در حال ویرایش خیمه‌گاه حسینی
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| عنوان =خیمه‌گاه امام حسین(ع) | | عنوان =نمای کلی ساختمان خیمه‌گاه در جنوب غربی [[حرم امام حسین(ع)]] | ||
| تصویر =خیمه گاه-1.jpg | | تصویر =خیمه گاه-1.jpg | ||
| اندازه تصویر =350px | | اندازه تصویر =350px | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| بازسازی = | | بازسازی = | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''خیمه‌گاه حسینی''' ( | '''خیمه‌گاه حسینی''' (مُخیّم) یکی از مكان‌های زیارتی [[شهر كربلا]] است، که جایگاه برافراشته شدن خیمه‌ها و چادرهای [[سید الشهداء(ع)]] و یاران ایشان در واقعه کربلا دانسته شده است. | ||
نخستین بار در سده دهم | نخستین بار در سده دهم یکی از صوفیان بنایی در این مکان ساخت. این بنا در سال ۹۹۶ بار دیگر بازسازی شد. این مکان در سال ۱۱۷۹ که [[کارستن نیبور]] خاورشناس از کربلا دیدن کرد به عنوان جایگاه خیمه‌های امام حسین شناخته می‌شده است. این بنا بار دیگر در دوران ناصرالدین شاه قاجار به سال 1276 قمری بازسازی شد. | ||
امروزه این بارگاه یکی از اماکن زیارتی معروف کربلا بوده که در جنوب غربی | امروزه این بارگاه یکی از اماکن زیارتی معروف کربلا بوده که در جنوب غربی حرم امام حسین(ع) با فاصله کمی از آن واقع شده است و محل زیارت شیعیان و ارادتمندان [[حضرت اباعبدالله(ع)]] می‌باشد و مردم به قصد تبرک و نذر و نیاز به آن روی می‌آورند. | ||
==آرایش خیمه‌ها در واقعه کربلا== | ==آرایش خیمه‌ها در واقعه کربلا== | ||
در [[واقعه کربلا]] آرایش خیمه‌های [[امام حسین(ع)]] حالت نعل اسبی داشت تا حفاظت بیشتری داشته باشد. در پشت این خیمه‌ها خندق حفر شده بود تا از آن سمت، مورد تهاجم قرار نگیرند. اولین خیمه‌ای که نصب شده خیمه امام حسین(ع) بود. این خیمه محل جلسات و بزرگ‌ترین خیمه بود.<ref>محمدبن جریر طبری، تاریخ طبری، ۱۳۶۵ش، ج۵، ص۳۸۹.</ref> | در [[واقعه کربلا]] آرایش خیمه‌های [[امام حسین(ع)]] حالت نعل اسبی داشت تا حفاظت بیشتری داشته باشد. در پشت این خیمه‌ها خندق حفر شده بود تا از آن سمت، مورد تهاجم قرار نگیرند. اولین خیمه‌ای که نصب شده خیمه امام حسین(ع) بود. این خیمه محل جلسات و بزرگ‌ترین خیمه بود.<ref>محمدبن جریر طبری، تاریخ طبری، ۱۳۶۵ش، ج۵، ص۳۸۹.</ref> | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==پیشینه بنای خیمه‌گاه== | ==پیشینه بنای خیمه‌گاه== | ||
