سید محمد سعید آل حبوبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(اضافه کردن جعبه اطلاعات)
جز (جایگزینی متن - 'http://phz.hajj.ir/422' به 'http://hzrc.ac.ir/post')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
| نسب              = آل حبوبی
| نسب              = آل حبوبی
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =
| تاریخ تولد        =
| تاریخ تولد        =۱۲۶۶ق
| شهر تولد          =
| شهر تولد          =
| کشور تولد        =
| کشور تولد        =
| محل زندگی        =
| محل زندگی        =[[عراق]]، [[حجاز]]
| تاریخ وفات        =
| تاریخ وفات        =۱۳۳۳ق
| شهر وفات          =ناصریه عراق
| شهر وفات          =ناصریه عراق
| محل دفن          =صحن [[حرم امام علی(ع)]] شهر [[نجف]]
| محل دفن          =صحن [[حرم امام علی(ع)]] شهر [[نجف]]
خط ۲۳: خط ۲۳:
| تالیفات          =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سایر              =
| سیاسی            =رهبر مجاهدان [[عراق]] در برابر تجاوز انگلستان به عراق، فتوای مقابله با دشمنان اسلام پس از حمله ایتالیا به کشور لیبی
| سیاسی            =رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق، فتوای مقابله با دشمنان اسلام پس از حمله ایتالیا به کشور لیبی
| اجتماعی          =
| اجتماعی          =
| امضا              =
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
| وبگاه رسمی        =
}}
}}
[[پرونده:سیدمحمدسعید الحبوبی.png|بندانگشتی|عکسی منسوب به سیدمحمدسعید الحبوبی در پایگاه [https://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B3%D9%8A%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B3%D8%B9%D9%8A%D8%AF-%D8%AD%D8%A8%D9%88%D8%A8%D9%8A%D8%B1%D9%87/ الشیعه] ]]
'''سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی''' (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.) نام‌آورترین شخصیت علمی خاندان [[آل حبوبی]]، دانشمند بزرگ [[شیعه]] و رهبر مجاهدان [[عراق]] در برابر تجاوز انگلستان به عراق است<ref>تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.</ref> که مدتی را در [[حجاز]] و [[نجد]] به تجارت گذراند.<ref>الاعلام، ج۶، ص۱۴۲؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref>


وی در جوانی از مشهورترین شاعران عراق به شمار می‌آمد<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref>؛ اما در ۴۰ سالگی شعر را ترک کرد و از [[میرزا حبیب‌الله رشتی]]، شیخ محمد حسین کاظمی، [[شیخ محمد طه نجف]] و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.<ref>الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> عرفان و اخلاق را نیز از محضر [[آخوند ملا حسینقلی همدانی]] فراگرفت.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴.</ref>
'''سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی''' (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.) نام‌آورترین شخصیت علمی خاندان [[آل حبوبی]]، دانشمند بزرگ [[شیعه]] و رهبر مجاهدان [[عراق]] در برابر تجاوز انگلستان به عراق است<ref>تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.</ref> که مدتی را در [[حجاز]] و [[نجد]] به تجارت گذراند.<ref>الاعلام، ج۶، ص۱۴۲؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref>  


پس از اشغال [[لیبی]] به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه [[آخوند خراسانی]] و جمعی از [[فقیه|فقیهان]]، با صدور [[فتوا|فتوایی]]، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.<ref>رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.</ref> با شروع جنگ جهانی اول و تصرف [[بصره]] به دست نیروهای انگلیسی، وی سپاهیانی از قبایل گرد آورد و در بصره میان او و انگلیسی‌ها جنگ سختی درگرفت؛ اما این جنگ به شکست نیروهای مقاومت عراق انجامید. پس از این ماجرا و در راه بازگشت به [[نجف اشرف]]، در پی فشارهای روحی شکست از انگلیس، در شهر ناصریه عراق درگذشت.<ref>نک: اعیان ‏الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم‏۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> جنازه وی پس از تشییع تا نجف، در صحن [[حرم امام علی(ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref>
وی در جوانی از مشهورترین شاعران عراق به شمار می‌آمد<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> ؛ اما در ۴۰ سالگی شعر را ترک کرد و از [[میرزا حبیب‌الله رشتی]]، شیخ محمد حسین کاظمی، [[شیخ محمد طه نجف]] و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.<ref>الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> عرفان و اخلاق را نیز از محضر [[آخوند ملا حسینقلی همدانی]] فراگرفت.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴.</ref>  


