در حال ویرایش عرفات
ظاهر
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
کوههای عرفات، [[وادی نعمان]]، [[وادی عرنه|وادی عُرَنه]]، [[مأزمین|مأزَمَین]]، [[کوه نمره]] و جبل الرحمه بخشی از جغرافیای طبیعی صحرای عرفات است. سابقه سکونت در عرفات را قبل از مهاجرت ابراهیم(ع) به مکه دانستهاند. بر اساس روایتی، [[جرهم|قبیله جُرهم]] در آغاز، در عرفات ساکن بودند و با پیدایش [[زمزم]] در مکه ساکن شدند. | کوههای عرفات، [[وادی نعمان]]، [[وادی عرنه|وادی عُرَنه]]، [[مأزمین|مأزَمَین]]، [[کوه نمره]] و جبل الرحمه بخشی از جغرافیای طبیعی صحرای عرفات است. سابقه سکونت در عرفات را قبل از مهاجرت ابراهیم(ع) به مکه دانستهاند. بر اساس روایتی، [[جرهم|قبیله جُرهم]] در آغاز، در عرفات ساکن بودند و با پیدایش [[زمزم]] در مکه ساکن شدند. | ||
== | == مقدمه == | ||
عرفه یا عرفات، نام صحرایی است در فاصله ۲۲ کیلومتری جنوب شرق [[مکه مکرمه]] قرار دارد.<ref>راهنمای حرمین شریفین، ج۴، ص 21</ref> | عرفه یا عرفات، نام صحرایی است در فاصله ۲۲ کیلومتری جنوب شرق [[مکه مکرمه]] قرار دارد.<ref>راهنمای حرمین شریفین، ج۴، ص 21</ref> | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
عرفه دورترین [[موقف]] از مواقف و [[مشاعر حج]] و در عین حال وسیعترین آنها به شمار میآید و تنها موقفی است که خارج از محدوده حرم قرار دارد.<ref>«نگرشی بر عرفات»، پورامینی، محمدامین، 1374ش، میقات حج، شماره 12، ص164.</ref> | عرفه دورترین [[موقف]] از مواقف و [[مشاعر حج]] و در عین حال وسیعترین آنها به شمار میآید و تنها موقفی است که خارج از محدوده حرم قرار دارد.<ref>«نگرشی بر عرفات»، پورامینی، محمدامین، 1374ش، میقات حج، شماره 12، ص164.</ref> | ||
نام عرفات از ریشه «عَرَفَ»، و مصدر آن عرفان و معرفت، به مفهوم شناخت آثار و نشانههای اشیای همراه با تفکر و تدبر است.<ref>تاج العروس، زبیدی، محمدمرتضی، 1408ق، ج24، ص133.</ref> | نام عرفات از ریشه «عَرَفَ»، و مصدر آن عرفان و معرفت، به مفهوم شناخت آثار و نشانههای اشیای همراه با تفکر و تدبر است.<ref>تاج العروس، زبیدی، محمدمرتضی، 1408ق، ج24، ص133.</ref> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
در روایات دینی، وجه تسمیه عرفات به حضور [[حضرت آدم(ع)]] یا [[حضرت ابراهیم(ع)]] در این سرزمین ارتباط یافته است؛ از جمله اینکه آدم و [[حوا]] یکدیگر را، پس از خروج از [[بهشت]]، در این سرزمین شناختند،<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، 1397ق، ج4، ص104.</ref> یا حضرت ابراهیم (ع) در روز عرفه در حضور [[جبرئیل]] به گناهانش اعتراف کرد،<ref>علل الشرائع، ابن بابویه، محمد بن علی، 1385ق، ص436.</ref> یا اینکه در پاسخ به جبرئیل که مناسک را به او میآموخت و از او میپرسید «هل عرفتَ؟» ،پاسخ میداد: «عرفتُ».<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، ص9.</ref> نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref> | در روایات دینی، وجه تسمیه عرفات به حضور [[حضرت آدم(ع)]] یا [[حضرت ابراهیم(ع)]] در این سرزمین ارتباط یافته است؛ از جمله اینکه آدم و [[حوا]] یکدیگر را، پس از خروج از [[بهشت]]، در این سرزمین شناختند،<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، 1397ق، ج4، ص104.</ref> یا حضرت ابراهیم (ع) در روز عرفه در حضور [[جبرئیل]] به گناهانش اعتراف کرد،<ref>علل الشرائع، ابن بابویه، محمد بن علی، 1385ق، ص436.</ref> یا اینکه در پاسخ به جبرئیل که مناسک را به او میآموخت و از او میپرسید «هل عرفتَ؟» ،پاسخ میداد: «عرفتُ».<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، ص9.</ref> نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref> | ||
[[پرونده:نقشه عرفات-۲.png|جایگزین=|وسط|بیقاب|594x594px]] | |||
== جغرافیای طبیعی == | == جغرافیای طبیعی == | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==== کوههای عرفات ==== | ==== کوههای عرفات ==== | ||
کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن میگذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوههای کمارتفاع سیاهرنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه امالرضوم|اُمالرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref> | کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن میگذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوههای کمارتفاع سیاهرنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه امالرضوم|اُمالرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref> | ||
خط ۸۳: | خط ۸۱: | ||
== وقوف در عرفات == | == وقوف در عرفات == | ||
{{اصلی|وقوف در عرفات}} | {{اصلی|وقوف در عرفات}} | ||
وقوف در عرفات پس از [[احرام]]، دومین عمل واجب از اعمال سیزدهگانه حج تمتع است که از ظهر [[روز نهم ذیحجه]]، که روز عرفه نامیده شده، تا غروب آن، باید انجام شود. | وقوف در عرفات پس از [[احرام]]، دومین عمل واجب از اعمال سیزدهگانه حج تمتع است که از ظهر [[روز نهم ذیحجه]]، که روز عرفه نامیده شده، تا غروب آن، باید انجام شود. |