غزوه بدر: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «پرونده:250px-نقشه سرزمین بدر.png|بندانگشتی|مسیر حرکت سپاه اسلام، کاروان ابوسفی...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
پیامبر(ص) در آغاز راه برای بازدید سپاهیان در [[سقیا|سُقْیا]]، نزدیک مدینه، فرود آمد و کسانی را که کمسن و ناتوان از [[جهاد]] بودند، به مدینه بازگرداند<ref>المغازی، ج1، ص21.</ref>و در همان روز همراه بیش از 300 نفر به سوی بدر رهسپار شد که 232 یا 270 تن از [[انصار]] و دیگران از [[مهاجران]] بودند.<ref>المغازی، ج1، ص23؛ المعارف، ص152؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص45.</ref>برخی شمار سپاه رسول خدا را بهاندازه سپاه [[طالوت]] دانستهاند. از آنجا که شمار سپاه طالوت 313 تن بود، این عدد بهعنوان شمارگان سپاه بدر مشهور شد.<ref>الطبقات، ج2، ص14؛ مسند احمد، ج4، ص290؛ صحیح البخاری، ج5، ص5؛ مجمع البیان، ج1، ص709.</ref>اهمیت نبرد بدر آن قدر بود که در رویدادهای پسین تاریخ اسلام بهشمار آنان توجه شده است. از شمار یاران اصلی [[امام مهدی|امام مهدی منتظر]] <code>[</code>نیز با همین رقم یاد شده است.<ref>اعلام الوری، ج2، ص189؛ الخرائج و الجرائح، ج2، ص551؛ کمال الدین، ج1، ص268.</ref><code>]</code> | پیامبر(ص) در آغاز راه برای بازدید سپاهیان در [[سقیا|سُقْیا]]، نزدیک مدینه، فرود آمد و کسانی را که کمسن و ناتوان از [[جهاد]] بودند، به مدینه بازگرداند<ref>المغازی، ج1، ص21.</ref>و در همان روز همراه بیش از 300 نفر به سوی بدر رهسپار شد که 232 یا 270 تن از [[انصار]] و دیگران از [[مهاجران]] بودند.<ref>المغازی، ج1، ص23؛ المعارف، ص152؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص45.</ref>برخی شمار سپاه رسول خدا را بهاندازه سپاه [[طالوت]] دانستهاند. از آنجا که شمار سپاه طالوت 313 تن بود، این عدد بهعنوان شمارگان سپاه بدر مشهور شد.<ref>الطبقات، ج2، ص14؛ مسند احمد، ج4، ص290؛ صحیح البخاری، ج5، ص5؛ مجمع البیان، ج1، ص709.</ref>اهمیت نبرد بدر آن قدر بود که در رویدادهای پسین تاریخ اسلام بهشمار آنان توجه شده است. از شمار یاران اصلی [[امام مهدی|امام مهدی منتظر]] <code>[</code>نیز با همین رقم یاد شده است.<ref>اعلام الوری، ج2، ص189؛ الخرائج و الجرائح، ج2، ص551؛ کمال الدین، ج1، ص268.</ref><code>]</code> | ||
از آن سوی، پیک ابوسفیان، ضمضم، در حالی که بینی شترش را دریده و گریبان چاک زده بود، با زین واژگون و حالتی تاثرانگیز وارد مکه شد و با نعرههای پیاپی، مشرکان را برای نجات کاروان فراخواند.<ref>المغازی، ج1، ص31.</ref>مشرکان با دیدن این وضعیت به جنبش درآمدند. ابوجهل نیز بالای [[کعبه]] رفت و مکیان را برای نجات اموالشان تشویق کرد.<ref>الکشاف، ج2، ص197.</ref>بیم از دست رفتن کاروانی که سرمایه قریشیان را در خود داشت و آبرویشان را در گرو حفظ آن میدیدند و نیز فراخوان تنی چند از بزرگان قریش برای نجات کاروان، مکیان را وا داشت که خود برای نجات کاروان بروند یا کسی دیگر را به بدر بفرستند؛ از جمله [[ابولهب]] که بهدلیل بیماری یا برپایه نظر [[واقدی]]، بیم از کابوس [[عاتکه]] که سرنوشتی دردناک را برای مکیان پیشبینی کرده بود، <ref>المغازی، ج1، ص29-31؛ المغازی، ج1، ص33؛ المغازی، ج1، ص41-42؛ السیرة النبویه، ج1، ص610.