[[پرونده:تصویری قدیمی از خیمه گاه در سال 1920 میلادی.jpg|بندانگشتی|تصویری از خیمه‌گاه که گفته می‌شود در سال۱۳۳۹ق/۱۹۲۰م گرفته شده است. طاق‌های هلالی کوچک که بیرون خیمه‌گاه قرار دارد تا اوائل قرن چهاردهم هجری نبوده است و در مرمت‌های سده چهاردهم ساخته شده است. این طاق‌های هلالی نمادی از جهازهای شتران بر زمین مانده کاروان امام حسین(ع) است. ]] درباره تاریخ بنای اولیه خیمه‌گاه، اطلاع دقیقی در دست نیست. گفته شده است، نخستین شخصی که بنای کوچکی در محل خیمه‌گاه ساخت سید عبدالمؤمن دَدِه از نسل [[سید ابراهیم مجاب|سیدابراهیم مُجابْ]] و از متصوفه قرن دهم | [[پرونده:تصویری قدیمی از خیمه گاه در سال 1920 میلادی.jpg|بندانگشتی|تصویری از خیمه‌گاه که گفته می‌شود در سال۱۳۳۹ق/۱۹۲۰م گرفته شده است. طاق‌های هلالی کوچک که بیرون خیمه‌گاه قرار دارد تا اوائل قرن چهاردهم هجری نبوده است و در مرمت‌های سده چهاردهم ساخته شده است. این طاق‌های هلالی نمادی از جهازهای شتران بر زمین مانده کاروان امام حسین(ع) است. ]] | ||
درباره تاریخ بنای اولیه خیمه‌گاه، اطلاع دقیقی در دست نیست. گفته شده است، نخستین شخصی که بنای کوچکی در محل خیمه‌گاه ساخت سید عبدالمؤمن دَدِه از نسل [[سید ابراهیم مجاب|سیدابراهیم مُجابْ]] و از متصوفه قرن دهم هجری است. او تعدادی نهال خرما کنار این بنا کاشت كه بعدها به نخلستان دده شهرت یافت.<ref>مقدس، راهنمای اماكن زیارتی و سیاحتی در عراق، تهران، ص۲۴۳</ref> پس از وی نیز فردی به نام جهان كلامی کربلایی شاعر و صوفی قرن دهم در سال ۹۹۶ق این بنا را مرمت و گسترش داد که تاریخ مرمت آن در سنگ مرمر محراب خیمه‌گاه نقش بسته است. | |||
محمدباقر مدرس معتقد است که تا پیش از قرن دوازدهم، از خیمه‌گاه، نامی در کتاب‌های تاریخی نیامده است. بلکه پس از اینکه نادرشاه برای زیارت امام حسین(ع)، به کربلا آمد، نزدیک خیمه‌گاه فعلی، چادر و خیمه زد و این مکان، به مرور زمان به خیمه‌گاه شهرت یافت.<ref>شهر حسین، صص ٣٢٧ و ٣٢٨.</ref> | محمدباقر مدرس معتقد است که تا پیش از قرن دوازدهم، از خیمه‌گاه، نامی در کتاب‌های تاریخی نیامده است. بلکه پس از اینکه نادرشاه برای زیارت امام حسین(ع)، به کربلا آمد، نزدیک خیمه‌گاه فعلی، چادر و خیمه زد و این مکان، به مرور زمان به خیمه‌گاه شهرت یافت.<ref>شهر حسین، صص ٣٢٧ و ٣٢٨.</ref> | ||
از جمله گزارش‌های قدیمی مربوط به خیمه‌گاه، گزارش «کارستن نیبور» جهانگرد آلمانی در قرن دوازده هجری است. او در سال ۱۷۶۵م/۱۱۷۹ق در سفری به منطقه غرب آسیا وارد [[عراق]] شد و از شهر کربلا دیدن کرد. او در گزارش خود از شهر کربلا به منطقه خیمه‌گاه اشاره کرده است. بر اساس گزارش وی، منطقه خیمه‌گاه در خروجی کربلا به [[کوفه]] واقع شده است. خیمه‌گاه در این دوره بوستانی در حومه شهر قدیمی کربلا بوده است که در آن چاهی پرآب قرار داشت. به گفته این جهانگرد در محل خیمه‌گاه بنای ویرانه‌ای وجود داشت و بنای قدیمی کوچکی که قبر [[قاسم بن حسن(ع)]] و برخی از شهدای کربلا بوده، نزدیک خیمه‌گاه قرار داشته است.