در حال ویرایش مزار امامزاده سیدمحمد(ع)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۲۳]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=E ebrahimi }} | |||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| عنوان =آستان سیدمحمد بن علی النقی(ع) | | عنوان =آستان سیدمحمد بن علی النقی(ع) | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۶: | ||
همراه ابیالحسن(ع) در حیاط منزلشان بودیم که پسرش محمد، از جلوی ما گذشت. گفتم: «فدایت شوم! » آیا امام ما بعد از شما، ایشان است؟» امام در جواب من فرمود: «نه. امام شما بعد از من، حسن است».<ref>کافی، ج1، ص325.</ref> | همراه ابیالحسن(ع) در حیاط منزلشان بودیم که پسرش محمد، از جلوی ما گذشت. گفتم: «فدایت شوم! » آیا امام ما بعد از شما، ایشان است؟» امام در جواب من فرمود: «نه. امام شما بعد از من، حسن است».<ref>کافی، ج1، ص325.</ref> | ||
==علاقه امام | ==علاقه امام به سیدمحمد== | ||
امام هادی(ع) و فرزندش امام حسن عسکری(ع)، به محمد، بسیار ابراز علاقه میکردند؛ به طوری که امام برای او، مجلس ختم برگزار کرد. جمعی از [[بنیهاشم]]، از جمله [[حسن بن حسن افطس]]، نقل کردهاند: | امام هادی(ع) و فرزندش امام حسن عسکری(ع)، به محمد، بسیار ابراز علاقه میکردند؛ به طوری که امام برای او، مجلس ختم برگزار کرد. جمعی از [[بنیهاشم]]، از جمله [[حسن بن حسن افطس]]، نقل کردهاند: | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۸: | ||
پرسیدم: «او کیست؟» جواب داد: «حسن(ع) فرزند امام علی النقی(ع)». در آن هنگام، بیست ساله به نظر میرسید. ما فهمیدیم که پس از پدر، او امام است.<ref>بحار الانوار، ج50، ص246؛ منتهی الآمال، ج2، ص688.</ref> | پرسیدم: «او کیست؟» جواب داد: «حسن(ع) فرزند امام علی النقی(ع)». در آن هنگام، بیست ساله به نظر میرسید. ما فهمیدیم که پس از پدر، او امام است.<ref>بحار الانوار، ج50، ص246؛ منتهی الآمال، ج2، ص688.</ref> | ||
==ویژگیهای | ==ویژگیهای اخلاقی== | ||
ابوجعفر، سید حمد، دارای اخلاق والا، گستردگی علوم و ادب بسیار برجسته بود و این کمالات، او را از دیگران متمایز میساخت؛ تا آنجا که بسیاری از شیعیان، معتقد بودند که پس از امام هادی(ع)، منصب امامت به او میرسد. | ابوجعفر، سید حمد، دارای اخلاق والا، گستردگی علوم و ادب بسیار برجسته بود و این کمالات، او را از دیگران متمایز میساخت؛ تا آنجا که بسیاری از شیعیان، معتقد بودند که پس از امام هادی(ع)، منصب امامت به او میرسد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۰: | ||
سیدمحمد، در سال 252 ه. ق، برای زیارت خانه خدا، قصد سفر کرد. هنگامی که به قریه بلد رسید، مریض شد و درگذشت. شیعیان، او را در همانجا دفن کردند. علت بیماری ایشان، معلوم نیست و نمیدانیم آیا [[خلفای عباسی]]، ایشان را مسموم کردند یا آنکه بیماری و مرگ ایشان، طبیعی بود.<ref>همان، ص30.</ref> | سیدمحمد، در سال 252 ه. ق، برای زیارت خانه خدا، قصد سفر کرد. هنگامی که به قریه بلد رسید، مریض شد و درگذشت. شیعیان، او را در همانجا دفن کردند. علت بیماری ایشان، معلوم نیست و نمیدانیم آیا [[خلفای عباسی]]، ایشان را مسموم کردند یا آنکه بیماری و مرگ ایشان، طبیعی بود.<ref>همان، ص30.</ref> | ||
==کرامات | ==کرامات== | ||
کرامات زیادی از این فرزند بزرگوار امام هادی(ع)، دیده شده است. [[میرزا حسین نوری]] در «[[النجم الثاقب]]» مینویسد: | کرامات زیادی از این فرزند بزرگوار امام هادی(ع)، دیده شده است. [[میرزا حسین نوری]] در «[[النجم الثاقب]]» مینویسد: | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۶: | ||
