در حال ویرایش مقام ابراهیم(ع)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
به فتوای برخی فقیهان، [[واجب]] است [[طواف واجب]] در محدوده بین کعبه و مقام ابراهیم انجام شود و در فقه اسلامی واجب است [[نماز طواف]] پشت مقام ابراهیم خوانده شود. برپایه روایات [[دعا|دعاخواندن]] نزد مقام ابراهیم [[مستحب]] است. | به فتوای برخی فقیهان، [[واجب]] است [[طواف واجب]] در محدوده بین کعبه و مقام ابراهیم انجام شود و در فقه اسلامی واجب است [[نماز طواف]] پشت مقام ابراهیم خوانده شود. برپایه روایات [[دعا|دعاخواندن]] نزد مقام ابراهیم [[مستحب]] است. | ||
== | ==مقام ابراهیم، سنگی در مسجدالحرام== | ||
«مقام ابراهیم» نام سنگی است در [[مسجدالحرام]] کنار [[کعبه]]<ref>مجمع البیان، ج١، ص٢٠٣؛ تفسیر طبری، ج٢، ص۵۳٧؛ تفسیر فخر رازی، ج۴، ص۵۲؛ الاساس فی التفسیر، ج١، ص۲۶۸.</ref> و هم‌اکنون در محفظه طلایی‌رنگ جای گرفته است.<ref>فضل الحجرالاسود و مقام ابراهیم، ص۱۰۴و۱۰۵.</ref> | «مقام ابراهیم» نام سنگی است در [[مسجدالحرام]] کنار [[کعبه]]<ref>مجمع البیان، ج١، ص٢٠٣؛ تفسیر طبری، ج٢، ص۵۳٧؛ تفسیر فخر رازی، ج۴، ص۵۲؛ الاساس فی التفسیر، ج١، ص۲۶۸.</ref> و هم‌اکنون در محفظه طلایی‌رنگ جای گرفته است.<ref>فضل الحجرالاسود و مقام ابراهیم، ص۱۰۴و۱۰۵.</ref> | ||
در خصوص علت نام‌گذاری این سنگ به مقام ابراهیم دیدگاه‌های متفاوتی هست: برخی علتش را آن دانسته‌اند که [[حضرت ابراهیم(ع)]] هنگام ساخت کعبه بر آن می‌ایستاد و دیوارهای [[کعبه]] را بالا می‌برد.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص٣٢؛ صحیح بخاری، کتاب الانبیاء، ج۶، ص٣٩٨.</ref> گروهی گفته‌اند ابراهیم پس از ساخت کعبه روی این سنگ رفت و مردم را به برگزاری حج فراخواند.<ref>صحیح بخاری، ج۶، ص٣٩٨.</ref> | در خصوص علت نام‌گذاری این سنگ به مقام ابراهیم دیدگاه‌های متفاوتی هست: برخی علتش را آن دانسته‌اند که [[حضرت ابراهیم(ع)]] هنگام ساخت کعبه بر آن می‌ایستاد و دیوارهای [[کعبه]] را بالا می‌برد.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص٣٢؛ صحیح بخاری، کتاب الانبیاء، ج۶، ص٣٩٨.</ref> گروهی گفته‌اند ابراهیم پس از ساخت کعبه روی این سنگ رفت و مردم را به برگزاری حج فراخواند.<ref>صحیح بخاری، ج۶، ص٣٩٨.</ref> | ||
== | ==اهمیت== | ||
در قرآن دوبار نام مقام ابراهیم آمده: یک‌بار در آیه ۱۲۵ [[سوره بقره]] که در آن توصیه شده است مقام ابراهیم جایگاهی برای [[نماز|نمازخواندن]] باشد. بار دیگر در آیه ۹۷ [[سوره آل عمران]] که از مقام ابراهیم به‌عنوان یکی از نشانه‌های روشن خدا یاد می‌کند. | در قرآن دوبار نام مقام ابراهیم آمده: یک‌بار در آیه ۱۲۵ [[سوره بقره]] که در آن توصیه شده است مقام ابراهیم جایگاهی برای [[نماز|نمازخواندن]] باشد. بار دیگر در آیه ۹۷ [[سوره آل عمران]] که از مقام ابراهیم به‌عنوان یکی از نشانه‌های روشن خدا یاد می‌کند. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==نماز پشت مقام ابراهیم== | ==نماز پشت مقام ابراهیم== | ||
[[پرونده:مقام ابراهیم 2.jpg|170px|بندانگشتی|نماز طواف پشت مقام ابراهیم]] | [[پرونده:مقام ابراهیم 2.jpg|170px|بندانگشتی|نماز طواف پشت مقام ابراهیم]] | ||
