در حال ویرایش حج تمتع
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اقسام حج عمودی}} | {{اقسام حج عمودی}} | ||
'''حج تمتّع'''، از اقسام سهگانه [[حج]] بوده و به معنای حجّی است که [[حجگزار]] ابتدا برای مناسک [[عمره تمتع|عمرهٔ تمتّع]]، [[احرام|مُحرم]] میشود و پس از خروج از احرام، دوباره برای حج | '''حج تمتّع'''، از اقسام سهگانه [[حج]] بوده و به معنای حجّی است که [[حجگزار]] ابتدا برای [[مناسک]] [[عمره تمتع|عمرهٔ تمتّع]]، [[احرام|مُحرم]] میشود و پس از خروج از احرام، دوباره برای حج احرام میبندد. مهمترین تفاوت آن با [[حج قران|حج قِران]] و [[حج افراد|حج افِراد]]، امکان جداسازی میان عمره و حج است. | ||
به اجماع فقیهان [[شیعه]]، این گونه حج به عنوان [[حجة الاسلام]] بر [[آفاقی|آفاقیان]] واجب است. فقیهان [[اهل سنت]]، ادای این حج را بر آفاقیان جائز دانستهاند. به باور بیشتر فقیهان شیعه، حج تمتع برای [[اهل حرم]] کفایت از حجة الاسلام نمیکند و میان فقیهان اهل سنت در این باره اختلاف است. | |||
حج تمتع، از دو بخش عمره و حج تشکیل شده و عمره باید پیش از حج ادا شود. عمره تمتع، از بخشهای [[احرام]]، [[طواف]] و نماز آن، [[سعی]] و [[تقصیر]] تشکیل شده و به نظر فقیهان شیعه و برخی فقیهان اهل سنت پس از تقصیر، محرّماتِ احرام بر احرامگزار حلال میشود. بخش حج، از احرام، [[وقوف در عرفات]]، [[وقوف در مشعر]]، مناسک منا، [[طواف زیارت]] و نماز آن، [[سعی]]، [[طواف نساء]] و نماز آن، [[بیتوته]] در منا و [[رمی جمرات]] تشکیل شده است. | حج تمتع، از دو بخش عمره و حج تشکیل شده و عمره باید پیش از حج ادا شود. عمره تمتع، از بخشهای [[احرام]]، [[طواف]] و نماز آن، [[سعی]] و [[تقصیر]] تشکیل شده و به نظر فقیهان شیعه و برخی فقیهان اهل سنت پس از تقصیر، محرّماتِ احرام بر احرامگزار حلال میشود. بخش حج، از احرام، [[وقوف در عرفات]]، [[وقوف در مشعر]]، مناسک منا، [[طواف زیارت]] و نماز آن، [[سعی]]، [[طواف نساء]] و نماز آن، [[بیتوته]] در منا و [[رمی جمرات]] تشکیل شده است. | ||
خط ۸: | خط ۱۰: | ||
حج تمتع، در سال دهم هجری، در [[حجة الوداع]] توسط [[حضرت محمد(ص)]] تشریع شد. [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم، در دوران خلافت خود این گونه حج را ممنوع کرد. این ممنوعت در دوره [[عثمان بن عفان]] خلیفه سوم و [[معاویه بن ابی سفیان|معاویة بن ابیسفیان]] نیز ادامه داشت. افرادی مانند [[امام علی(ع)]]، [[عبدالله بن عمر بن خطاب|عبدالله بن عمر]]، [[عایشه]] و [[عبدالله بن عباس]] با این ممنوعیت مخالفت کردند. به تدریج، بویژه در دوره [[بنیعباس|عباسیان]] ادای حج تمتع آزاد شد. | حج تمتع، در سال دهم هجری، در [[حجة الوداع]] توسط [[حضرت محمد(ص)]] تشریع شد. [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم، در دوران خلافت خود این گونه حج را ممنوع کرد. این ممنوعت در دوره [[عثمان بن عفان]] خلیفه سوم و [[معاویه بن ابی سفیان|معاویة بن ابیسفیان]] نیز ادامه داشت. افرادی مانند [[امام علی(ع)]]، [[عبدالله بن عمر بن خطاب|عبدالله بن عمر]]، [[عایشه]] و [[عبدالله بن عباس]] با این ممنوعیت مخالفت کردند. به تدریج، بویژه در دوره [[بنیعباس|عباسیان]] ادای حج تمتع آزاد شد. | ||
== واژه | ==واژه== | ||
