مرقد میثم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح سجاوندی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح سجاوندی) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| معمار = | | معمار = | ||
| سبک = ایرانی اسلامی | | سبک = ایرانی اسلامی | ||
| بازسازی =نیمه دوم قرن 14 ه. ق- 20 م، سال | | بازسازی =نیمه دوم قرن 14 ه. ق- 20 م، سال 2011 م | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
'''مرقد میثم تمار''' حدود چهارصد متری جنوب غربی [[مسجد کوفه]]، نزدیک [[خانه منسوب به امیرمؤمنان(ع)]] قرار دارد. میثم تمار از اصحاب [[امام علی(ع)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] بود. | '''مرقد میثم تمار''' حدود چهارصد متری جنوب غربی [[مسجد کوفه]]، نزدیک [[خانه منسوب به امیرمؤمنان(ع)]] قرار دارد. میثم تمار از اصحاب [[امام علی(ع)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] بود. | ||
==معرفی اجمالی میثم تمار== | == معرفی اجمالی میثم تمار == | ||
میثم بن یحیی اسدی کوفی، کنیهاش ابوسالم و از اصحاب امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بود. از دوره کودکی و نوجوانی او، اطلاعی در دست نیست. میگویند او غلام زنی از طایفه [[بنیاسد]] بود که امام(ع) او را از وی خریداری و سپس آزاد نمود. آنگاه حضرت به او فرمود: «اسمت چیست؟» گفت: «سالم». امام فرمود: «پیامبر(ص) به من خبر داد که پدرت، در عجم، نام میثم را بر تو نهاده است». میثم گفت: «خدا، [[رسول خدا(ص)]] و [[امیرمؤمنان(ع)]] راست گفتند. اسم من، میثم است». آنگاه امام فرمود: «اسمت را حفظ کن و کنیه خود را ابوسالم قرار ده». میثم نیز چنان کرد.<ref>الارشاد، ج1، ص323.</ref> او از آنجایی که به شغل خرمافروشی مشغول بود، به لقب «تَمّار» (خرمافروش)، شناخته میشد. | میثم بن یحیی اسدی کوفی، کنیهاش ابوسالم و از اصحاب امام علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) بود. از دوره کودکی و نوجوانی او، اطلاعی در دست نیست. میگویند او غلام زنی از طایفه [[بنیاسد]] بود که امام (ع) او را از وی خریداری و سپس آزاد نمود. آنگاه حضرت به او فرمود: «اسمت چیست؟» گفت: «سالم». امام فرمود: «پیامبر (ص) به من خبر داد که پدرت، در عجم، نام میثم را بر تو نهاده است». میثم گفت: «خدا، [[رسول خدا(ص)]] و [[امیرمؤمنان(ع)]] راست گفتند. اسم من، میثم است». آنگاه امام فرمود: «اسمت را حفظ کن و کنیه خود را ابوسالم قرار ده». میثم نیز چنان کرد.<ref>الارشاد، ج1، ص323.</ref> او از آنجایی که به شغل خرمافروشی مشغول بود، به لقب «تَمّار» (خرمافروش)، شناخته میشد. | ||
میثم از یاران خاص و نزدیک امیرمؤمنان(ع) و همچنین از اصحاب امام حسین(ع)، به‌شمار میآید.<ref>الاختصاص، شیخ مفید، ص3، 7 و 8.</ref> او در کوفه از همراهان و ملازمان امیرمؤمنان(ع) در اوقات خلوت آن حضرت بود. | میثم از یاران خاص و نزدیک امیرمؤمنان (ع) و همچنین از اصحاب امام حسین (ع)، به‌شمار میآید.<ref>الاختصاص، شیخ مفید، ص3، 7 و 8.</ref> او در کوفه از همراهان و ملازمان امیرمؤمنان (ع) در اوقات خلوت آن حضرت بود. | ||
