زمان، از چوب بود، در سال 1342 ه. ق با چوبهای جدیدی که از هند آورده بودند، بازسازی شد.<ref>شهر حسین، ص413.</ref> در جبهه دکه، تعداد دوازده ستون چوبی وجود داشت که دو ستون، به ارتفاع سیزده متر در بخش میانی و مرتفع آن و شش ستون به ارتفاع نه متر، در دو جناح شرقی و غربی دکه و دو نیم ستون به ارتفاع چهار متر نیز در انتهای غربی و شرقی آن، قرار داشت. جبهه و ستونهای چوبی این دکه، در سال 1388 ه. ق، با جبهه و ستونهایی از سنگ مرمر فاخر، تعویض گردید.<ref>تاریخ مرقد الحسین والعباس(ع)، ص158.</ref> | ||
مرمر فاخر، تعویض گردید.<ref>تاریخ مرقد الحسین والعباس(ع)، ص158.</ref> | |||
افزونبر ایوان طلا، در ضلع غربی حرم و متصل به رواق ابراهیم مجاب، ایوان دیگری به نام ایوان راس الحسین (بالاسر) وجود دارد که طاق آن به شکل زیبایی، کاشیکاری شده است. در این ایوان، کتیبهای به چشم میخورد که تاریخ 1296 ه. ق بر آن ثبت شده است. | افزونبر ایوان طلا، در ضلع غربی حرم و متصل به رواق ابراهیم مجاب، ایوان دیگری به نام ایوان راس الحسین (بالاسر) وجود دارد که طاق آن به شکل زیبایی، کاشیکاری شده است. در این ایوان، کتیبهای به چشم میخورد که تاریخ 1296 ه. ق بر آن ثبت شده است. | ||
خط ۲۴۱: | خط ۲۳۷: | ||
===رواقهای حرم=== | ===رواقهای حرم=== | ||
اطراف گنبدخانه حرم امام حسین(ع) را رواقهای زیبایی از چهار جهت احاطه کرده است که عرض همه این رواقها، پنج متر و طول دو رواق شمالی و جنوبی، حدود چهل متر و طول دو رواق شرقی و غربی، حدود 45 متر است. دیوارها و کف رواقها، دارای پوششی از سنگ مرمر و سقف رواقها، آینهکاری شده است. هر رواق، به نام خاصی است که عبارتاند از: | اطراف گنبدخانه حرم امام حسین(ع) را [[رواق|رواقهای]] زیبایی از چهار جهت احاطه کرده است که عرض همه این رواقها، پنج متر و طول دو رواق شمالی و جنوبی، حدود چهل متر و طول دو رواق شرقی و غربی، حدود 45 متر است. دیوارها و کف رواقها، دارای پوششی از سنگ مرمر و سقف رواقها، آینهکاری شده است. هر رواق، به نام خاصی است که عبارتاند از: | ||
1. [[رواق ابراهیم مجاب]] (رواق غربی): این رواق در غرب گنبدخانه قرار دارد و وجه تسمیه آن، وجود قبر و ضریح [[ابراهیم مجاب]]، در انتهای شمالی آن است. روی قبر ابراهیم مجاب، صندوقچهای از چوب ساج مرغوب و نیز ضریحی از فولاد سبز، نصب شده است. همچنین در این رواق، قبور چند تن از علما قرار دارد که از آن جملهاند: [[سیدعبدالله بحرانی]]، [[سیدمحسن بن عبدالله بحرانی]]، [[سیدمحمد بن سیدمحسن بحرانی]] و [[سیدمحمد زینی حسنی]]. از این رواق، دو در، به نامهای باب حبیب بن مظاهر و باب سیدابراهیم مجاب، به سوی صحن گشوده میشود. | 1. [[رواق ابراهیم مجاب]] (رواق غربی): این رواق در غرب گنبدخانه قرار دارد و وجه تسمیه آن، وجود قبر و ضریح [[ابراهیم مجاب]]، در انتهای شمالی آن است. روی قبر ابراهیم مجاب، صندوقچهای از چوب ساج مرغوب و نیز ضریحی از فولاد سبز، نصب شده است. همچنین در این رواق، قبور چند تن از علما قرار دارد که از آن جملهاند: [[سیدعبدالله بحرانی]]، [[سیدمحسن بن عبدالله بحرانی]]، [[سیدمحمد بن سیدمحسن بحرانی]] و [[سیدمحمد زینی حسنی]]. از این رواق، دو در، به نامهای باب حبیب بن مظاهر و باب سیدابراهیم مجاب، به سوی صحن گشوده میشود. | ||
خط ۲۶۷: | خط ۲۶۳: | ||
در حال حاضر، در سالنی واقع در طبقه دوم حجرههای واقع در نیمه غربی ضلع جنوبی صحن، گنجینه آستان تاسیس شده است که در آن، بسیاری از اشیای نفیس و ارزشمندی که شاهان و بزرگان ایران و هند و... به این آستان هدیه کردهاند، به نمایش گذاشته شده است. این اشیاء، شامل انواع جواهر، قندیلهای طلا، ظرفهای طلا و نقره، پارچههای زربافت و ابریشمی، ترمههای زیبا، شمشیرها و ابزار جنگی، عتیقهجات و کاشیهای قدیمی و نفیس میشود. | در حال حاضر، در سالنی واقع در طبقه دوم حجرههای واقع در نیمه غربی ضلع جنوبی صحن، گنجینه آستان تاسیس شده است که در آن، بسیاری از اشیای نفیس و ارزشمندی که شاهان و بزرگان ایران و هند و... به این آستان هدیه کردهاند، به نمایش گذاشته شده است. این اشیاء، شامل انواع جواهر، قندیلهای طلا، ظرفهای طلا و نقره، پارچههای زربافت و ابریشمی، ترمههای زیبا، شمشیرها و ابزار جنگی، عتیقهجات و کاشیهای قدیمی و نفیس میشود. | ||
