در حال ویرایش ام القری
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:15821415621793133257910311161961917818995.jpg |بندانگشتی|شهر مکه]] | [[پرونده:15821415621793133257910311161961917818995.jpg |بندانگشتی|شهر مکه]] | ||
بنابر روایتی از [[امام صادق(ع)]] ام القری از نامهای [[مکه]] است، امّ به معنای مادر، بنیاد، اصل و اساس هرچیز و قُری جمع قَریه به معنای اجتماع | بنابر روایتی از [[امام صادق(ع)]] ام القری از نامهای [[مکه]] است، امّ به معنای مادر، بنیاد، اصل و اساس هرچیز و قُری جمع قَریه به معنای اجتماع است. در وجه تسمیه ام القری نظراتی بیان شده است از جمله اینکه مکه بر دیگر شهرها برتری دارد، [[کعبه]] در این شهر قرار دارد و دیگران برای [[حج]] به این شهر میآیند، مکه قبلهگاه دیگر شهرها است، کعبه اولین خانهای بوده که [[خداوند]] بنا کرده، مکه اولین شهر مسکونی بوده است. همچنین ام القری نامی قرآنی است که در آیه 92 [[سوره انعام]] بیان شده و به صورت گسسته تعبیر ام القری در جاهای مختلف [[قرآن]] آمده است. | ||
==واژهشناسی== | ==واژهشناسی== | ||
امّ القری ترکیبی اضافی از «امّ» و «القری» و بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] از نامهای مکه است.<ref>بحار الانوار، ج96، ص77؛ نک: اخبار مکه، ج2، ص281؛ اعلام الساجد، ص79.</ref>آیات 92 [[یوره انعام|انعام]] و 7 [[سوره شوری|شوری]] شاهد این نامگذاریاند.<ref>تفسیر سمرقندی، ج1، ص486؛ تفسیر بغوی، ج4، ص120.</ref>امّ به معنای مادر، بنیاد، اصل و اساس هرچیز است.<ref>مفردات، ص85، «ام»؛ الصحاح، ج5، ص1863؛ مجمع البحرین، ج6، ص9، «امم». </ref>هرچه قوامبخش و مصدر و منبع امور دیگر باشد، امّ خوانده میشود و این معنا در ترکیبهایی مانند امّالکتاب، امّالراس و امّالقری لحاظ شده است.<ref>العین، ج8، ص426، «امم؛ معجم مقاییس اللغه، ج1، ص21-23، «ام»؛ تفسیر ثعلبی، ج3، ص9.</ref>قُری جمع قَریه به معنای اجتماع است. با توجه به جمع شدن مردم در یک منطقه، روستا یا شهر، به آن قریه گفته میشود.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج5، ص78، «قری». </ref> | امّ القری ترکیبی اضافی از «امّ» و «القری» و بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] از نامهای مکه است.<ref>بحار الانوار، ج96، ص77؛ نک: اخبار مکه، ج2، ص281؛ اعلام الساجد، ص79.</ref>آیات 92 [[یوره انعام|انعام]] و 7 [[سوره شوری|شوری]] شاهد این نامگذاریاند.<ref>تفسیر سمرقندی، ج1، ص486؛ تفسیر بغوی، ج4، ص120.</ref>امّ به معنای مادر، بنیاد، اصل و اساس هرچیز است.<ref>مفردات، ص85، «ام»؛ الصحاح، ج5، ص1863؛ مجمع البحرین، ج6، ص9، «امم». </ref>هرچه قوامبخش و مصدر و منبع امور دیگر باشد، امّ خوانده میشود و این معنا در ترکیبهایی مانند امّالکتاب، امّالراس و امّالقری لحاظ شده است.<ref>العین، ج8، ص426، «امم؛ معجم مقاییس اللغه، ج1، ص21-23، «ام»؛ تفسیر ثعلبی، ج3، ص9.</ref>قُری جمع قَریه به معنای اجتماع است. با توجه به جمع شدن مردم در یک منطقه، روستا یا شهر، به آن قریه گفته میشود.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج5، ص78، «قری». </ref> |