امیرمؤمنان(ع) چندین بار، خبر شهادت میثم تمار را به او داده بود؛ | امیرمؤمنان (ع) چندین بار، خبر شهادت میثم تمار را به او داده بود؛ | ||
میثم تمار در آخرین سال زندگی خود، به سفر حج رفتوقتی به کوفه بازگشت، به دستور [[عبیدالله بن زیاد]]، به دار آویخته و به شهادت رسید. | میثم تمار در آخرین سال زندگی خود، به سفر حج رفتوقتی به کوفه بازگشت، به دستور [[عبیدالله بن زیاد]]، به دار آویخته و به شهادت رسید. | ||
در سال | == محل مرقد == | ||
==پانویس== | امروزه قبر میثم تمار، حدود چهارصد متری جنوب غربی [[مسجد کوفه]]، نزدیک [[خانه منسوب به امیرمؤمنان(ع)]] و در سمت چپ جاده کوفه به نجف قرار دارد. | ||
== بازسازی‌ها == | |||
از تاریخ ساخت اولیه مزار میثم تمار، اطلاعی در دست نیست. عضد الدوله دیلمی در قرن چهارم گنبدی بر قبر وی بنا کرد. در قرن سیزده هجری قمری، شیخ ملاّ علی فرزند میرزا خلیل نجفی آل خلیلی (1226 تا1297 ه. ق) دومین عمارت را ساخت. پس از آن نیز سید عطاءالله ارومی (م 1321 ه. ق) از مجتهدین آذربایجانی مقیم نجف حرم و گنبد را برای تجدید بنا کرده و صحنی در کنار آن تأسیس نمود.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۱۲.</ref> در سال 1382 ه. ق بنا تخريب گرديد. پس از آن حاج محمد رشاد بن ناصر مرز [مرضه] نجفی ساختمان فعلی آن را در نیمه دوم قرن 14 ه. ق- 20 م، با صرف مبلغ چهل هزار دینار عراقی، بازسازی کرد. عملیات ساختمانی در روز 26 ژوئن سال 1962 م برابر با 1382 ه. ق آغاز شد و در سال 1968 م برابر با 1388 ه. ق، به پایان رسید.<ref>مراقد المعارف، ج2، ص340.</ref> | |||
نخستین توصیف از مقبره میثم تمار را شیخ محمد حسين مظفر در کتاب شهید الحق و الولاء ثبت کرده است. وی پس از تایید صحت انتساب این مقبره به جناب میثم تمار و ارائه دلایلی برای آن شکل ظاهری مرقد را قبل از تجدید بنا در سال 1382 ه. ق شرح داده و به این نکته اشاره می کند که هیچ نشانه ای از زمان ساخت بنا چه در کتیبه ها و چه در سنگهای اطراف قبر وجود ندارد. به گفته وی کاشی کاری گنبد توسط حاج عباس ناجی النجفی و دیوارهای دور مقبره، ایوان مقابل آن، مقبره و گنبد توسط سید ارومی بیش از پنجاه سال قبل از رویت او ترمیم و یا بنا گردیده است. وی اشاره می کند که سال درج شده بر روی صندوق قبر 1360 قمری می باشد. آبیاری درختان صحن توسط چاهی که بکمک حاج رئوف کرخی بغدادی در سال 1364 حفر گردیده انجام می یافت.<ref>مظفّر، میثم التمّار، ص78.</ref> | |||
در سال 2011 م، هیئت بازسازی استان [[نجف]]، تصمیم گرفت تا مرقد میثم را توسعه دهد. به همین منظور، طرحی را در سه مرحله تدوین نمود. دو مرحله جهت توسعه و تکمیل مقبره و مرحله سوم برای توسعه و تجهیز صحن مرقد در نظر گرفته شد. مراسم کلنگزنی طرح توسعه مرقد میثم، با حضور مسئولان [[عراق]] و با سرمایهای نزدیک به چهار میلیارد دینار عراقی، آغاز شد. براساس این پروژه، در مرجله اول که در سال 2011 آغاز گردید مساحت مرقد از 413 به 1100 متر مربع افزایش یافت و گنبدی جدید به قطر 9 متر و دو مناره به ارتفاع 28 متر و قطر 2.5 متر ساخته شد. در مرحله دوم کار ساخت بنای اصلی از جهت نما کاری تکمیل ستونها و آجرکاری با رعایت معماری اسلامی پایان یافت.<ref>مجله شعائر، جلد 65، ص12.</ref> | |||
