در حال ویرایش الارتسامات اللطاف فی خاطر الحاج الی اقدس مطاف

| نویسنده =[[شکیب ارسلان]]

| تعداد جلد = یک

'''الاِرتسامات اللِّطاف'''، سفرنامه [[حج]] نوشته [[شکیب ارسلان]] (۱۸۶۹-۱۹۴۶م) نویسنده و سیاستمدار اصلاح‌گرای عرب. کتابْ حاصل سفر نویسنده به [[حجاز]] به قصد حج است و علاوه بر گزارش رخدادهای سفر، ویژگی‌های طبیعی، اجتماعی و اقتصادی سرزمین حجاز، به ویژه [[مکه]] و [[طائف]] در دهه سوم سده بیستم میلادی و نیز اندیشه‌های نویسنده را هم دربرمی‌گیرد.

 

[[شکیب ارسلان]]، نویسنده نام‌آور عرب، از سران نهضت بیداری اسلامی و از شاگردان [[محمد عبده]]، در خاندانی سرشناس در روستای شویفات نزدیک [[بیروت]] به سال ۱۸۶۹م/۱۲۸۶ق زاده شد و تحصیلات ابتدایی را در روستای محل زندگی خود آغاز کرد. در ۱۸۷۹م به مدرسه حکمت در بیروت وارد شد. از استادان او در این مدرسه، می‌توان از عبدالله بستانی، ادیب برجسته آن روزگار، نام برد. سپس در سال ۱۸۸۷م به مدرسه سلطانیه رفت و در درس‌های [[محمد عبده]] که در آن هنگام از [[مصر]] به [[لبنان]] تبعید شده بود، شرکت جست. رابطه نزدیک محمد عبده با پدر شکیب، تأثیر او بر شخصیت شکیب را عمیق‌تر کرد.<ref>شکیب ارسلان، ص۲۴.</ref> پس از چندی در سفر به مصر، به حلقه شاگردان محمد عبده پای نهاد و در سن جوانی نوشتن در مجله المؤید و روزنامه الاهرام را آغاز کرد.<ref>شکیب ارسلان، ص۲۸.</ref> اثرپذیری او از نهضت بیداری اسلامی با سفرش به [[استانبول]] و دیدار با [[سید جمال‌الدین اسدآبادی]] کامل شد.<ref>شکیب ارسلان، ص۲۸.</ref>  

شکیب ارسلان شعر می‌سرود و نثری زیبا داشت. نیز به تصحیح برخی متون کهن می‌پرداخت. جز آثار ادبی، بیشتر نوشته‌هایش درباره تاریخ و وضعیت [[مسلمان|مسلمانان]] در جهان است.<ref>شکیب ارسلان، ص۳۷۲-۳۷۳؛ مصادر الدراسة الادبیه، ج۲، ص۱۰۳-۱۰۵.</ref>

او از سیاستمدارانی است که در سال‌های پیش از فروپاشی [[دولت عثمانی]]، تقویت خلافت عثمانی را که تنها قدرت مهم [[جهان اسلام]] در برابر اروپای آن دوران بود، راهکار اصلی برای رویارویی با سلطه اروپا می‌دانستند.<ref>الامیر شکیب ارسلان، ص۷۰-۷۱.</ref> وی پس از جنگ جهانی اول که با تجزیه عثمانی و اشغال [[سوریه]] به دست فرانسه همراه بود، ناچار شد سوریه را ترک کند. سپس به آلمان و سوئیس رفت و تا چند ماه پایانی عمرش در اروپا ماند.<ref>شکیب ارسلان، ص۸۰.</ref>  

پس از فروپاشی دولت عثمانی، شکیب ارسلان ناسیونالیسم عربی را زمینه‌ای مناسب برای رویارویی با استعمار اروپا یافت. وی افزون بر راه‌اندازی مجله «la nation Arabe» به زبان فرانسوی در سوئیس، در اقدامات دیپلماتیک برای مبارزه با استعمار، فعال بودو در سال ۱۹۲۲م برای دفاع از حقوق عرب، همراه گروه سوری [[فلسطین|فلسطینی]] به مقر جامعه ملل رفت.<ref>شکیب ارسلان، ص۴۱.</ref> وی پس از جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۶م به وطنش بازگشت و در همان سال درگذشت.<ref>شکیب ارسلان، ص۵۵؛ الامیر شکیب ارسلان، ص۹۹.</ref>  

سفرنامه [[شکیب ارسلان]] نخستین بار به سال ۱۹۳۱م در چاپخانه المنار [[مصر]] با مقدمه و یادداشت‌های [[رشید رضا]] به چاپ رسیده است. چاپ دیگر کتاب در [[طائف]] و به سال ۱۳۹۷ق و با تصحیح و یادداشت‌های عبدالرزاق محمد سعید حسن کمال، در۳۵۶ صفحه صورت گرفته است.

| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9179

[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

[[رده:کتاب‌های شکیب ارسلان]]

[[رده:کتاب‌های معاصر]]