در حال ویرایش مسجد عمران بن شاهین

{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی

| تصویر = مسجد عمران بن شاهین.jpg

==موقعیت==

مسجد عمران بن شاهین، در جهت شمالى صحن [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]]،<ref name=":5">[https://www.imamali.net/?id=1317 مسجد عمران بن شاهين]، پایگاه رسمی آستان قدس علوی.</ref> در ورودی صحن، از سمت باب طوسی، قرار دارد.<ref name=":3">موسوعة العتبات المقدسه، ج۷، ص۱۰۸.</ref>

==بنا==

مساحت كنونى مسجد عمران (۱۴۴۱ق)، نزديك به 215متر مربع است. این مسجد، دارای چهار قوس متقابل و متجاور است كه امتداد آن‌ها از كف مسجد تا سقف می‌رسد. گنبدى كوچک با ۱۲ نورگير، بر بالاى سقف مسجد, قرار دارد. زير هر كدام از قوسهای چهارگانه مسجد، فضايى حجره مانند تشكيل شده است. در زير يكى از اين قوسها، در جهت جنوب غربى مسجد، آرامگاه آية الله يزدى قرار دارد.<ref name=":5" />

==تاریخچه==

==ماجرای ساخت==

مسجد عمران بن شاهین، از قدیم‌ترین مسجدهای [[نجف]] است و به عمران بن شاهین، از حاکمان عصر [[آل بویه|آل بویه]] در سده چهارم، منسوب است.<ref name=":3" /> این انتساب را مؤلف کتاب فرحة الغری، به همراه داستانی درباره انگیزه ساخت این مکان، ذکر کرده است.<ref name=":0" /> برخی این انتساب<ref>اعیان الشیعة، ج۵، ص۵٣٨؛ </ref> و داستان را تأیید<ref>تاریخچه آستان مطهر امام علی(ع)، ص۳۰۷.</ref>، برخی رد<ref>نزهة الغری، ج ٢، صص ١٨٠ و ١٨١.</ref> و برخی با تغییر و تفصیل پذیرفته‌اند.

مؤلف کتاب فرحة الغری، داستانی طولانی درباره پیشینه ساخت این بنا، از حسن بن حسین بن طحال مقدادی{{یادداشت|او در آن زمان، مسؤول خادمان حرم امام علی(ع) بود.<ref>[https://www.imamali.net/?id=1317 مسجد عمران بن شاهين]، پایگاه رسمی آستان قدس علوی.</ref>}} روایت کرده است. بر پایه این گزارش، عمران بن شاهین،<ref name=":0" /> امیر بطیحه ([[کوفه]]-[[نجف]])،<ref name=":1">ر.ک:کتاب النجف؛ صص ٢٨٩ - ٢٩٧.</ref> از فرمان عضدالدوله دیلمی سرپیچی کرد. عضدالدوله او را فراخواند؛ ولی عمران، درحالی‌که تغییر قیافه داده بود، از دست او به [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]] گریخت. او [[امام علی(ع)]] را در خواب دید و وی، به عمران خبر داد که فردای آن شب، فناخسرو به آنجا خواهد آمد. مراد امام(ع) از فناخسرو، عضدالدوله بود. امام(ع)، مکانی را به او نشان داد که عضدالدوله از آنجا وارد حرم خواهد شد و جایگاهی را برایش مشخص کرد که باید در آنجا، نزدیک یکی از گوشه‌های گنبد بایستد، تا مناجات، دعا و قسم عضدالدوله را بشنود. او خدا را به [[محمد]] و [[اهل بیت|آلش]] قسم خواهد داد که او عمران را به دست او برساند. عمران باید در اینجا به عضدالدوله نزدیک شود و از او درباره مردی سؤال کند که خدا را قسم داده به او دست یابد. سپس باید درباره پاداش کسی سؤال کند که عمران را به او برساند. عضدالدوله، پاداش او را این خواهد دانست گه اگر بخشش عمران را بخواهد او را خواهد بخشید. در این هنگام عمران باید خود را معرفی کند.

به باور مؤلف فرحة الغری، عمران به شاهین، رواق معروف به رواق عمران را در حرم امام علی(ع) و [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]] ساخت.<ref name=":0">فرحة الغری، ص۱۴۷.</ref>

====موافقان====

{{پانویس}}

==منابع==

{{برگرفتگی

| پیش از لینک = کتاب [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1384/1/303 تاریخچه آستان مطهر امام علی(ع)]، صلاح مهدی فرطوسی، ترجمه حسین طه‌نیا، مشعر، تهران، ۱۳۹۳ش، ص۳۰۳ و [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1438/1/79 کتاب همسفر]، جمعی از نویسندگان، مشعر، تهران، ۱۳۹۴ش. و کتاب [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/630/1/48 عتبات عالیات عراق]، اصغر قائدان، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش. ص۴۸ و مقاله

*'''فرحة الغری'''، عبدالکریم بن احمد حلی، تحقیق السید تحسین آل شبیب الموسوی، مرکز الغدیر للدراسات الإسلامیة، بی‌جا، ۱۹۹۸م.

*'''ماضی النجف وحاضرها'''، جعفر آل محبوبة، دار الاضواء،  بیروت، ۱۴۰۶ق.

*'''موسوعة العتبات المقدسه'''، جعفر خلیلی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ج۲، ۱۴۰۷ق.

*'''نزهة الغری فی تاریخ النجف'''، محمد عبود الکوفی، منشور فی القرص الخاص بمکتبة اهل البیت، ۲۰۰۵م.

{{پایان}}