<ref>کارستن نیبور، رحلة الی شبه الجزیرة العربیة و الی بلاد اخری مجاورة لها، ترجمه منذر عبیر، ۲۰۰۷م، ص۲۲۰و ۲۲۱.</ref> | از جمله گزارش‌های قدیمی مربوط به خیمه‌گاه، گزارش «کارستن نیبور» جهانگرد آلمانی در قرن دوازده هجری است. او در سال ۱۷۶۵م/۱۱۷۹ق در سفری به منطقه غرب آسیا وارد [[عراق]] شد و از شهر کربلا دیدن کرد. او در گزارش خود از شهر کربلا به منطقه خیمه‌گاه اشاره کرده است. بر اساس گزارش وی، منطقه خیمه‌گاه در خروجی کربلا به [[کوفه]] واقع شده است. خیمه‌گاه در این دوره بوستانی در حومه شهر قدیمی کربلا بوده است که در آن چاهی پرآب قرار داشت. به گفته این جهانگرد در محل خیمه‌گاه بنای ویرانه‌ای وجود داشت و بنای قدیمی کوچکی که قبر [[قاسم بن حسن(ع)]] و برخی از شهدای کربلا بوده، نزدیک خیمه‌گاه قرار داشته است.<ref>کارستن نیبور، رحلة الی شبه الجزیرة العربیة و الی بلاد اخری مجاورة لها، ترجمه منذر عبیر، ۲۰۰۷م، ص۲۲۰و ۲۲۱.</ref> | ||
===بازسازی در دوره قاجار=== | ===بازسازی در دوره قاجار=== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
مدحت پاشا همچنین بخشی از دیوار شهر کربلا در منطقه خیمه‌گاه را تخریب کرد و منطقه خیمه‌گاه و اطراف آن را که حومه شهر به شمار می‌رفت را به شهر کربلا اضافه کرد و دروازه‌ای را در این منطقه احداث کرد. این دروازه به عنوان نقطه خروج به سمت [[نجف]] به شمار می‌رفت. پس از الحاق خیمه‌گاه و مناطق اطراف آن به شهر کربلا، خیمه‌گاه با عنوان محله مُخَیَّم مشهور شد و اطراف آن منطقه عَبّاسِیه نامیده می‌شد. عباسیه در دوره کنونی نیز به عنوان محله‌ای در کنار محله خیمه‌گاه موجود است. در سال ۱۳۳۹ق یا ۱۳۶۷ق یک بار دیگر بنای خیمه‌گاه مورد مرمت قرار گرفت و در این مرحله دو ردیف طاق‌های هلالی کوچک به یاد جهازهای شتران بر زمین مانده کاروان امام حسین ساخته شد.<ref>مقدس، راهنمای اماكن زیارتی و سیاحتی در عراق، تهران، ص۲۴۳.</ref> | مدحت پاشا همچنین بخشی از دیوار شهر کربلا در منطقه خیمه‌گاه را تخریب کرد و منطقه خیمه‌گاه و اطراف آن را که حومه شهر به شمار می‌رفت را به شهر کربلا اضافه کرد و دروازه‌ای را در این منطقه احداث کرد. این دروازه به عنوان نقطه خروج به سمت [[نجف]] به شمار می‌رفت. پس از الحاق خیمه‌گاه و مناطق اطراف آن به شهر کربلا، خیمه‌گاه با عنوان محله مُخَیَّم مشهور شد و اطراف آن منطقه عَبّاسِیه نامیده می‌شد. عباسیه در دوره کنونی نیز به عنوان محله‌ای در کنار محله خیمه‌گاه موجود است. در سال ۱۳۳۹ق یا ۱۳۶۷ق یک بار دیگر بنای خیمه‌گاه مورد مرمت قرار گرفت و در این مرحله دو ردیف طاق‌های هلالی کوچک به یاد جهازهای شتران بر زمین مانده کاروان امام حسین ساخته شد.<ref>مقدس، راهنمای اماكن زیارتی و سیاحتی در عراق، تهران، ص۲۴۳.</ref> | ||
