غزنویان: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{جعبه اطلاعات خاندان | نام = غزنویان | تصویر = قلمرو غز...» ایجاد کرد |
جز حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات خاندان | {{جعبه اطلاعات خاندان | ||
| نام = غزنویان | | نام = غزنویان | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۸: | ||
==تشکیل حکومت== | ==تشکیل حکومت== | ||
سلسله غزنویان در پی ضعف [[سامانیان]] و به مرکزیت غزنه در [[افغانستان]] کنونی | سلسله غزنویان در پی ضعف [[سامانیان]] و به مرکزیت غزنه در [[افغانستان]] کنونی تأسیس شد و دولت آنان بدان‌سبب که در غزنه (غزنی یا غزنین) شکل گرفت، به غزنویان شهرت یافت.<ref>تاریخ ایران از آغاز تا انقراض سلسله قاجاریه، ص٢5٢ - ٢٨٩؛ تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز، ص١٩٩ و ٢٠٠.</ref> این سلسله بر تمام [[ایران]] تسلط نداشتند و بیشتر بر بخش‌های شرقی این سرزمین مانند خراسان و سیستان و مناطق مجاور آنها مسلط بودند. | ||
==رابطه با خلافت عباسی== | ==رابطه با خلافت عباسی== | ||
غزنویان در طول حکومت خود بیشتر توجه خویش را معطوف شرق و حمله به [[هند]] کرده بودند و از سوی دیگر با [[آل بویه]] که افزون بر بخش‌های مرکزی و غربی ایران، بر [[بغداد]] و دستگاه خلافت عباسی نیز مسلط بودند، رقابت داشتند. مقتدرترین حاکم غزنویان، سلطان محمود بود که در [[مذهب حنفی]] خود تعصب شدیدی داشت. وی با خلیفه عباسی روابط حسنه‌ای برقرار کرد و بارها به قلمرو آل‌بویه شیعی مذهب یورش برد و توانست ری و اصفهان را در برهه‌ای از دست آل‌بویه خارج سازد. <ref>سلسله‌های متقارن در ایران، ص٨٨.</ref> | غزنویان در طول حکومت خود بیشتر توجه خویش را معطوف شرق و حمله به [[هند]] کرده بودند و از سوی دیگر با [[آل بویه]] که افزون بر بخش‌های مرکزی و غربی ایران، بر [[بغداد]] و دستگاه خلافت عباسی نیز مسلط بودند، رقابت داشتند. مقتدرترین حاکم غزنویان، سلطان محمود بود که در [[مذهب حنفی]] خود تعصب شدیدی داشت. وی با خلیفه عباسی روابط حسنه‌ای برقرار کرد و بارها به قلمرو آل‌بویه شیعی مذهب یورش برد و توانست ری و اصفهان را در برهه‌ای از دست آل‌بویه خارج سازد.<ref>سلسله‌های متقارن در ایران، ص٨٨.</ref> | ||
==اقدامات غزنویان برای حجاز== | ==اقدامات غزنویان برای حجاز== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۰: | ||
==هدایای پادشاهان غزنوی به حرمین== | ==هدایای پادشاهان غزنوی به حرمین== | ||
منابع تاریخی درباره هدایای پادشاهان غزنوی (٣66 - 5٨٢ه. ق) به حرمین، از تهیه جامه‌ای برای [[کعبه]] به فرمان محمود غزنوی (٣٨٨ - 4٢١ه. ق) گزارش می‌دهند که بعدها در دوران [[سلجوقیان]] به‌دستور [[خواجه نظام‌الملک طوسی]] و به دست [[ابونصر استرآبادی]] به سال 466ه. ق به [[مکه]] انتقال یافت و بر دیوار کعبه نصب شد.<ref>اتحاف الوری، ج٢، ص4٧6.</ref> ابراهیم بن مسعود بن محمود بن سبکتکین (درگذشت 481ه. ق) از دیگر شاهان غزنوی است که هر سال، قرآنی به خط خود می‌نوشت و برای مکه [[وقف]] می‌کرد و همراه هدایای دیگر به مکه می‌فرستاد. <ref>الکامل، ج١٠، ص١6٧.</ref> | منابع تاریخی درباره هدایای پادشاهان غزنوی (٣66 - 5٨٢ه. ق) به حرمین، از تهیه جامه‌ای برای [[کعبه]] به فرمان محمود غزنوی (٣٨٨ - 4٢١ه. ق) گزارش می‌دهند که بعدها در دوران [[سلجوقیان]] به‌دستور [[خواجه نظام‌الملک طوسی]] و به دست [[ابونصر استرآبادی]] به سال 466ه. ق به [[مکه]] انتقال یافت و بر دیوار کعبه نصب شد.<ref>اتحاف الوری، ج٢، ص4٧6.</ref> ابراهیم بن مسعود بن محمود بن سبکتکین (درگذشت 481ه. ق) از دیگر شاهان غزنوی است که هر سال، قرآنی به خط خود می‌نوشت و برای مکه [[وقف]] می‌کرد و همراه هدایای دیگر به مکه می‌فرستاد.<ref>الکامل، ج١٠، ص١6٧.</ref> | ||
==حج‌گذاری حسنک وزیر== | ==حج‌گذاری حسنک وزیر== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۶: | ||