همچنین برخی از قرآنها و نسخههای خطی نفیس موجود در کتابخانه آستان مقدس، در این گنجینه دیده میشود. از جمله مهمترین قرآنهای خطی موجود در این گنجینه، قرآنی است بسیار قدیمی به خط کوفی که به [[امام زینالعابدین(ع)]] منسوب است. قرآن دیگری نیز از تاریخ 693 | همچنین برخی از قرآنها و نسخههای خطی نفیس موجود در کتابخانه آستان مقدس، در این گنجینه دیده میشود. از جمله مهمترین قرآنهای خطی موجود در این گنجینه، قرآنی است بسیار قدیمی به خط کوفی که به [[امام زینالعابدین(ع)]] منسوب است. قرآن دیگری نیز از تاریخ 693 به خط [[یاقوت مستعصمی]]، خطاط مشهور مسلمان،<ref>تاریخ مرقد الحسین والعباس(ع)، ص110.</ref> در این گنجینه وجود دارد. | ||
==آثار و اماکن از بین رفته در محدوده حرم== | ==آثار و اماکن از بین رفته در محدوده حرم== | ||
در محدوده آستان حضرت سیدالشهداء(ع) و متصل به آن، بناهای مختلفی شامل مدارس، مقابر و غیره وجود داشت که بیانگر شکوه و عظمت این آستان مقدس و اهمیت تاریخی و جایگاه برجسته علمی و فرهنگی آن بود. متاسفانه بیشتر این بناها در یکصد سال اخیر، به دست برخی از مقامات [[عراق]] | در محدوده آستان حضرت سیدالشهداء(ع) و متصل به آن، بناهای مختلفی شامل مدارس، مقابر و غیره وجود داشت که بیانگر شکوه و عظمت این آستان مقدس و اهمیت تاریخی و جایگاه برجسته علمی و فرهنگی آن بود. متاسفانه بیشتر این بناها در یکصد سال اخیر، به دست برخی از مقامات [[عراق]] به بهانههایی چون توسعه شهری و احداث خیابان در گرداگرد آستان مقدس، از بین رفت. در اینجا، به تعدادی از این بناها، اشاره میکنیم: | ||
====صحن کوچک==== | ====صحن کوچک==== | ||
خط ۲۹۳: | خط ۲۸۹: | ||
===مدارس علمیه=== | ===مدارس علمیه=== | ||
مدرسه سردار حسن خان: این مدرسه، بزرگترین مدرسه علمی کربلا بود که در شمال آستانه حسینی قرار داشت. بسیاری از علمای برجسته، در آن تحصیلات دینی خود را تکمیل کردهاند. این مدرسه و موقوفات آن، در روز پنجشنبه شانزدهم محرمالحرام سال 1368ه. ق (1948/١١/١٨م)، به دستور عبدالرسول خالصی، ویران گردید.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، صص362 و 367.</ref> | '''مدرسه سردار حسن خان''': این مدرسه، بزرگترین مدرسه علمی کربلا بود که در شمال آستانه حسینی قرار داشت. بسیاری از علمای برجسته، در آن تحصیلات دینی خود را تکمیل کردهاند. این مدرسه و موقوفات آن، در روز پنجشنبه شانزدهم محرمالحرام سال 1368ه. ق (1948/١١/١٨م)، به دستور عبدالرسول خالصی، ویران گردید.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، صص362 و 367.</ref> | ||
مدرسه زینبیه: از مدارس دینی مهم کربلا و واقع در غرب آستانه حسینی بود که ورودی آن، از داخل صحن آستان، قرار داشت. این مدرسه به همراه موقوفات آن، در روز دوشنبه سیزدهم محرمالحرام سال 1368ه. ق (1948/١١/15م)، به دستور عبدالرسول خالصی، خراب شد.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، صص361 و366.</ref> | مدرسه زینبیه: از مدارس دینی مهم کربلا و واقع در غرب آستانه حسینی بود که ورودی آن، از داخل صحن آستان، قرار داشت. این مدرسه به همراه موقوفات آن، در روز دوشنبه سیزدهم محرمالحرام سال 1368ه. ق (1948/١١/15م)، به دستور عبدالرسول خالصی، خراب شد.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، صص361 و366.</ref> | ||
مدرسه صدراعظم نوری: از مدارس علمی مهم کربلا و واقع در غرب آستانه حسینی بود که به دستور طاهر القیسی، ویران گردید.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، ص361 و366.</ref> این مدرسه را میرزا آقاخان نوری (متوفای 1243ه. ق)، دومین صدراعظم ناصرالدینشاه قاجار، ساخته بود. | '''مدرسه صدراعظم نوری''': از مدارس علمی مهم کربلا و واقع در غرب آستانه حسینی بود که به دستور طاهر القیسی، ویران گردید.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، ص361 و366.</ref> این مدرسه را میرزا آقاخان نوری (متوفای 1243ه. ق)، دومین صدراعظم ناصرالدینشاه قاجار، ساخته بود. | ||
===مسجد بزرگ ناصری=== | ===مسجد بزرگ ناصری=== |
ویرایش