</ref> در بدر شرکت نکرد<ref>المغازی، ج1، ص33.</ref>و به جای خود، [[عاص بن هشام مخزومی]] را فرستاد.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص610؛ المغازی، ج1، ص33؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص45.</ref>تکاپو برای خرید اسلحه و آذوقه و کمک به ناتوانانِ از حضور در نبرد، آغاز شد. اما شک و بیم و دودلی بر گروهی از بزرگان قریش چون [[امیة بن خلف]]، [[عتبة بن ربیعه|عتبة]] و [[شیبة بن ربیعه|شیبه]] فرزندان [[ربیعه]]، و [[حکیم بن حزام اسدی]] سایه افکنده بود. علت آن را خواب عاتکه و سخن [[عداس مسیحی]]<ref>المغازی، ج1، ص33؛ المغازی، ج1، ص35؛ المغازی، ج1، ص42.</ref>در نهی از همراهی با سپاه مکه و نیز قرعه زدن با تیر و نهی از رفتن<ref>المغازی، ج1، ص33-34.</ref>و سابقه دشمنی قریش با [[بکر بن وائل]] و نگرانی از تعرض این قبیله به مکه در غیاب جنگاوران قریش<ref>السیرة النبویه، ج1، ص610؛ المغازی، ج1، ص38.</ref>دانستهاند. سرانجام قریش در واکنش به سرزنشها و تمسخرهای ابوجهل و [[عتبة بن ابی معیط]] که آنها را افرادی ترسو میخواندند، <ref>المغازی، ج1، ص36-37.</ref> با 950 یا 1000 تن همراه تشریفات و ساز و برگ بسیار بیرون آمدند، در حالی که صد اسب را نیز برای خودنمایی یدک میکشیدند.<ref>المغازی، ج1، ص39؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص45.</ref>آیه 47 انفال با وصف خودنمایی و غرور و نخوت مشرکان هنگام خروج، مسلمانان را از پیروی از آنان در اینکار بازداشته است.<ref>المغازی، ج1، ص39؛ تفسیر صنعانی، ج2، ص260؛ التبیان، ج5، ص133.</ref>از برخی نشانهها همچون ظاهر این آیه که خطاب به مسلمانان است و با برشمردن چگونگی بیرون آمدن مکیان، مسلمانان را از اینگونه خروج بازمیدارد، میتوان دریافت که مشرکان پیش از مسلمانان بهسوی بدر حرکت کرده بودند. حضور قریش پیش از مسلمانان در بدر یا تلاقی همزمان آنان در بدر بهرغم دوری مسافت آنان، مؤید این ادعا است.<ref>المغازی، ج1، ص31.</ref>اما ظاهر گزارشهای تاریخنگارانی چون [[ابن اسحاق]] و واقدی نشان میدهد که مسلمانان پیش از کافران قریش از مدینه به سوی بدر بیرون شدند و ازهمینرو، بدون آمادگی جنگی و به تصور دستیابی به کاروان تجاری، از مدینه حرکت نمودند و چون خبر بیرون آمدن سپاه قریش را شنیدند، گفتند: ما برای نبرد بیرون نیامده بودیم.<ref>المغازی، ج1، ص21؛ جامع البیان، ج9، ص123.</ref>اما این توجیه با آیات و شواهدی که بیان شد، سازگاری ندارد؛ بهویژه که مفسران نزول آیه:({{قلم رنگ|سبز|وَاِذْ یَعِدُکُمُ اللهُ اِحْدَی الطَّـائِفَتَیْنِ اَنَّهَا لَکُمْ وَتَوَدُّونَ اَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ... }}) (سوره انفال، آیه7) را پیش از آیه ({{قلم رنگ|سبز|کَمَآ اَخْرَجَکَ رَبُّکَ مِن بَیْتِکَ بِالْحَقِّ...