یکی از واجبات [[عمره]] و [[حج]]، [[نماز طواف]] است و فقهای شیعه بر این باورند که واجب است حاجیان نماز طواف واجب را پشت مقام ابراهیم بخوانند.<ref>جواهرالکلام، ج١٩، ص٣٠٠.</ref> از جمله دلایل فقیهان بر این فتوا آیۀ {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ اِبْرٰاهِیمَ مُصَلًّی﴾}} است.<ref>تهذیب الأحکام، ج۵، ص۱۴۰؛ الإستبصار، ج۲، ص۲۳۴.</ref> در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] هم نیز با استناد به همین آیه آمده است: خواندن دو رکعت نماز طوافِ واجب، جز پشت مقام جایز نیست.<ref>وسایل الشیعه، ج١٣، ص۴۷۵.</ref> [[جابر بن عبداللّٰه انصاری]] نقل کرده است که [[پیامبر(ص)]] پس از انجام‌دادن طواف، نزد مقام ابراهیم آمد و این آیه را خواند؛ آنگاه مقام را بین خود و [[کعبه]] قرار داد و دو رکعت نماز گزارد.<ref>صحیح مسلم، ج٢، ص٨٨٧.</ref> | یکی از واجبات [[عمره]] و [[حج]]، [[نماز طواف]] است و بیشتر فقهای شیعه و سنی بر این باورند که واجب است حاجیان نماز طواف واجب را پشت مقام ابراهیم بخوانند.<ref>جواهرالکلام، ج١٩، ص٣٠٠.</ref> از جمله دلایل فقیهان بر این فتوا آیۀ {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ اِبْرٰاهِیمَ مُصَلًّی﴾}} است.<ref>تهذیب الأحکام، ج۵، ص۱۴۰؛ الإستبصار، ج۲، ص۲۳۴.</ref> در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] هم نیز با استناد به همین آیه آمده است: خواندن دو رکعت نماز طوافِ واجب، جز پشت مقام جایز نیست.<ref>وسایل الشیعه، ج١٣، ص۴۷۵.</ref> [[جابر بن عبداللّٰه انصاری]] نقل کرده است که [[پیامبر(ص)]] پس از انجام‌دادن طواف، نزد مقام ابراهیم آمد و این آیه را خواند؛ آنگاه مقام را بین خود و [[کعبه]] قرار داد و دو رکعت نماز گزارد.<ref>صحیح مسلم، ج٢، ص٨٨٧.</ref> | ||
مذاهب اهل سنت | در فقه [[حنفی]]، از مذاهب [[اهل سنت]]، خواندن نماز طواف پشت مقام ابراهیم [[مستحب]] است.<ref>الاساس فی التفسیر، ج١، ص٢۶۹.</ref> | ||
</ref> | |||
==جابه‌جایی مقام ابراهیم== | ==جابه‌جایی مقام ابراهیم== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۵: | ||
* مقام ابراهیم به خانۀ کعبه چسبیده بود و [[پیامبر(ص)]] آن را در مکان کنونی قرار داد.<ref>تفسیر ابن کثیر، ج١، ص١٧٠؛ ابن حجر، فتح الباری، ج٨، ص۱۶٩.</ref> [[ابن کثیر مکی|ابن‌کثیر]] و ابن‌حجر این روایت را ضعیف دانسته‌اند.<ref>مصنف عبدالرزاق، ج۵، ص۴۸.</ref> | * مقام ابراهیم به خانۀ کعبه چسبیده بود و [[پیامبر(ص)]] آن را در مکان کنونی قرار داد.<ref>تفسیر ابن کثیر، ج١، ص١٧٠؛ ابن حجر، فتح الباری، ج٨، ص۱۶٩.</ref> [[ابن کثیر مکی|ابن‌کثیر]] و ابن‌حجر این روایت را ضعیف دانسته‌اند.<ref>مصنف عبدالرزاق، ج۵، ص۴۸.</ref> | ||
==بردن مقام نزد مهدی عباسی== | |||
به گفته تاریخ‌نگاران، [[مهدی عباسی|مهدی خلیفۀ عباسی]] در سال ۱۶۰ق به حج | به گفته تاریخ‌نگاران، [[مهدی عباسی|مهدی خلیفۀ عباسی]] در سال ۱۶۰ق به حج آمده و در [[دارالندوه]] منزل کرد. نیمه‌شبی عبیداللّٰه بن عثمان بن ابراهیم حُجُبی مقام را برداشته، به دارالندوه آمد.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص۳۶-۳۷؛ فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص۴۷۵.</ref> مهدی با دیدن سنگ مقام، بسیار خوشحال شد و روی آن دست کشید. پس از آن کمی آب داخل جای پای ابراهیم ریخت و آن را نوشید. برخی از اعضای خانواده‌اش نیز [[تبرّک]] جسته، آب بر روی مقام ریختند و آن را نوشیدند. به دستور مهدی عباسی، مقام به جای اصلی آن منتقل شد.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص۳۶-۳۷؛ فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص۴۷۵.</ref>[[پرونده:مقام ابراهیم 3.jpg|بندانگشتی|نمایی قدیمی از مقام ابراهیم سال ۱۳۶۶ق]] | ||
==تعمیر مقام== | ==تعمیر مقام== | ||
