پرش به محتوا

سعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
در حال سعی، وقتی که از صفا به مروه می‌رود باید رو به مروه باشد و نیز وقتی به‌طرف صفا برمی‌گردد باید رو به صفا باشد پس اگر عقب عقب حركت كند يا با پهلو به طرف صفا يا مروه حرکت كند، سعی او باطل است؛<ref>. مدارك الأحكام، ج‌8، ص207؛ مستند الشيعة، ج‌12، ص170؛ الحدائق الناضرة، ج‌16، ص 268.</ref>
در حال سعی، وقتی که از صفا به مروه می‌رود باید رو به مروه باشد و نیز وقتی به‌طرف صفا برمی‌گردد باید رو به صفا باشد پس اگر عقب عقب حركت كند يا با پهلو به طرف صفا يا مروه حرکت كند، سعی او باطل است؛<ref>. مدارك الأحكام، ج‌8، ص207؛ مستند الشيعة، ج‌12، ص170؛ الحدائق الناضرة، ج‌16، ص 268.</ref>
====موالات در اشواط سعي====
====موالات در اشواط سعي====
در وجوب موالات در اشواط سعی، اختلاف نظر وجود دارد: گروهي از فقیهان اماميه<ref>. تذكرة الفقهاء، ج‌8، ص141؛ الدروس الشرعیه، ج‌1، ص411؛ مستند الشيعة، ج‌12، ص 185.</ref> قائل به عدم وجوب موالات شده اند.<ref>. مستند الشيعة، ج‌12، ص185؛ ر.ک: المعتمد فی شرح المناسک، ج‌5، ص64 ،66.</ref> به نظر مشهور فقیهان امامیه توقف و نشستن در اثنای سعی برای استراحت در صفا یا مروه و یا میان آن دو جایز است. دلیل این امر افزون بر اصل جواز، روایات متعددی از اهل بیت(ع) است.<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ الحدائق الناضره، ج16، ص273؛ سداد العباد، ص325-326.</ref>در مقابل در حدیثی از امام صادق(ع) نشستن در اثنای سعی به جز در صورت خستگی و مشقت زیاد منع شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص437؛ وسائل الشیعه، ج13، ص502.</ref>برخی از فقیهان امامیه نیز با استناد به روایت یاد شده، نشستن هنگام سعی را در غیر صورت خستگی و مشقت جایز ندانسته اند،<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ کشف اللثام، ج6، ص28.</ref>
در وجوب موالات در اشواط سعی، اختلاف نظر وجود دارد: گروهي از فقیهان اماميه<ref>. تذكرة الفقهاء، ج‌8، ص141؛ الدروس الشرعیه، ج‌1، ص411؛ مستند الشيعة، ج‌12، ص 185.</ref> قائل به عدم وجوب موالات شده اند.<ref>. مستند الشيعة، ج‌12، ص185؛ ر.ک: المعتمد فی شرح المناسک، ج‌5، ص64 ،66.</ref> در مقابل، برخي ديگر<ref>. الدروس الشرعیه، ج‌1، ص411؛ التهذیب فی مناسک الحج و العمره، ج3، ص88؛ مناسك حج (محشى)؛ ص336.</ref>
به نظر مشهور فقیهان امامیه توقف و نشستن در اثنای سعی برای استراحت در صفا یا مروه و یا میان آن دو جایز است. دلیل این امر افزون بر اصل جواز، روایات متعددی از اهل بیت(ع) است.<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ الحدائق الناضره، ج16، ص273؛ سداد العباد، ص325-326.</ref>در مقابل در حدیثی از امام صادق(ع) نشستن در اثنای سعی به جز در صورت خستگی و مشقت زیاد منع شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص437؛ وسائل الشیعه، ج13، ص502.</ref>برخی از فقیهان امامیه نیز با استناد به روایت یاد شده، نشستن هنگام سعی را در غیر صورت خستگی و مشقت جایز ندانسته اند،<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ کشف اللثام، ج6، ص28.</ref>
همچنين فقیهان امامیه با استناد به  روايات، قطع سعي براي اقامه نماز<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج‌1، ص362؛ مجمع الفائدة، ج‌7، ص169-170؛ المجموع، ج8، ص 65-78.</ref> و قضاء حاجت خود يا غير را جایز شمرده اند.<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج‌1، ص362؛ مسالك الأفهام(شهید الثانی)، ج‌2، ص358-363؛ المجموع، ج8، ص65.</ref>
همچنين فقیهان امامیه با استناد به  روايات، قطع سعي براي اقامه نماز<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج‌1، ص362؛ مجمع الفائدة، ج‌7، ص169-170؛ المجموع، ج8، ص 65-78.</ref> و قضاء حاجت خود يا غير را جایز شمرده اند.<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج‌1، ص362؛ مسالك الأفهام(شهید الثانی)، ج‌2، ص358-363؛ المجموع، ج8، ص65.</ref>
====سعی از راه متعارف====
====سعی از راه متعارف====