تبرک و توسل (کتاب)

از ویکی حج
(تغییرمسیر از کتاب تبرک و توسل)
تبرک و توسل (کتاب)
پدید آورندگان
نویسنده عبدالحسین امینی
برگرداننده جواد محدثی
محتوا
موضوع توسل، تبرک، نذر، شفاعت، اهل بیت(ع)، آرمگاهها
زبان عربی
نشر
تعداد جلد ۱
تعداد صفحات ۵۶
ناشر مرکز پژوهش‌های فارسی الغدیر
ترجمه به فارسی
نسخه الکترونیکی کتاب تبرک و توسل

تبرک و توسل، کتابی است که به موضوعات توسل، تبرک، نذر و نیاز، زیارت قبور و انتقال جنازه به حرم‌ها پرداخته و باورهای ابن تیمیه و وهابیان را بررسی و به آنها پاسخ گفته است.

این کتاب، گزیده‌ای از جلد پنجم الغدیر، نوشته عبدالحسین امینی (م.۱۳۴۹ش) است، که توسط جواد محدثی (ت.۱۳۳۱ش) ترجمه و تدوین شده است.

محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کتاب تبرک و توسل، گزیده‌ای از جلد پنجم کتاب الغدیر، نوشته عبدالحسین امینی (م.۱۳۴۹ش)، درباره توسل، تبرک، نذر و نیاز، زیارت قبور و انتقال جنازه به حرم‌ها است، که جواد محدثی (ت.۱۳۳۱ش)، آن را ترجمه و تدوین کرده است. این کتاب، بررسی و پاسخ به باورهای ابن تیمیه و وهابیان شمرده شده است. برخی از موضوعات این کتاب به ترتیب فهرست عبارتند از:

فصل اول؛ تبرک به قبور: نقلِ مثال‌هایی از تبرک به قبور از کتاب‌های معتبر اهل سنت.

فصل دوم؛ انتقال جنازه‌ها به حرم‌ها: نقل فتاوی مذاهب چهارگانه اهل سنت درباره انتقال جنازه به حرم‌ها و بیان مثال‌هایی از انجام این کار در ادیان و شرایع گذشته، مانند انتقال جنازه حضرت آدم(ع) از مکه به بیت المقدس، جنازه حضرت یعقوب(ع) از مصر به شام.

فصل سوم؛ سابقه تاریخی نقل جنازه: نقل نمونه‌هایی از انتقال جنازه صحابه و بزرگان دین قبل یا بعد از دفن، مانند انتقال جنازه مقداد، صحابی حضرت محمد(ص) از مدینه به قبرستان بقیع، نبش قبر و انتقال جنازه طلحه که در جنگ جمل کشته و در بصره مدفون شده بود.

فصل چهارم؛ نذر و نیاز: بیان مثال‌هایی از نذر و نیاز در زمان حضرت محمد(ص).

فصل پنجم؛ توسل به اهل بیت(ع): جایز بودن توسل به اهل بیت(ع) طبق روایات اهل سنت.[۱]

چاپ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این کتاب، بار نخست، توسط مرکز پژوهش‌های فارسی الغدیر، در ۵۶ صفحه، در سال ۱۳۷۶ش. چاپ شده است.[۱]

پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کتاب‌شناسی زیارت، ص۶۱.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب کتاب‌شناسی زیارت، رضا باقریان موحد، مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. ص۶۱ است.