==طرح نوسازی بنا== | |||
== | [[پرونده:155.jpg|بندانگشتی|نمایی از بنای فعلی خیمه‌گاه حسینی]] | ||
ساختمان قدیمی خیمه‌گاه تا حدود یک دهه گذشته، پابرجا بود. اما به علت فرسودگی، طرح نوسازی و احداث ساختمان جدید آن ریخته شد و اجرای آن، با تلاش تعدادی از اهالی کربلا، از سال ٢٠٠٢م، آغاز شد.<ref>مرقدها و مقام‌های زیارتی کربلا، ص١٧5.</ref> پیرامون بنا، حصاری آجری به ارتفاع شش متر ساخته شده که با الواح کاشی و کتیبه‌های قرآنی، تزیین یافته است و ورودی اصلی آن، در سمت شمال بنا قرار دارد. | ساختمان قدیمی خیمه‌گاه تا حدود یک دهه گذشته، پابرجا بود. اما به علت فرسودگی، طرح نوسازی و احداث ساختمان جدید آن ریخته شد و اجرای آن، با تلاش تعدادی از اهالی کربلا، از سال ٢٠٠٢م، آغاز شد.<ref>مرقدها و مقام‌های زیارتی کربلا، ص١٧5.</ref> پیرامون بنا، حصاری آجری به ارتفاع شش متر ساخته شده که با الواح کاشی و کتیبه‌های قرآنی، تزیین یافته است و ورودی اصلی آن، در سمت شمال بنا قرار دارد. | ||
امروزه، در جنوب غربی حرم امام حسین(ع) و ۲۵۰ متری صحن، مکانی را به مساحت 2،000 مترمربع دیوارکشی کرده‌اند و در وسط آن ساختمانی شبیه خیمه‌ای بزرگ ساخته‌اند که 400 مترمربع مساحت دارد. | امروزه، در جنوب غربی حرم امام حسین(ع) و ۲۵۰ متری صحن، مکانی را به مساحت 2،000 مترمربع دیوارکشی کرده‌اند و در وسط آن ساختمانی شبیه خیمه‌ای بزرگ ساخته‌اند که 400 مترمربع مساحت دارد. | ||
==بخش‌های خیمه‌گاه== | |||
در بنای فعلی، محل خیمه امام حسین و خاندانش مشخص شده و در مکان هر یک ضریحی ساخته شده است. بخش‌ها و مقام‌های مختلف خیمه‌گاه، به شرح زیر است:<ref>مرقدها و مقام‌های زیارتی کربلا، صص١٧6 و ١٨١.</ref> | در بنای فعلی، محل خیمه امام حسین و خاندانش مشخص شده و در مکان هر یک ضریحی ساخته شده است. بخش‌ها و مقام‌های مختلف خیمه‌گاه، به شرح زیر است:<ref>مرقدها و مقام‌های زیارتی کربلا، صص١٧6 و ١٨١.</ref> | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
*خیمه‌گاه حضرت قاسم(ع)؛ سمت راست صحن بنا، واقع است. | *خیمه‌گاه حضرت قاسم(ع)؛ سمت راست صحن بنا، واقع است. | ||
==گالری== | ==گالری== | ||
<gallery | <gallery> | ||
پرونده:نمای داخلی خیمه‌گاه حسینی۱.jpeg|نمای داخلی خیمه‌گاه | پرونده:نمای داخلی خیمه‌گاه حسینی۱.jpeg|نمای داخلی خیمه‌گاه | ||
پرونده:نمای داخلی خیمه‌گاه حسینی۲.jpeg|نمای داخلی خیمه‌گاه | پرونده:نمای داخلی خیمه‌گاه حسینی۲.jpeg|نمای داخلی خیمه‌گاه | ||
</gallery> | </gallery> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:مکان‌های منتسب به امام حسین(ع)]] | [[رده:مکان‌های منتسب به امام حسین(ع)]] | ||
[[رده:مکان‌های مرتبط با عاشورا]] | [[رده:مکان‌های مرتبط با عاشورا]] | ||