سیدمحمد، صاحب کرامات متواتر است و حتی نزد اهل سنت هم معروف است. مردم [[عراق]]، حتی اعراب بادیهنشین هم میترسند به نام او، قسم یاد کنند. اگر آنها را به برداشتن مالی متهم کنند، آن را برمیگردانند؛ ولی به سیدمحمد، قسم نمیخورند؛ زیرا عذاب آن را دیدهاند.<ref>ابوجعفر محمد بن علی الهادی، غروی اردوبادی، ص40.</ref> | سیدمحمد، صاحب کرامات متواتر است و حتی نزد اهل سنت هم معروف است. مردم [[عراق]]، حتی اعراب بادیهنشین هم میترسند به نام او، قسم یاد کنند. اگر آنها را به برداشتن مالی متهم کنند، آن را برمیگردانند؛ ولی به سیدمحمد، قسم نمیخورند؛ زیرا عذاب آن را دیدهاند.<ref>ابوجعفر محمد بن علی الهادی، غروی اردوبادی، ص40.</ref> | ||
تعدادی از علما، درباره کرامات سیدمحمد، کتابهایی | تعدادی از علما، درباره کرامات سیدمحمد، کتابهایی نوشتهاند؛ از جمله [[مهدی آل عبدالغفار کشمیری]]، رسالهای را در کرامات سیدمحمد بن علی الهادی، نوشته است. در اینجا ما به نمونهای از کرامات ایشان، اشاره میکنیم: | ||
==آستانه سیدمحمد== | ===شفای مرد شل=== | ||
علامه [[سید‌هادی خراسانی بجستانی]]<ref>زندگی این عالم بزرگوار، در گلشن ابرار، ج5، ص329، آمده است.</ref> از سیدحسن آل خوجه، از خدام [[آستانه عسکریین(ع)]]، نقل میکند: | |||
در صحن شریف ابیجعفر سیدمحمد، نشسته بودم. متوجه شدم شخصی عرب در حالی که یکی از دستهایش را به گردن بسته بود، وارد آستانه شد. نزدیک رفتم و از علت مریضی او سؤال کردم. در جوابم گفت: «سال گذشته، روزی به منزل خواهرم رفتم. دیدم در حیاط، گوسفندی بسته است. خواستم ذبح کنم و بخورم؛ خواهرم اجازه نداد و گفت که این گوسفند نذر سیدمحمد است. | |||
من به حرف او توجه نکردم و آن را ذبح کردم. پس از سه روز، آثار شلی در دستم، نمایان گشت و روز به روز، بدتر شد. من متوجه علت آن نبودم؛ تا اینکه در این اواخر متوجه عملم شدم. حالا هم پشیمانم و برای شفا به آستانه سیدمحمد آمدم». سپس با همراهیان، وارد حرم شد و شروع به گریه و زاری کرد. پس از ساعتی، دیدم دستش را حرکت میدهد. [[سجده شکر]] به‌جا آورد و نذر کرد هرسال، گوسفندی بیاورد و به نیت سیدمحمد، ذبح کند.<ref>ابوجعفر محمد بن علی الهادی، غروی اردوبادی، ص40.</ref> | |||
[[محمدعلی اردوبادی]] (1312- 1380 ه. ق)، فقیه و پژوهشگر ساکن [[نجف اشرف]]، کتابی برای هدیه به [[امام زمان (عج)]]، درباره عموی ایشان، امامزاده سیدمحمد، فرزند [[امام هادی(ع)]] مدفون در شهر دجیل در شمال [[بغداد]]، تألیف کرده است. | |||
==آستانه سید محمد== | |||
عمارت مزار امامزاده سید محمد بارها بازسازی شده است: | عمارت مزار امامزاده سید محمد بارها بازسازی شده است: | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۵۱: | ||
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}} | {{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}} | ||
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]] | |||
[[Category:مکان‌های تاریخی عراق]] | |||
[[Category:مکان‌های مذهبی عراق]] | |||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی عراق]] | |||
[[رده:مکان‌های مذهبی عراق]] | |||
[[رده:مزار فرزندان امام هادی(ع)]] | [[رده:مزار فرزندان امام هادی(ع)]] | ||
[[رده: | [[رده:مزار امامزاده‌های مدفون در عراق]] | ||