در حال ویرایش قبرستان وادی ایمن (کربلا)
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
سید هاشم حداد، گرچه تا سیوطی، که از دروس سطوح ابتدایی حوزه است، بیشتر نخوانده بود، ولی با سفر به [[نجف]]، با [[سید علی قاضی]]، عارف شیعی انس پیدا کرد. او دو سال، در کنار قاضی بود و سپس روانه [[کربلا]] شد و در آهنگری (نعلبندی) مشغول کار شد؛ از این رو، به «حداد» شهرت یافت. ارتباط او با سید علی قاضی، ۲۸ سال ادامه داشت. سید هاشم، شبهای جمعه هر هفته میزبان استادش قاضی بود؛ زیرا هرگاه سید علی قاضی به کربلا میرفت، در منزل وی سکنی میگزید. | سید هاشم حداد، گرچه تا سیوطی، که از دروس سطوح ابتدایی حوزه است، بیشتر نخوانده بود، ولی با سفر به [[نجف]]، با [[سید علی قاضی]]، عارف شیعی انس پیدا کرد. او دو سال، در کنار قاضی بود و سپس روانه [[کربلا]] شد و در آهنگری (نعلبندی) مشغول کار شد؛ از این رو، به «حداد» شهرت یافت. ارتباط او با سید علی قاضی، ۲۸ سال ادامه داشت. سید هاشم، شبهای جمعه هر هفته میزبان استادش قاضی بود؛ زیرا هرگاه سید علی قاضی به کربلا میرفت، در منزل وی سکنی میگزید. | ||
سیدهاشم حداد، شاگردان سلوکی بسیاری داشته و شخصیتهای زیادی با او انس داشتند؛ مانند [[سید عبدالحسین دستغیب]]، [[سید عبدالکریم کشمیری]]، سید مصطفی خمینی، سید احمد فهری و بهخصوص [[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] | سیدهاشم حداد، شاگردان سلوکی بسیاری داشته و شخصیتهای زیادی با او انس داشتند؛ مانند [[سید عبدالحسین دستغیب]]، [[سید عبدالکریم کشمیری]]، سید مصطفی خمینی، سید احمد فهری و بهخصوص [[سید محمدحسین حسینی تهرانی]].<ref>نیم روزی در وادی ایمن، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۲۹۴.</ref> | ||
به گفته علامه تهرانی، [[شهید مطهری]] شیفته سید هاشم حداد بود؛ مطهری درباره سید هاشم گفته بود: «این سید، حیاتبخش است.» کتاب روح مجرد، نوشته علامه تهرانی، شرح زندگی این عارف است. | به گفته علامه تهرانی، [[شهید مطهری]] شیفته سید هاشم حداد بود؛ مطهری درباره سید هاشم گفته بود: «این سید، حیاتبخش است.» کتاب روح مجرد، نوشته علامه تهرانی، شرح زندگی این عارف است. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
=====ابن حمزه طوسی===== | =====ابن حمزه طوسی===== | ||
{{اصلی|مقبره ابنحمزه طوسی}} | {{اصلی|مقبره ابنحمزه طوسی}} | ||
عمادالدین ابوجعفر محمد بن علی بن حمزه طوسی، فقیه [[شیعه|شیعی]]، در اواخر سده پنجم تا ششم قمری در [[کربلا]] میزیسته است؛<ref>دائرة المعارف بزرگ اسالمی، ج 3 ،ص 368 ـ 370 ،مقاله ابن حمزه، نوشته احمد پاکتچی.</ref> به گونهای که حوزه کربلا به زعامت وی، رقیب «نظامیه بغداد» به شمار میرفت. الوسیلة الی نیل الفضیلة، معروفترین اثر فقهی اوست.{{یادداشت|وی درباره نگارش این اثر که به شیوه فتوایی نگاشته است، مینویسد: من در این کتاب واجبات و محرمات و مکروهات و مستحبات را به شکل زیبایی تقسیمبندی کردهام تا خواننده از خواندن آن خسته نگردد.