}}) (سوره انفال، آیه5) دانستهاند.<ref>التبیان، ج5، ص81.</ref> | از آن سوی، پیک ابوسفیان، ضمضم، در حالی که بینی شترش را دریده و گریبان چاک زده بود، با زین واژگون و حالتی تاثرانگیز وارد مکه شد و با نعرههای پیاپی، مشرکان را برای نجات کاروان فراخواند.<ref>المغازی، ج1، ص31.</ref>مشرکان با دیدن این وضعیت به جنبش درآمدند. ابوجهل نیز بالای [[کعبه]] رفت و مکیان را برای نجات اموالشان تشویق کرد.<ref>الکشاف، ج2، ص197.</ref>بیم از دست رفتن کاروانی که سرمایه قریشیان را در خود داشت و آبرویشان را در گرو حفظ آن میدیدند و نیز فراخوان تنی چند از بزرگان قریش برای نجات کاروان، مکیان را وا داشت که خود برای نجات کاروان بروند یا کسی دیگر را به بدر بفرستند؛ | ||
از جمله [[ابولهب]] که بهدلیل بیماری یا برپایه نظر [[واقدی]]، بیم از کابوس [[عاتکه]] که سرنوشتی دردناک را برای مکیان پیشبینی کرده بود، <ref>المغازی، ج1، ص29-31؛ المغازی، ج1، ص33؛ المغازی، ج1، ص41-42؛ السیرة النبویه، ج1، ص610.</ref> در بدر شرکت نکرد<ref>المغازی، ج1، ص33.</ref>و به جای خود، [[عاص بن هشام مخزومی]] را فرستاد.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص610؛ المغازی، ج1، ص33؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص45.</ref>تکاپو برای خرید اسلحه و آذوقه و کمک به ناتوانانِ از حضور در نبرد، آغاز شد. اما شک و بیم و دودلی بر گروهی از بزرگان قریش چون [[امیة بن خلف]]، [[عتبة بن ربیعه|عتبة]] و [[شیبة بن ربیعه|شیبه]] فرزندان [[ربیعه]]، و [[حکیم بن حزام اسدی]] سایه افکنده بود. علت آن را خواب عاتکه و سخن [[عداس مسیحی]]<ref>المغازی، ج1، ص33؛ المغازی، ج1، ص35؛ المغازی، ج1، ص42.</ref>در نهی از همراهی با سپاه مکه و نیز قرعه زدن با تیر و نهی از رفتن<ref>المغازی، ج1، ص33-34.</ref>و سابقه دشمنی قریش با [[بکر بن وائل]] و نگرانی از تعرض این قبیله به مکه در غیاب جنگاوران قریش<ref>السیرة النبویه، ج1، ص610؛ المغازی، ج1، ص38.</ref>دانستهاند. | |||
سرانجام قریش در واکنش به سرزنشها و تمسخرهای ابوجهل و [[عتبة بن ابی معیط]] که آنها را افرادی ترسو میخواندند، <ref>المغازی، ج1، ص36-37.</ref> با 950 یا 1000 تن همراه تشریفات و ساز و برگ بسیار بیرون آمدند، در حالی که صد اسب را نیز برای خودنمایی یدک میکشیدند.<ref>المغازی، ج1، ص39؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص45.</ref>آیه 47 انفال با وصف خودنمایی و غرور و نخوت مشرکان هنگام خروج، مسلمانان را از پیروی از آنان در اینکار بازداشته است.<ref>المغازی، ج1، ص39؛ تفسیر صنعانی، ج2، ص260؛ التبیان، ج5، ص133.</ref>از برخی نشانهها همچون ظاهر این آیه که خطاب به مسلمانان است و با برشمردن چگونگی بیرون آمدن مکیان، مسلمانان را از اینگونه خروج بازمیدارد، میتوان دریافت که مشرکان پیش از مسلمانان بهسوی بدر حرکت کرده بودند. حضور قریش پیش از مسلمانان در بدر یا تلاقی همزمان آنان در بدر بهرغم دوری مسافت آنان، مؤید این ادعا است.<ref>المغازی، ج1، ص31.