در حال ویرایش مزار یوشع پیامبر(ع)

 

 

 

{{جعبه اطلاعات مسجد

| عرض جعبه           =

| نام                =مزار یوشع پیامبر(ع)  

| تصویر               = 42 big.jpg

| اندازه تصویر       =

| پایه‌گذاری‌شده در     = (379 ه.ق)

| پایه‌گذار            = ابو احمد موسی

| دارنده              =

| گرداننده           =  

| روحانی              =  

| معمار              =  

| سبک معماری          =  

| گنجایش              =  

| طول                =  

| عرض                =  

| مساحت               =

| بلندی              =  

| تعداد گنبد         = 1

| بلندی مناره        =  

| مصالح              = سنگ و گچ

| پیمان‌کار           =  

| هزینه ساخت          =

| نوسازی             =  

| وب‌گاه              =

| ویژگی‌های دیگر      =  

| پانویس              =  

در [[قبرستان «شونيزيه»]]، زيارتگاهى وجود دارد كه امروزه به [[حضرت يوشع پيامبر(ع)]] منسوب است و بر فراز آن، گنبد كوچكى از سنگ و گچ، وجود دارد. اين زيارتگاه، در گذشته، مورد توجه يهوديان [[عراق]] بوده است و آنها در اعياد و مناسبات خود، آنجا را [[زيارت]] مى‌كردند و حتى برخى از مردگان خود را در آن، دفن نمودند. اما پس از اينكه در سال (١٣٠٧ه .ق)، يكى از [[احبار]] خود را در آنجا دفن كردند، مسلمانان عليه آنان شوريدند. ازاين‌رو به دستور [[سلطان عبدالحميد]]، يهوديان او را نبش قبر كردند و جنازه‌اش را كه پوسيده شده و بو گرفته بود، به قبرستان مخصوص خود منتقل كردند و از آن پس، از آمدن آنها به اين زيارتگاه جلوگيرى شد.<ref>تاريخ مساجد بغداد وآثارها، ص١٣٢؛ العقد اللامع بآثار بغداد والمساجد والجوامع، ص۴۶٨. آلوسى تاريخ حادثه را سال ١٣٠۵ ه .ق ذ.كر كرده است.</ref>

==اقوال مختلف در مورد این مزار==

[[محمد صالح سهروردى]]، صاحب اين قبر را شخصى، به نام تاج‌الدين بن بهاءالدين بن برآن يوشع (متوفاى ٧٨۶ه .ق) دانسته است. <ref>خير الزاد، ص۴٧٣.</ref> اما به عقيده [[محمد سعيد راوى]]، اين مسجد در اصل، مسجدى قديمى است كه آن را [[ابواحمد موسوى]]، پدر [[سيد رضى]] و [[سید مرتضى]]، در سال (٣٧٩ه .ق)، توسعه بنا كرد  

...  ... براساس خبرى كه [[خطيب بغدادى]] نقل كرده است، در اين سال، زنى در خواب، [[پيامبر(ص)]] را ديد و آن حضرت به او خبر داد كه تو به زودى خواهى مرد و من، در مسجدى در منطقه [[«قطيعة ام‌جعفر»]] نماز خواندم و سپس پيامبر(ص)، كف دستش را بر ديوار قبله مسجد نهاد. روز بعد آن زن، خوابش را براى مردم تعريف كرد و آنها به آنجا آمدند و اثر پنجه دست پيامبر(ص) را ديدند. آن زن نيز در همان روز، درگذشت. پس از اين حادثه، سيد ابواحمد موسوى، اين مسجد را بازسازى كرد و آن را توسعه داد و از خليفه، [[الطائع بالله عباسى]]، اجازه گرفت تا در روزهاى جمعه در آن مسجد، نماز جمعه برپا گردد. <ref>تاريخ بغداد، ج١، ص۴٣٠؛ مناقب بغداد، ص٢١.</ref>

| آدرس =http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1472

 

 

'''* زیارتگاه‌های عراق'''، فقیه بحرالعلوم محمدمهدی، ج1 ، ص348

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]