<ref>الوسیله، ص 43.</ref>}} این کتاب، یکی از معتبرترین متون فقهی در سده هفتم قمری نزد شیعیان بوده و تا پیش از نگارش کتاب شرایع به دست [[محقق حلی]] و | عمادالدین ابوجعفر محمد بن علی بن حمزه طوسی، فقیه [[شیعه|شیعی]]، در اواخر سده پنجم تا ششم قمری در [[کربلا]] میزیسته است؛<ref>دائرة المعارف بزرگ اسالمی، ج 3 ،ص 368 ـ 370 ،مقاله ابن حمزه، نوشته احمد پاکتچی.</ref> به گونهای که حوزه کربلا به زعامت وی، رقیب «نظامیه بغداد» به شمار میرفت. الوسیلة الی نیل الفضیلة، معروفترین اثر فقهی اوست.{{یادداشت|وی درباره نگارش این اثر که به شیوه فتوایی نگاشته است، مینویسد: من در این کتاب واجبات و محرمات و مکروهات و مستحبات را به شکل زیبایی تقسیمبندی کردهام تا خواننده از خواندن آن خسته نگردد.<ref>الوسیله، ص 43.</ref>}} این کتاب، یکی از معتبرترین متون فقهی در سده هفتم قمری نزد شیعیان بوده و تا پیش از نگارش کتاب شرایع به دست [[محقق حلی]] و االرشاد توسط [[علامه حلی]]، در حوزههای علمیه متداول و یکی از متون درسی بود. برخی از دیگر آثار او عبارتند از: «الثاقب فی المناقب» و «المعجزات».<ref name=":1" /> وی در حدود سال ۵۷۵ق. در کربلا درگذشت و در وادی کربلا دفن شد.<ref name=":2">نیم روزی در وادی ایمن، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۲۸۹.</ref> به گفته [[آقابزرگ تهرانی]]، ابن حمزه در بیرون باب النجف، در بقعه مخصوصی که اکنون زیارتگاه است، دفن شد.<ref>الذریعه، ج۵، ص۵.</ref> | ||
این مزار، در جنوب شرقی [[آستان مقدس حضرت عباس(ع)|حرم حضرت عباس(ع)]]، در محله عباسیه شرقی، کنار خیابان باب طُویریج است. بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۱ش. (۱۴۳۳ق)، ساختمان این مرقد، در حال بازسازی بوده و ضریح آهنین سبز کوچکی روی قبر او قرار داشته است. گویا در جوار این بقعه، قبر محمد بن علی بن حمزة بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن علی بن ابیطالب(ع) معروف به «ابن حمزه» قرار دارد. به دلیل همانندی نسب و شهرت، برخی به اشتباه، آنان را یکی دانستهاند.<ref>دائرة المعارف تشیع، ج1 ،ص 65.</ref> گویا این نکته در اقبال مردم نسبت به این آستان مؤثر بوده است.<ref name=":2" /> | این مزار، در جنوب شرقی [[آستان مقدس حضرت عباس(ع)|حرم حضرت عباس(ع)]]، در محله عباسیه شرقی، کنار خیابان باب طُویریج است. بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۱ش. (۱۴۳۳ق)، ساختمان این مرقد، در حال بازسازی بوده و ضریح آهنین سبز کوچکی روی قبر او قرار داشته است. گویا در جوار این بقعه، قبر محمد بن علی بن حمزة بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن علی بن ابیطالب(ع) معروف به «ابن حمزه» قرار دارد. به دلیل همانندی نسب و شهرت، برخی به اشتباه، آنان را یکی دانستهاند.<ref>دائرة المعارف تشیع، ج1 ،ص 65.</ref> گویا این نکته در اقبال مردم نسبت به این آستان مؤثر بوده است.<ref name=":2" /> |