از رویدادهای مرتبط به حج و حرمین و غزنویان به ماجرای حج‌گذاردن [[حسنک وزیر]] (ابوعلی حسن بن محمد، نایب سلطان محمود غزنوی) می‌توان اشاره کرد. وی به عنوان [[امیر الحاج]] و آخرین وزیر [[سلطان محمود غزنوی]] (٣٨٧ - 4٢١ه. ق) در سال 414ه. ق به همراه کاروان بزرگ حج خراسان (دویست هزار نفر حاجی و شصت هزار شتر)<ref>اتحاف الوری، ج٢، ص45٣.</ref> راهی مکه شد. حسنک در مسیر رفت به حجاز، قبایل کوچک عرب را با پرداخت‌های نقدی و قبایل بزرگ را با وعده پرداخت در مسیر بازگشت از هرگونه گزندی بر کاروان بازداشت. و در مسیر بازگشت نیز از آنجا که از غارت قبایل عرب بیمناک بود، مسیر خود را تغییر داد و مسیر شمالی [[اردن]] و جنوب [[سوریه]] را برای بازگشت انتخاب کرد. | از رویدادهای مرتبط به حج و حرمین و غزنویان به ماجرای حج‌گذاردن [[حسنک وزیر]] (ابوعلی حسن بن محمد، نایب سلطان محمود غزنوی) می‌توان اشاره کرد. وی به عنوان [[امیر الحاج]] و آخرین وزیر [[سلطان محمود غزنوی]] (٣٨٧ - 4٢١ه. ق) در سال 414ه. ق به همراه کاروان بزرگ حج خراسان (دویست هزار نفر حاجی و شصت هزار شتر)<ref>اتحاف الوری، ج٢، ص45٣.</ref> راهی مکه شد. حسنک در مسیر رفت به حجاز، قبایل کوچک عرب را با پرداخت‌های نقدی و قبایل بزرگ را با وعده پرداخت در مسیر بازگشت از هرگونه گزندی بر کاروان بازداشت. و در مسیر بازگشت نیز از آنجا که از غارت قبایل عرب بیمناک بود، مسیر خود را تغییر داد و مسیر شمالی [[اردن]] و جنوب [[سوریه]] را برای بازگشت انتخاب کرد. | ||
این مناطق در قلمرو فاطمیان مصر، مهم‌ترین رقیبان و دشمنان خلفای عباسی، قرار داشت. خلیفه فاطمی، الظاهر بالله نیز که این مسئله را راهی برای کسب مقبولیت و نفوذ در دل اهل خراسان می‌دانست، از این درخواست استقبال کرد. وی با صدور اجازه به این کاروان و سفارش به حاکمان شهرهای شام برای تکریم و بزرگداشت کاروان حج و امیران آن و تهیه کردن وسایل آسایش کاروانیان، اسب و جامه‌های قیمتی و هزار دینار طلا برای هر یک از امیران کاروان فرستاد. <ref>همان، ص45٢ و 45٣؛ نیز ر. ک: میقات حج، ج5٧، ص٧6.</ref> | این مناطق در قلمرو فاطمیان مصر، مهم‌ترین رقیبان و دشمنان خلفای عباسی، قرار داشت. خلیفه فاطمی، الظاهر بالله نیز که این مسئله را راهی برای کسب مقبولیت و نفوذ در دل اهل خراسان می‌دانست، از این درخواست استقبال کرد. وی با صدور اجازه به این کاروان و سفارش به حاکمان شهرهای شام برای تکریم و بزرگداشت کاروان حج و امیران آن و تهیه کردن وسایل آسایش کاروانیان، اسب و جامه‌های قیمتی و هزار دینار طلا برای هر یک از امیران کاروان فرستاد.<ref>همان، ص45٢ و 45٣؛ نیز ر. ک: میقات حج، ج5٧، ص٧6.</ref> | ||
| خط ۷۲: | خط ۶۹: | ||
}} | }} | ||
'''ميقات حج (فصل‌نامه)'''، تهران، حوزه نمايندگى ولى‌فقيه در امورحج و زيارت. | *'''ميقات حج (فصل‌نامه)'''، تهران، حوزه نمايندگى ولى‌فقيه در امورحج و زيارت. | ||
'''تاريخ ايران از آغاز تا انقراض سلسله قاجاريه'''، حسن پيرنيا و عباس اقبال، تهران، خيام، ١٣٨٠ه.ش. | *'''تاريخ ايران از آغاز تا انقراض سلسله قاجاريه'''، حسن پيرنيا و عباس اقبال، تهران، خيام، ١٣٨٠ه.ش. | ||
'''تاريخ ايران از دوران باستان تا پايان سده هيجدهم'''، ترجمه: كريم كشاورز، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات اجتماعى، ١٣۴٨ه.ش. | *'''تاريخ ايران از دوران باستان تا پايان سده هيجدهم'''، ترجمه: كريم كشاورز، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات اجتماعى، ١٣۴٨ه.ش. | ||
'''اتحاف الورى'''، عمر بن محمد بن فهد (درگذشت ٨٨۵ه .ق)، به كوشش: عبدالكريم، مكه، جامعة ام‌القرى، ١۴٠٨ه .ق. | *'''اتحاف الورى'''، عمر بن محمد بن فهد (درگذشت ٨٨۵ه .ق)، به كوشش: عبدالكريم، مكه، جامعة ام‌القرى، ١۴٠٨ه .ق. | ||
'''الكامل فى التاريخ'''، ابن اثير (م۶٣٠ه .ق)، بيروت، دار صادر، ١٣٨۵ه .ق. | *'''الكامل فى التاريخ'''، ابن اثير (م۶٣٠ه .ق)، بيروت، دار صادر، ١٣٨۵ه .ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{خاندان‌ها}} | {{خاندان‌ها}} | ||