</ref>اما ظاهر گزارشهای تاریخنگارانی چون [[ابن اسحاق]] و واقدی نشان میدهد که مسلمانان پیش از کافران قریش از مدینه به سوی بدر بیرون شدند و ازهمینرو، بدون آمادگی جنگی و به تصور دستیابی به کاروان تجاری، از مدینه حرکت نمودند و چون خبر بیرون آمدن سپاه قریش را شنیدند، گفتند: ما برای نبرد بیرون نیامده بودیم.<ref>المغازی، ج1، ص21؛ جامع البیان، ج9، ص123.</ref>اما این توجیه با آیات و شواهدی که بیان شد، سازگاری ندارد؛ بهویژه که مفسران نزول آیه:({{قلم رنگ|سبز|وَاِذْ یَعِدُکُمُ اللهُ اِحْدَی الطَّـائِفَتَیْنِ اَنَّهَا لَکُمْ وَتَوَدُّونَ اَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ... }}) (سوره انفال، آیه7) را پیش از آیه ({{قلم رنگ|سبز|کَمَآ اَخْرَجَکَ رَبُّکَ مِن بَیْتِکَ بِالْحَقِّ...}}) (سوره انفال، آیه5) دانستهاند.<ref>التبیان، ج5، ص81.</ref> | |||
مکیان پیکی را برای آگاهی ابوسفیان از حرکتشان نزد او فرستادند؛ اما به دلیل تغییر مسیر کاروان تجاری قریش، پیک با ابوسفیان دیدار نکرد. ابوسفیان با دیدن سرگین ماموران پیامبر در بدر، از حضور مسلمانان یقین یافت و با تغییر مسیر کاروان به سوی کناره دریای سرخ، از دسترس مسلمانان بیرون شد و با فرستادن پیکی بهسوی قریش، از آنان خواست تا بهمکه بازگردند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص618؛ المغازی، ج1، ص39-41.</ref> | مکیان پیکی را برای آگاهی ابوسفیان از حرکتشان نزد او فرستادند؛ اما به دلیل تغییر مسیر کاروان تجاری قریش، پیک با ابوسفیان دیدار نکرد. ابوسفیان با دیدن سرگین ماموران پیامبر در بدر، از حضور مسلمانان یقین یافت و با تغییر مسیر کاروان به سوی کناره دریای سرخ، از دسترس مسلمانان بیرون شد و با فرستادن پیکی بهسوی قریش، از آنان خواست تا بهمکه بازگردند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص618؛ المغازی، ج1، ص39-41.</ref> | ||
خط ۹۹: | خط ۱۰۴: | ||
جایگاه ویژه بدریها نزد مسلمانان موجب شد تا از همان سدههای نخستین اسلامی، کتابهایی درباره آنان نوشته شود که برخی از آنها عبارتند از: کتاب من شهد صفین مع علی(ع) من البدریین از [[هشام کلبی]] (درگذشت 204ق.) <ref>الذریعه، ج22، ص229.</ref>؛ هالة ابدر فی عدد اهل بدر از [[ذهبی]] (درگذشت 748ق.) <ref>ایضاح المکنون، ج2، ص716.</ref>؛ اشراق البدر فی اهل البدر از [[احمد بن علی صنهاجی هشتوکی]] (درگذشت 1046ق.) <ref>الاعلام، ج1، ص181.</ref>؛ ضوء البدر فی عدة اسماء اهل بدر از [[محمد بن مصطفی حسینی شهاوی دسوقی نقشبندی]] (درگذشت پس از 1167ق.) <ref>هدیة العارفین، ج2، ص330.</ref>؛ شرح الصدر فی غزوة اهل البدر از [[عبدالله بن محمد شبراوی|عبدالله]] بن [[محمد بن شرفالدین شبراوی]] (1172ق.) <ref>ایضاح المکنون، ج2، ص45؛ الاعلام، ج4، ص130.</ref>؛ العرین لاسماء الصحابة البدریین از [[سیدجعفر مدنی شافعی برزنجی|سیدجعفر]] بن [[سیدحسن مدنی شافعی برزنجی]] (درگذشت 1177ق.) <ref>هدیة العارفین، ج1، ص256؛ معجم المؤلفین، ج3، ص137.