در حال ویرایش قبر عبدالله بن جعفر (دمشق)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| عنوان = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر | | عنوان = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر | ||
| تصویر = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر.jpg | | تصویر = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| بنيانگذار = | | بنيانگذار = | ||
| تأسیس = | | تأسیس = 80هجری | ||
| کاربری =مقبره | | کاربری =مقبره | ||
| مکان =شهر [[دمشق]] | | مکان =شهر [[دمشق]] | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''قبر عبدالله بن جعفر''' در شهر [[دمشق]] واقع است. این مقبره در زمان خلافت [[منصور عباسی]] احداث شد. سپس در زمان حکومت [[آل سعود]] ویران گردید. | |||
== | ==احداث== | ||
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش | در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. عبدالله اولین نوزادى بود كه در حبشه به دنيا آمد و هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. پدرش-ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد. او در 80 هجری و در سن نودسالگی در مدینه چشم از جهان فروبست. | ||
این | ==تاریخچه== | ||
هفت سال از ظهور اسلام و چهار سال از دعوت و تبلیغ آشکار پیامبر اسلام می‌گذشت و در این مدت مشرکان و بت‌پرستان مکه از وسایل مختلف برای جلوگیری از گسترش و نفوذ اسلام و آزار و اذیت مسلمانان استفاده کرده بودند.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص123</ref> در این سال پیامبر اسلام به مسلمانان اجازه داد به سرزمین حبشه هجرت کنند. بر این اساس گروهی از مسلمانان که تعدادشان بیش از هشتاد نفر بود به سرپرستی جعفر بن ابیطالب رهسپار حبشه شدند. این گروه در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref> | |||
وی با حضرت زینب(ع) دختر بزرگ امام علی(ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر(ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و | ==بازسازی در عصر آل بویه== | ||
در این مدت آنان دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آنها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابیطالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابیطالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی (ع) و سپس عموزادگانش امام حسن (ع) و امام حسین (ع) قرار داشت. وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و بنا بر نقل مشهور در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه و با جلیل فراوان توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.<ref>تاریخ بیهقی، ص 143</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* '''تاریخ طبری'''، ابوجریر مجمد بن جعفر طبری، تهران، نشر اسلامیه، 1378ش. | |||
* '''تاریخ یعقوبی'''، شسیبشس | |||
* '''تاریخ بیهقی'''، ... | |||