در زمان خلافت مهدی عباسی، شکاف‌هایی در سنگ مقام ایجاد شد که به‌جهت احتمال از هم گسستن آن، دستور داد مقام را از قسمت بالا و پایین با مِس بپوشانند. در زمان خلافت [[متوکل]] در سال ۲۳۶ق نیز روی پوشش قبلی را با طلا زیور دادند. در سال ۲۵۶ق به‌منظور تعمیر مقام، زیورهای مقام را کندند و به‌دستور [[علی بن حسن عباسی]] فرماندار [[مکه]]، دو طوق از طلا و یک طوق از نقره ساخته، مقام را با آن پوشانده و محکم کردند. از آن زمان تاکنون نیز برای حفظ و نگاهبانی از آن تلاش‌های فراوانی صورت گرفته است.<ref>فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص۴۷۵و۴۷۶؛ شفاء الغرام، ج١، ص۲۰۴.</ref> | در زمان خلافت مهدی عباسی، شکاف‌هایی در سنگ مقام ایجاد شد که به‌جهت احتمال از هم گسستن آن، دستور داد مقام را از قسمت بالا و پایین با مِس بپوشانند. در زمان خلافت [[متوکل]] در سال ۲۳۶ق نیز روی پوشش قبلی را با طلا زیور دادند. در سال ۲۵۶ق به‌منظور تعمیر مقام، زیورهای مقام را کندند و به‌دستور [[علی بن حسن عباسی]] فرماندار [[مکه]]، دو طوق از طلا و یک طوق از نقره ساخته، مقام را با آن پوشانده و محکم کردند. از آن زمان تاکنون نیز برای حفظ و نگاهبانی از آن تلاش‌های فراوانی صورت گرفته است.<ref>فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص۴۷۵و۴۷۶؛ شفاء الغرام، ج١، ص۲۰۴.</ref> | ||
==سرقت مقام ابراهیم== | |||
گفته شده مردی [[یهودی]] یا [[نصرانی]] به‌نام جریج، شبی مقام را دزید و تصمیم داشت آن را از مکه خارج کرده و در اختیار پادشاه روم قرار دهد؛ اما مقام را نزد او یافته، از او باز پس گرفتند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1_%D9%85%DA%A9%D9%87_%D9%81%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C_%D8%AC1.pdf&page=452 فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص۴۵۲]؛ شفاء الغرام، ج١، ص٢١٠.</ref> [[ابوطاهر قرمطی]] نیز تصمیم داشت مقام را در اختیار بگیرد، اما کلیدداران مسجدالحرام مقام را در یکی از دره‌های مکه پنهان کردند و پس از رفع خطر به مکان اصلی برگرداندند.<ref>شفاءالغرام، ج١، ص٢١٠.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۲: | ||
*'''تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)''': القرطبی (م. ۶۷۱ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ق. | *'''تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)''': القرطبی (م. ۶۷۱ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ق. | ||
*'''تهذیب الاحکام''': محمد بن حسن شیخ طوسی، با تحقیق: حسن خرسان، تهران، دار الكتب العلمية، چاپ چهارم، 1365ش. | *'''تهذیب الاحکام''': محمد بن حسن شیخ طوسی، با تحقیق: حسن خرسان، تهران، دار الكتب العلمية، چاپ چهارم، 1365ش. | ||
*'''جامع البیان''': الطبری (م. ۳۱۰ق.)، به کوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق. | *'''جامع البیان''': الطبری (م. ۳۱۰ق.)، به کوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق. | ||
*'''الدر المنثور''': السیوطی (م.۹۱۱ق.)، بیروت، دار المعرفه، ۱۳۶۵ق. | *'''الدر المنثور''': السیوطی (م.۹۱۱ق.)، بیروت، دار المعرفه، ۱۳۶۵ق. | ||
*'''ديوان أبي طالب بن عبد المطلب''': ابوطالب بن عبدالمطلب، گرد آورنده: عبدالله بن احمد ابوهفان مهزمی، محقق: محمدحسن آل یاسین، بيروت، بی‌نا، 2003م. | *'''ديوان أبي طالب بن عبد المطلب''': ابوطالب بن عبدالمطلب، گرد آورنده: عبدالله بن احمد ابوهفان مهزمی، محقق: محمدحسن آل یاسین، بيروت، بی‌نا، 2003م. | ||