رشید وطواط: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== حرمین در شعر رشید وطواط == | == حرمین در شعر رشید وطواط == | ||
از ویژگی‌های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، [[صفا]] و [[مروه]] و دیگر موارد در مدح‌هاست. <ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | از ویژگی‌های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، [[صفا]] و [[مروه]] و دیگر موارد در مدح‌هاست.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | ||
=== کعبه در شعر او === | === کعبه در شعر او === | ||
رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران [[کعبه|بيت‌اللّٰه]] می‌داند. <ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران [[کعبه|بيت‌اللّٰه]] می‌داند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | ||
او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص100.</ref> | او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص100.</ref> | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
=== صفا و مروه در شعر او === | === صفا و مروه در شعر او === | ||
صفا و مروه از دیگر اماکنی است که برای مدح امیران و بزرگان از آن بهره برده است. | صفا و مروه از دیگر اماکنی است که برای مدح امیران و بزرگان از آن بهره برده است. | ||
او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند. <ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | ||
در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص30.</ref> | در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص30.</ref> | ||
=== عرفات و زمزم در شعر او === | === عرفات و زمزم در شعر او === | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۱
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Kamran در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب |
| شغل | شاعر |
| تاریخ درگذشت | ۵٧٣ ه.ق. |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| تالیفات | دیوان شعر، حدائق السّحر فى دقايق الشّعر |
رشيد وطواط یا سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب (متوفاى ۵٧٣ ه.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظاميۀ بلخ تحصيل كرده و در خدمت دربار خوارزمشاهيان بود. رشید وطواط بارها از نام کعبه و دیگر اماکن مقدس حرمین در قالب آرایه‌های ادبی برای مدح اميران و بزرگان بهره برده است.
حرمین در شعر رشید وطواط
از ویژگی‌های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، صفا و مروه و دیگر موارد در مدح‌هاست.[۱]
کعبه در شعر او
رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران بيت‌اللّٰه می‌داند.[۲]
او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.[۳] رشيد وطواط كه خود در علوم بلاغى كتاب «حدائق السّحر فى دقايق الشّعر» را نوشته، با به كار گرفتن صنعت اعنات، قصيده‌اى در بيست و هفت بيت بدون حرف «الف» سروده و ضمن مدح اتسز خوارزمشاه گفته است:
خدمتش عهدۀ وضيع و شريف حضرتش كعبۀ صغير و كبير[۴] در ابيات فراوانى از اشعار رشيد، كعبه بيش از همۀ مكانهاى مقدّس مورد توجّه بوده است.[۵]
صفا و مروه در شعر او
صفا و مروه از دیگر اماکنی است که برای مدح امیران و بزرگان از آن بهره برده است. او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند.[۶] در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.[۷]
عرفات و زمزم در شعر او
در قصيدۀ ديگرِ شاعر، اتسز كعبۀ جلال است و خوارزم و آب آن براى صاحبان شريعت عرفات و زمزم است. جهاد اتسز براى كعبه است.
با عابدان لعبت آزر جهاد تو از بهر حفظ كعبۀ فرزند آزر است[۸]
پانویس
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص100.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص227.
- ↑ دیوان رشید وطواط، صفحات٢١٨ ،٢٣٢،٢۵٧ ،٢۶٢، ٢۶۶ ١٠٢، ١٠۴، ١۴٨، ١٧۴، ٢٠١، ۵۶٨، ۵٧۶، ۵٩٣، ۶٠١، ٢٨٠، ٢٨٩، ٣۴٢، ۴٠٨، ۴۴۶، ۴۶٩ و...
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص30.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص99.
منابع
- ديوان رشيد وطواط، به تصحيح سعيد نفيسى (١٣٣٩ش.)، تهران، كتابخانۀ بارانى.