در حال ویرایش مزار اسماعیل بن جعفر(ع)

| عنوان            = مقبره اسماعیل بن جعفر(ع)

| تأسیس            = در دوره خلافت [[فاطمیان]] (۲۹۷–۵۶۷ق)  

| کاربری          =

| مکان            = [[مدینه]]، [[قبرستان بقیع]]

| تخریب            = دوره [[وهابیت|وهابیان]]

| وبگاه            =

'''مقبره اسماعیل بن جعفر(ع)'''، در [[مدینه]] و در [[بقیع|قبرستان بقیع]] قرار داشت، که به دست [[وهابیان]] ویران شد.  

در سال ۱۳۹۴ق. هنگام زیرسازی خیابان غربی بقیع، جسد او مکشوف شد و به بخش دیگری از قبرستان بقیع منتقل شد. این مکان نزدیک [[قبر ام البنین|قبر اُم البنین]] یا نزدیک [[شهیدان حره|شهیدان حرّه]] یا در ۱۰ متری [[قبر حلیمه سعدیه]] در انتهای بقیع است.

{{اصلی|اسماعیل بن جعفر}}اسماعیل بن جعفر فرزند نخست امام جعفر بن محمد صادق، امام ششم شیعیان، بود که در زمان حیات پدرش درگذشت. تاریخ وفاتش را سال‌های 138 یا برخی سال‌های نزدیک به آن ذکر کرده‌اند.<ref>«بقعه اسماعیل بن جعفر در بقیع و بستر تاریخی آن تا قرن حاضر»، ص 52</ref> برخی از شیعیان در زمان حیات امام صادق بر آن بودند که اسماعیل جانشین آن امام خواهد بود. بعد از امام صادق گروهی مرگ اسماعیل را انکار کردند و گروه دیگر به امامت فرزند اسماعیل، محمد، باور یافتند و هر دو این گروه‌ها اسماعیلیه نامیده شدند.<ref>الارشاد، ج2، ص 209-210</ref>

بنابر گزارش منابع تاریخی، اسماعیل بن جعفر در [[عریض]] (روستایی در نزدیکی [[مدینه]]) درگذشت، اما پیکرش را به مدینه آوردند و در [[قبرستان بقیع]] دفن کردند.<ref>الارشاد، ج2، ص 209؛ سر السلسلة العلویه، ص۳۴؛ المجدی، ص۱۰۰.</ref>  

قبر اسماعیل بن جعفر در دوره‌هایی از تاریخ گنبدی داشته است. گفته‌اند که گنبد و بارگاه قبر اسماعیل بن جعفر در زمان حکومت فاطمیان مصر (302-564) ساخته شد. توصیفی از این بارگاه در قرن هشتم هجری حاکی از آن است که در آن زمان قبر اسماعیل مزاری با گنبدی بزرگ و سفید در غرب گنبد عباس بن عبدالمطلب و چسبیده به دیوار مدینه بوده است. بنابر همین گزارش این مقبره در زمینی قرار گرفته بود که پیشتر خانه امام زین‌العابدین(ع) بود. و در آن زمان مسجدی متروک در کنار مزار قرار داشت.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81_%D8%A8%D9%85%D8%A7_%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%A9.pdf&page=121 التعریف بما انست الهجره، ص 121]</ref>

سَمهودی، تاریخ‌نگاری مدینه در نیمه دوم قرن نهم، از دو سنگ نبشته در آرامگاه اسماعیل خبر می‌دهد. این سنگ‌نوشته‌ها حاکی از این بود که این بنا به دست حسین بن ابوالهیجاء (فرستاده حکومت فاطمی) در سال 546 قمری ساخته شده و همین فرد باغی که در غرب آن قرار داشت را نیز به مزار اسماعیل وقف کرده بود.<ref>وفاء الوفاء، ج۳، ص۳۰۶.</ref>

عیاشی، سفرنامه‌نویسی اهل شام در سده یازدهم، تصریح می‌کند که قبر اسماعیل بن جعفر در داخل بقیع نیست. او گزارش می‌کند که شیعیان که تعداد زیادی از آنان در کاروان عراق حضور داشتند، به زیارت قبر اسماعیل جعفر اهتمام داشتند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%84%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%8A%D8%A7%D8%B4%D9%8A%D9%87%D8%8C_%D8%AC_1.pdf&page=381 الرحله العیاشیه، ص 381]</ref>

== آثار نزدیک به آرامگاه ==

 

 

== ویرانی به دست وهابیان ==

با قدرت‌گیری [[وهابیت|وهابیان]] در [[شبه جزیره عربستان|شبه جزیره]] و [[مدینه]]، آرامگاه اسماعیل مانند دیگر مرقدها و بارگاه‌ها ویران شد.  

 

از گزارش‌های برخی ایرانیان در دهه‌های پایانی سده چهاردهم ق. یعنی پیش از ۱۳۹۴ق. به دست می‌آید، که آرامگاه اسماعیل بن جعفر، به‌گونه کامل ویران نشده و به دیوارهایی محدود گشته بود. در این میان، مرقد اسماعیل با دیوارهایی بدون در و پنجره و به ابعاد سه در سه متر و ارتفاع دو و نیم متر احاطه شده و در بیرون از گورستان به فاصله ۱۵ متری دیوار بقیع، در جهت غرب و روبه‌روی قبرهای ائمه(ع)  قرار داشت. نیمی از محوطه در خیابان و نیمی از آن در پیاده‌رو بود و زائران در پیاده‌رو به زیارت می‌پرداختند.<ref>تاریخ حرم ائمه بقیع، ص۲۸۹–۲۹۰.</ref>

 

به سال ۱۳۹۴ق. هنگام زیرسازی خیابان غربی بقیع، محوطه پیرامون قبر اسماعیل تخریب و چنین شایع شد که جنازه او پس از سده‌ها به صورت سالم آشکار شده است.<ref>تاریخ حرم ائمه بقیع، ص۲۹۰.</ref> بر پایه برخی دیده‌ها و گفته‌های محلی،<ref>تاریخ حرم ائمه بقیع، ص۲۹۰؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۳۴۸.</ref> با پیش‌بینی‌های صورت گرفته و با هماهنگی برخی از بزرگان اسماعیلیه،<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۳۴۸.</ref> جسد اسماعیل به درون گورستان بقیع منتقل و نشانه گذاری شد. محل دفن او به دلیل وصف‌های متفاوت و از میان رفتن نشانه‌ها، دقیقاً مشخص نیست. محل آن را درحوالی قبر اُم البنین یا نزدیک شهیدان حرّه یا در ۱۰ متری قبر حلیمه سعدیه در انتهای بقیع دانسته‌اند.<ref>تاریخ حرم ائمه بقیع، ص۲۹۱.</ref>

  | نویسنده =

}}