</ref>؛ الفتح المبین فی ذکر اسماء الصحابة البدریین از [[مصطفی بن محمد حلبی شافعی|مصطفی]] بن [[محمد بن عبدالباقی حلبی شافعی]] (زنده به سال 1185ق.) <ref>معجم المؤلفین، ج12، ص279.</ref>؛ اسماء اهل بدر از قاضی ابراهیم بن مصطفی معروف به [[حنیف رومی]] (درگذشت 1189ق.) <ref>هدیة العارفین، ج1، ص39.</ref>؛ منظومة فی البدریین از [[محمدمانی بن محمد صنهاجی]](درگذشت 1333ق.) . <ref>الاعلام، ج7، ص17؛ معجم المؤلفین، ج11، ص169.</ref> | جایگاه ویژه بدریها نزد مسلمانان موجب شد تا از همان سدههای نخستین اسلامی، کتابهایی درباره آنان نوشته شود که برخی از آنها عبارتند از: کتاب من شهد صفین مع علی(ع) من البدریین از [[هشام کلبی]] (درگذشت 204ق.) <ref>الذریعه، ج22، ص229.</ref>؛ هالة ابدر فی عدد اهل بدر از [[ذهبی]] (درگذشت 748ق.) <ref>ایضاح المکنون، ج2، ص716.</ref>؛ اشراق البدر فی اهل البدر از [[احمد بن علی صنهاجی هشتوکی]] (درگذشت 1046ق.) <ref>الاعلام، ج1، ص181.</ref>؛ ضوء البدر فی عدة اسماء اهل بدر از [[محمد بن مصطفی حسینی شهاوی دسوقی نقشبندی]] (درگذشت پس از 1167ق.) <ref>هدیة العارفین، ج2، ص330.</ref>؛ شرح الصدر فی غزوة اهل البدر از [[عبدالله بن محمد شبراوی|عبدالله]] بن [[محمد بن شرفالدین شبراوی]] (1172ق.) <ref>ایضاح المکنون، ج2، ص45؛ الاعلام، ج4، ص130.</ref>؛ العرین لاسماء الصحابة البدریین از [[سیدجعفر مدنی شافعی برزنجی|سیدجعفر]] بن [[سیدحسن مدنی شافعی برزنجی]] (درگذشت 1177ق.) <ref>هدیة العارفین، ج1، ص256؛ معجم المؤلفین، ج3، ص137.</ref>؛ الفتح المبین فی ذکر اسماء الصحابة البدریین از [[مصطفی بن محمد حلبی شافعی|مصطفی]] بن [[محمد بن عبدالباقی حلبی شافعی]] (زنده به سال 1185ق.) <ref>معجم المؤلفین، ج12، ص279.</ref>؛ اسماء اهل بدر از قاضی ابراهیم بن مصطفی معروف به [[حنیف رومی]] (درگذشت 1189ق.) <ref>هدیة العارفین، ج1، ص39.</ref>؛ منظومة فی البدریین از [[محمدمانی بن محمد صنهاجی]](درگذشت 1333ق.) . <ref>الاعلام، ج7، ص17؛ معجم المؤلفین، ج11، ص169.</ref> | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
[ | [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/58598/جنگ-بدر اقبال، محمد؛ جنگ بدر، مجبه مشکاة، بهار و تابستان 1367 - شماره 18 و 19 ISC (11 صفحه - از 24 تا 34).] | ||
[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/180622/از-جنگ-بدر-بیاموزیم پاک نیا، عبد الکریم؛ از جنگ بدر بیاموزیم، مجله مبلغان، آذر 1382 - شماره 47 (13 صفحه - از 53 تا 65).] | |||
[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/937590/امدادهای-غیبی-در-جنگ-بدر جعفری، یعقوب؛ امدادهای غیبی در جنگ بدر، مجله درسهایی از مکتب اسلام، تیر 1390 - شماره 602 (7 صفحه - از 42 تا 48)] | |||
[https:// | [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/599820/پاسخ-به-یک-پرسش--مجاهدان-جنگ-بدر-و-برگ-مغفرت باقرپور، محمود؛ پاسخ به یک پرسش: مجاهدان جنگ بدر و برگ مغفرت، مجله کلام اسلامی، تابستان 1389 - شماره 74 (5 صفحه - از 156 تا 160).] | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||