در حال ویرایش قبر بلال حبشی (دمشق)

| تصویر            =قبر منسوب به بلال حبشى.jpg

'''قبر منسوب به بلال حبشى'''، [[بلال بن رباح]]،از صحابۀ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و مؤذن آن حضرت،از بردگان سياه پوستِ خريدارى شده از حبشه بود كه به خدمت اميّة بن خلف در آمد و سال‌ها زير ستم وى به زندگى خويش ادامه داد تا اين‌كه پيامبر صلى الله عليه و آله به رسالت مبعوث گرديد.چون برابرى و مساوات از شعارهاى اصلى اسلام بود،بسيارى از بندگان و بردگان،از آن استقبال كردند تا خود را از ستم و ظلم اربابان و بى‌عدالتى در جامعه رهايى بخشند.يكى از اين بردگان سياه،بلال حبشى بود.او به رغم شكنجه‌هاى طاقت فرسايى كه از مشركان و به‌ويژه ارباب خود؛اميّه مى‌ديد،باز از اسلام و آيين خود دست نكشيد.ابوبكر او را از صاحبش خريد و آزاد ساخت.  

بلال پس از هجرت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مدينه مهاجرت كرد و آن حضرت او را [[مؤذن]] خود گردانيد.هنگامى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وفات يافت،خليفه(ابوبكر)،از بلال خواست تا همچنان اذان بگويد ولى او نپذيرفت و گفت:سوگند خورده‌ام كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله براى هيچ كس اذان نگويم.  

وقتى لشكر اسلام در مدينه آمادۀ عزيمت براى فتح شام شد،بلال از ابوبكر اجازه عزيمت خواست.ابوبكر گفت:هر آنچه خواهى كن ولى دوست داشتم نزد من در مدينه مى‌ماندى و اذان مى‌گفتى،بلال نپذيرفت و وارد لشكر شد. <ref>ابن اعثم،الفتوح،ج١،صص٩٧-٩۶.</ref> او به دمشق آمد و در«داريا»،يكى از قريه‌هاى اطراف دمشق ساكن شد و سرانجام در سال بيست هجرى <ref> كرد على،غوطه دمشق،ص١١۴ .</ref> يا به روايتى هفده هجرى <ref>ابن حورانى،زيارات الشام،صص۴۴ و ۴۵.</ref> در دوران خلافت عمربن خطاب-در سن ۶٣ سالگى-وفات يافت.  

بر بناى مقبرۀ بلال گنبدى است به رنگ سبز و سوّمين گنبد از درِ ورودى قبرستان باب الصغير است.اين گنبد،در ١٠٠٧ هجرى و ١٢٨٩ هجرى مرمّت شد.در ١٣۶١ هجرى در آتش سوخت و ادارۀ اوقاف آن را بازسازى كرد. <ref>يوسف بن عبدالهادى،همان كتاب،ص١٩٨.</ref>