در حال ویرایش ماضی النجف و حاضرها (کتاب)

جعفر آل محبوبه، با نام کامل جعفر بن باقر بن جواد بن محمدحسن آل محبوبه، در سال ۱۳۱۴ق به دنیا آمد. او پس از گذراندن آموزش ابتدایی، علوم حوزوی را از عالمان [[نجف]]، از جمله [[شیخ حسین حلّی]]، [[میرزا علی ایروانی]]، [[سید ابوالقاسم خوئی]]، میرزا [[حسین نائینی]]، [[محمدرضا آل یاسین]] فرا گرفت. وی بیشترِ زندگی خود را در گردآوری و تدوین این کتاب گذراند. آل محبوبه، ۳ جمادی الاولی ۱۳۷۷ق، درگذشت و در [[حرم امام علی(ع)]]، نزدیک [[باب الفرج]] دفن شد.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج۳، ص۲۸۱.</ref>

به گفته نویسنده، پس از درگذشت استادش، محمدرضا آل یاسین، علاقه به شناخت نجف که از کودکی با او بود، بر جانش غالب شد. بنابراین وقتش را به دو بخشِ تحصیل و تدریس علوم حوزوی، و پژوهش در حوزه [[نجف]] شناسی تقسیم کرد. در سال‌های آخر بیشتر وقتش را برای نجف شناسی سپری کرد.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج۳، ص۲۸۱.</ref>  

بر پایه مقدمه‌ای که انتشارات‌ دار الاضواء بر چاپ دوم (سال ۱۹۸۶م) این کتاب نوشته، چاپ اول آن با استقبال گسترده روبه‌رو شد؛ به طوری که پس از ۳۰ سال از نشر کتاب، نسخه‌های چاپ اول آن کم‌یاب شده بود.<ref>ماضی النجف و حاضرها، مقدمه ناشر.</ref>

درونمایه کتاب ماضی النجف و حاضرها، به تفکیک جلد به این شرح است:

:حوادث تاریخ [[نجف]]، آزادی نجف از استعمار، رخدادهای [[حرم امام علی(ع)]]، آبادسازی آن، جنبش‌های فرهنگی و علمی، کتابخانه‌ها و نقش [[حوزه علمیه نجف]] در گسترش فرهنگ دینی.

:این دو جلد در آغاز، خاندان‌های علمی ساکن نجف را به دو گروه [[علویان]] و غیر علویان تقسیم کرده، و به شرح غیر علویان پرداخته است. ۴۴ خاندان و بیش از ۸۰ سیره علمی در این دو جلد بررسی شده‌اند. نخستین خاندان، آل طمیش و آخرین فرد شیخ یونس نجفی است.

:این جلدها، قرار بود به خاندان‌های علمی ساکن نجف که علوی هستند بپردازد؛ ولی پژوهشِ نویسنده با مرگ وی ناتمام ماند. فرزند نویسنده، محمدسعید محبوبه در چاپ دوم این کتاب، در سال ۱۴۰۶ق  اظهار امیدواری کرده به زودی این بخش از اثر پدرش منتشر شود. تا اکنون (سال ۱۳۹۸ش، ۱۴۴۰ق)، خبری از چاپ جلدهای دیگر آن یافت نشد.

==چاپ==

[[رده:کتاب‌های جعفر آل محبوبه]]

[[رده:کتاب‌های قرن چهاردهم قمری]]