صحن این مقبره بر اساس طرحی به مزار خدیجه دختر امیر المونین متصل شده و در نهایت مساحت این مجموعه به 5300 متر مربع بالغ گردید. | |||
ضریح جدید این مرقد بدست هنرمندان اصفهانی طی دو سال و به ابعاد 4 در 5 و به ارتفاع 5 مترساخته و در تاریخ 5 جمادی الاول سال 1438 همزمان با ولادت حضرت فاطمه الزهرا رونمایی گردید. نماد اصلی این ضریح طرحواره نخل است که یادآور زندگانی و مصلوب گردیدن این شهید بزرگوار می باشد. | |||
در حین مرمت و بازسازی مرقد دو اتاق نمايان شد که قدمتی بیش از 400 سال داشتند. این مسئله نه تنها نشان داد که در بازسازی بیش از مقدار حفر شده در پنجاه سال قبل حفر نگردیده بلکه گویای این مسئله است که بنای اصلی هم سطح با زمین دارالاماره و تقریبا 3 تا 5 متر پایین تر از بنای فعلی می باشد. بدستور شیخ خلیفه الجوهر امین خاص آن دوره جهت حفظ حرمت و قداست آن مکان قسمت حفاری شده تسطیح و پوشانده شد.<ref>مجله شعائر، جلد 65، ص12.</ref> | |||
در سال 2006 عامل انتحاری خودروی بمب گداری شده اش را بین دو ون از زائران ایرانی منفجر کرده و موجب جان باختن 12 نفر از جمله 8 ایرانی ومصدومیت 37 نفر که 22 تن از آنان ایرانی بودند گردید. | |||
همچنین قبرستانی قدیمی پشت مرقد که مرحوم مظفر هم به آن اشاره کرده بود در طرح توسعه حرم تخریب گردید. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| خط ۴۶: | خط ۵۵: | ||
}} | }} | ||
*'''مراقد المعارف'''، محمد حرزالدين، تحقيق: محمدحسين حرزالدين، قم، سعيد بن جبير، ٢٠٠٧م. | * '''مراقد المعارف'''، محمد حرزالدين، تحقيق: محمدحسين حرزالدين، قم، سعيد بن جبير، ٢٠٠٧م. | ||
*'''ميثم تمار'''، احمد صادقى اردستانى، تهران، مشعر، ١٣٩١ه. ش. | * '''ميثم تمار'''، احمد صادقى اردستانى، تهران، مشعر، ١٣٩١ه. ش. | ||
*'''الاختصاص'''، محمد بن محمد (الشيخ المفيد)، تصحيح: علي اكبر الغفاري، ط ۴، قم، مؤسسة النشر الاسلامي التابعة لجماعة المدرسين، ١۴١۴ه. ق. | * '''الاختصاص'''، محمد بن محمد (الشيخ المفيد)، تصحيح: علي اكبر الغفاري، ط ۴، قم، مؤسسة النشر الاسلامي التابعة لجماعة المدرسين، ١۴١۴ه. ق. | ||
*'''الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد'''، محمد بن محمد بن نعمان (الشيخ المفيد)، تحقيق: مؤسسة آل البيت(عليهم السلام) لاحياء التراث، ط ٢، بيروت، دار المفيد، ١۴١۴ه. ق - ١٩٩٣م. | * '''الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد'''، محمد بن محمد بن نعمان (الشيخ المفيد)، تحقيق: مؤسسة آل البيت (عليهم السلام) لاحياء التراث، ط ٢، بيروت، دار المفيد، ١۴١۴ه. ق - ١٩٩٣م. | ||
* '''ضريح ميثم التمار الشاهد علي شهيد ذاب في الحق'''، أليس کوراني، مجله شعائر، جلد 65، 1436ه. ق. | |||
* '''ميثم التمار شهيد الحق و الولاء'''، محمد حسين المظفر، مکتبة الحيدرية، 1365ه. ق - 1965 م. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{نجف}} | {{نجف}} | ||