واژه «تمتّع»، به معنای برخوردار شدن و بهره بردن | واژه «تمتّع»، به معنای برخوردار شدن و بهره بردن بوده<ref>الصحاح، ج3، ص1282؛ النهایه، ج4، ص392 «متع».</ref> و اصطلاح فقهی «حج تمتّع»، به معنای [[حج|حجی]] است که در آن حجگزار ابتدا برای [[مناسک]] عمره تمتّع [[احرام|مُحرم]] میشود و پس از خروج از احرام، دوباره برای حج احرام میبندد.<ref>بدایة المجتهد، ج1، ص267؛ کشف الرموز، ج1، ص336؛ مغنی المحتاج، ج1، ص514.</ref> | ||
به این نوع از حج، تمتّع گفته میشود؛ زیرا ادا کننده آن در فاصله زمانی میان حج و عمره میتواند کارهایی را که در حال احرام حرام بوده، انجام داده و بهرهمند شود.<ref>مستند الشیعه، ج11، ص208؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص29؛ بدایة المجتهد، ج1، ص267.</ref> از آنجا که ارتباط میان این عمره و حج تمتّع، به گونهای است که مانند یک عمل شمرده میشوند، گویا این تمتّع و بهرهمندی، در میانه حج روی داده است.<ref>الروضة البهیه، ج2، ص204؛ ریاض المسائل، ج6، ص101؛ شرح نبراس الهدی، ص263.</ref> برخی فقیهان، وجه نامگذاری این نوع حج به تمتّع را، انجام یافتن حج و عمره در یک سفر و بینیازی از سفرهای متعدد دانستهاند.<ref>الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص29؛ بدایة المجتهد، ج1، ص267.</ref> با این تحلیل، [[حج قران|حج قِران]] از دیدگاه [[اهل سنت]] به معنای حجی که در آن احرام به حج و عمره در یک زمان صورت میگیرد، از مصداقهای حج تمتّع به شمار میرود.<ref>التمهید، ج8، ص354؛ بحر المحیط، ج2، ص86؛ مجموع الفتاوی، ج26، ص271.</ref> شماری دیگر، وجه نامیده شدن آن به حج تمتّع را، بهره بردن احرامگزار از ثواب عمره در ماههای حج، که در عصر [[جاهلیت|جاهلی]] امری ناپسند شمرده میشد دانستهاند.<ref>البنایه، ج4، ص300، 314.</ref>{{یادداشت|برای آگاهی بیشتر روی [[حج جاهلی]] تلیک کنید!}} | به این نوع از حج، تمتّع گفته میشود؛ زیرا ادا کننده آن در فاصله زمانی میان حج و عمره میتواند کارهایی را که در حال احرام حرام بوده، انجام داده و بهرهمند شود.<ref>مستند الشیعه، ج11، ص208؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص29؛ بدایة المجتهد، ج1، ص267.</ref> از آنجا که ارتباط میان این عمره و حج تمتّع، به گونهای است که مانند یک عمل شمرده میشوند، گویا این تمتّع و بهرهمندی، در میانه حج روی داده است.<ref>الروضة البهیه، ج2، ص204؛ ریاض المسائل، ج6، ص101؛ شرح نبراس الهدی، ص263.</ref> برخی فقیهان، وجه نامگذاری این نوع حج به تمتّع را، انجام یافتن حج و عمره در یک سفر و بینیازی از سفرهای متعدد دانستهاند.<ref>الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص29؛ بدایة المجتهد، ج1، ص267.</ref> با این تحلیل، [[حج قران|حج قِران]] از دیدگاه [[اهل سنت]] به معنای حجی که در آن احرام به حج و عمره در یک زمان صورت میگیرد، از مصداقهای حج تمتّع به شمار میرود.<ref>التمهید، ج8، ص354؛ بحر المحیط، ج2، ص86؛ مجموع الفتاوی، ج26، ص271.</ref> شماری دیگر، وجه نامیده شدن آن به حج تمتّع را، بهره بردن احرامگزار از ثواب عمره در ماههای حج، که در عصر [[جاهلیت|جاهلی]] امری ناپسند شمرده میشد دانستهاند.<ref>البنایه، ج4، ص300، 314.</ref>{{یادداشت|برای آگاهی بیشتر روی [[حج جاهلی]] تلیک کنید!}} | ||
خط ۳۰۷: | خط ۳۰۹: | ||
{{حج و عمره}} | {{حج و عمره}} | ||
[[Category:مقالههای در دست ویرایش]] | |||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | |||
[[رده:انواع حجة الاسلام]] | [[رده:انواع حجة الاسلام]] |