در حال ویرایش ظهر الکوفه

[[پرونده:ظهر الکوفه.PNG|بندانگشتی|نقشه‌ای است از موقعیت ظهر الکوفه و شهر [[نجف]]. بر پایه این نقشه، نجف و [[آستان مقدس امام علی(ع)|محل دفن امام علی(ع)]] در حاشیه و آغاز منطقه ظهر الکوفه قرار می‌گیرد.|جایگزین=|300x300پیکسل]]
'''ظَهْر الکوفه'''، منطقه‌ای گسترده بیرون [[کوفه]] است که [[آستان مقدس امام علی(ع)|مدفن امام علی(ع)]] در آنجا قرار دارد. این منطقه را [[امام علی(ع)]] در زمان زندگی‌اش خریداری کرده و وصیت کرد در آن دفن شود. 

==واژه‌شناسی==
ظهر، به معنای بیرونِ هر چیزی آمده<ref>كتاب العين، ج‏4، ص37؛ تهذيب اللغة، ج‏6، ص134.</ref> و درباره زمین، به زمین سخت و سفت و بلند معنا شده است.<ref>كتاب العين، ج‏4، ص37؛ جمهرة اللغة، ج‏2، ص764؛ تهذيب اللغة، ج‏6، ص134.</ref> ظهر الکوفه، به معنای پشت و بیرون کوفه است.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 14.</ref>
==موقعیت==
ظهر الکوفه، منطقه‌ای وسیع بیرون [[کوفه]] که [[آستان مقدس امام علی(ع)|مدفن امام علی(ع)]] در آن‌جا قرار دارد. این منطقه، جایی است که [[نجف]] در آن قرار گرفته و در کنارهٔ کوفه واقع می‌شود. ظهر الکوفه، سرزمینی بلند بوده و آب، آن‌جا را فرا نمی‌گرفته است.<ref name=":0" />

==در روایات==
ظهر الکوفه، در روایات فراوان دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل [[آستان مقدس امام علی(ع)|قبر امام علی(ع)]] را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را [[امام علی(ع)]] از دهقانان آن منطقه به ۴۰ هزار درهم خرید. مردم از این مقدار بها، در برابر سرزمینی خشک تعجب کردند. او از [[حضرت محمد(ص)]] نقل کرد که از ظهر الکوفه ۷۰ هزار نفر محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. وی دوست داشت آن گروه از مِلک او محشور شوند.<ref>موسوعة العتبات المقدسه، ج ۶ ص ١٨.</ref> 

گاهی امام علی(ع) از کوفه خارج می‌شد و به آن منطقه می‌رفت و ساعات زیادی را آن‌جا سپری کرده، با ارواح مؤمنان در آن دیار انس می‌گرفت. امام(ع) وصیت کرده بود که وقتی از دنیا رفت، او را در ظهر الکوفه در قبر دو برادرش [[حضرت هود(ع)|هود]] و [[حضرت صالح(ع)|صالح]] دفن کنند.<ref>تهذيب الأحكام، ج‏6، ص34.</ref> امام علی(ع) معتقد بود نخستین بقعه‌ای که خدا در آن عبادت شده، ظهر الکوفه بوده است.<ref name=":1">بحار الأنوار، ج ۱۱ ص149.</ref>

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = فرهنگ‌نامه زیارت،
| پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پنجم، زمستان ۱۳۸۹، ص ۱۴
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/14
}}

*'''بحار الأنوار'''، محمدباقر مجلسی،  دار إحياء التراث العربي‏، بيروت،  1403ق.
*'''تهذيب الأحكام'''، محمد بن الحسن طوسى، تحقیق حسن الموسوی خرسان، دار الكتب الإسلاميه‏، تهران، 1407ق.
*'''تهذيب اللغة'''، محمد بن احمد ازهرى، دار احياء التراث العربي، بيروت، 1421ق.
*'''جمهرة اللغة'''، محمد بن حسن ابن دريد، دار العلم للملايين، بيروت،  1988م.
*'''كتاب العين'''، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق.
*'''موسوعه‌ العتبا‌ت‌ المقدسه‌'''، جعفر خلیلی، موسسه‌ الاعلمی‌ للمطبوعا‌ت‌، بیروت، ۱۴۰۷ق‌.
{{پایان}}

[[رده:نام‌های نجف]]