در حال ویرایش بیسان

'''بیسان''' آبی شیرین شده به دعای [[پیامبر(ص)]] در نزدیکی [[مدینه]] بود. طعم این آب در ابتدا شور بود؛ اما به دعای پیامبر(ص) در [[غزوه ذی قرد|غزوه ذی قَرَد]]، شیرین و گوارا شد و طبق گزارشی [[طلحة بن عبیدالله]] این آب را خرید و در راه خدا [[وقف]] کرد و رسول خدا(ص) او را فیّاض (بسیار بخشنده) خطاب کرد.
==موقعیت==
بیسان نام چشمه‌ای نزدیک [[مدینه]] به سوی [[خیبر]] بود.<ref>معجم البلدان، ج1، ص527؛ المعالم الاثیره، ص67.</ref>

==معجزه پیامبر در غزوه ذی قرد==
در [[ربیع الاول]] سال ششم قمری عُیینة بن حِصن فَزاری، رئیس [[بنی‌فزاره]]، همراه برخی افراد قبیله خود به شتران [[پیامبر(ص)]] در [[غابه]]، مکانی نزدیک مدینه در مسیر [[شام]]، حمله کرد و مردی از [[بنی‌غفار|بنی‌غِفار]] را که مسؤول شتران بود، کشت و همسر او را با خود برد.<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص751.</ref> رسول خدا(ص) با شنیدن این گزارش، همراه گروهی از مسلمانان به تعقیب آنها پرداخت. این غزوه به [[غزوه ذی قرد|ذی قَرَد]] شهرت یافت.<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص751.</ref>

آورده‌اند که در این غزوه، پیامبر کنار آبی به نام بیسان توقف کرد و از نام آن پرسید. آن‌گاه که از نام و طعم شور آن آگاه شد، نام نعمان را برای آن آب برگزید. سپس با دعای ایشان طعم آن شیرین و گوارا شد.<ref>الثاقب فی المناقب، ص45.</ref>

همچنین به نوشته کتاب تاریخ دمشق، در روایتی ضعیف به نقل از پیامبر، یکی از دو چشمه مورد اشاره در آیه 50 [[سوره رحمن]] ({{قلم رنگ|سبز|عَیْنانِ تَجْرِیانِ}}: در آن دو بهشت دو چشمۀ آب [بین درختان آنها] جریان دارد)، آب بیسان است.<ref>تاریخ دمشق، ج1، ص221-222.</ref>

==وقف آب بیسان==
به گزارشی، [[طلحة بن عبیدالله]] آب بیسان را خرید و در راه خدا [[وقف]] کرد. رسول خدا(ص) نیز به سبب این کار، او را فیّاض (بسیار بخشنده) خطاب کرد و از آن پس وی «طلحة الفیّاض» خوانده شد.<ref>تاریخ دمشق، ج25، ص93؛ الاصابه، ج3، ص430.</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}
== منابع ==
{{منابع}}
{{دانشنامه
 | آدرس = http://phz.hajj.ir/422/7631
 | عنوان = بیسان
 | نویسنده = رحمان فتاح‌زاده
}}

* '''الاصابه''': ابن حجر العسقلانی (م. 852ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق.

* '''تاریخ مدینة دمشق''': ابن عساکر (م. 571ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، دار الفکر، 1415ق.

* '''الثاقب فی المناقب''': محمد بن حمزة الطوسی (م. 560ق.)، به کوشش علوان، قم، انصاریان، 1412ق.

* '''السیرة النبویه''': ابن هشام (م. 213/218ق.)، به کوشش محمد محیی الدین، مصر، مکتبة محمد علی صبیح، 1383ق.

* '''قلائد الاجیاد''': عبدالرحمن الحسنی (م. 1102ق.)، به کوشش المنیس، کویت، مرکز البحوث و الدراسات الکویتیه، 1430ق.

* '''الکامل فی ضعفاء الرجال''': عبدالله بن عدی (م. 365ق.)، به کوشش غزاوی، بیروت، دار الفکر، 1409ق.

* '''کتاب السنه''': عمر بن ابی‌عاصم الشیبانی (م. 287ق.)، به کوشش محمد البانی، بیروت، المکتب الاسلامی، 1413ق.

* '''مراصد الاطلاع''': صفی الدین عبدالمؤمن بغدادی (م. 739ق.)، بیروت، دار الجیل، 1412ق.

* '''المعالم الاثیره''': محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، 1411ق.

* '''معجم البلدان''': یاقوت الحموی (م. 626ق.)، بیروت، دار صادر، 1995م.

* '''المعجم الکبیر''': الطبرانی (م. 360ق.)، به کوشش حمدی عبدالمجید، دار احیاء التراث العربی، 1405ق.



{{پایان}}
{{اماکن مدینه}}

[[رده:مکان‌های تاریخی حجاز]]
[[رده:مکان‌های تاریخی عربستان]]
[[رده:مکان‌های تاریخی مدینه]]
[[رده:معجزات پیامبر(ص)]]