از وی آثاری چند بر جای مانده است؛ اما جز دیوان شعرش هیچ یک به چاپ نرسیده است.<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref>
پس از اشغال [[لیبی]] به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه [[آخوند خراسانی]] و جمعی از [[فقیه|فقیهان]]، با صدور [[فتوا|فتوایی]]، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.<ref>رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.</ref> با شروع جنگ جهانی اول و تصرف [[بصره]] به دست نیروهای انگلیسی، وی سپاهیانی از قبایل گرد آورد و در بصره میان او و انگلیسی‌ها جنگ سختی درگرفت؛ اما این جنگ به شکست نیروهای مقاومت عراق انجامید. پس از این ماجرا و در راه بازگشت به [[نجف اشرف]]، در پی فشارهای روحی شکست از انگلیس، در شهر ناصریه عراق درگذشت.<ref>نک: اعیان ‏الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم‏۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> جنازه وی پس از تشییع تا نجف، در صحن [[حرم امام علی(ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref>
 
از وی آثاری چند بر جای مانده است؛ اما جز دیوان شعرش هیچ یک به چاپ نرسیده است.<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref>  


==پانویس==
==پانویس==
خط ۴۳: خط ۴۳:
{{منابع}}
{{منابع}}
{{دانشنامه
{{دانشنامه
  | آدرس = http://phz.hajj.ir/422/9555
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9555
  | عنوان = آل حبوبی
  | عنوان = آل حبوبی
  | نویسنده = سیدعلی حسین‌پور
  | نویسنده = سیدعلی حسین‌پور
خط ۷۵: خط ۷۵:


[[رده:فقیهان شیعی عراق]]
[[رده:فقیهان شیعی عراق]]
[[رده:مجاهدان عراق]]
[[رده:شاعران عراق]]
[[رده:شاعران عراق]]
[[رده:اشخاص قرن چهاردهم قمری]]
[[رده:اشخاص قرن چهاردهم قمری]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:عالمان شیعه مقیم در حرمین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۸

سید محمد سعید آل حبوبی
اطلاعات فردی
نسب آل حبوبی
تاریخ تولد ۱۲۶۶ق
محل زندگی عراق، حجاز
تاریخ وفات ۱۳۳۳ق
محل دفن صحن حرم امام علی(ع) شهر نجف
شهر وفات ناصریه عراق
اطلاعات علمی
استادان آخوند ملا حسینقلی همدانی
اجازه روایت از میرزا حبیب‌الله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف، شیخ محمد شربیانی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسی رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق، فتوای مقابله با دشمنان اسلام پس از حمله ایتالیا به کشور لیبی

سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.) نام‌آورترین شخصیت علمی خاندان آل حبوبی، دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق است[۱] که مدتی را در حجاز و نجد به تجارت گذراند.[۲]

وی در جوانی از مشهورترین شاعران عراق به شمار می‌آمد[۳] ؛ اما در ۴۰ سالگی شعر را ترک کرد و از میرزا حبیب‌الله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.[۴] عرفان و اخلاق را نیز از محضر آخوند ملا حسینقلی همدانی فراگرفت.[۵]

پس از اشغال لیبی به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه آخوند خراسانی و جمعی از فقیهان، با صدور فتوایی، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.[۶] با شروع جنگ جهانی اول و تصرف بصره به دست نیروهای انگلیسی، وی سپاهیانی از قبایل گرد آورد و در بصره میان او و انگلیسی‌ها جنگ سختی درگرفت؛ اما این جنگ به شکست نیروهای مقاومت عراق انجامید. پس از این ماجرا و در راه بازگشت به نجف اشرف، در پی فشارهای روحی شکست از انگلیس، در شهر ناصریه عراق درگذشت.[۷] جنازه وی پس از تشییع تا نجف، در صحن حرم امام علی(ع) به خاک سپرده شد.[۸]

از وی آثاری چند بر جای مانده است؛ اما جز دیوان شعرش هیچ یک به چاپ نرسیده است.[۹]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.
  2. الاعلام، ج۶، ص۱۴۲؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.
  3. الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
  4. الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.
  5. اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴.
  6. رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.
  7. نک: اعیان ‏الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم‏۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
  8. اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
  9. الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل آل حبوبی.
  • الاجازة الکبیره: عبدالله موسوی جزایری، قم، کتابخانه نجفی، ۱۳۶۷ش
  • الاعلام: الزرکلی (م.۱۳۹۶ق.)، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۹۷م
  • اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف
  • تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق: عبدالحلیم الرهیمی، بیروت، دار العالمیه، ۱۹۸۵م
  • تاریخ النجف الاشرف: محمد حسین بن علی المسلمی العقیلی (م.۱۴۱۸ق.)، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق
  • جهادیه: وزارت امور خارجه، به کوشش کاوسی عراقی و نصرالله صالحی، تهران، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۵ش
  • الذریعة الی تصانیف الشیعه: آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق
  • رسائل و فتاوای جهادی: محمد حسن رجبی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۸ق
  • موسوعة طبقات الفقهاء: جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق۷، ۱۴۱۸ق
  • نقباء البشر: آقا بزرگ تهرانی، مشهد، دار المرتضی، ۱۴۰۴ق.