حلیمه سعدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حَلیمه سَعدیه''' (زنی از قبیله بنی سعد)‌ دایه و مادر رضاعی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام]] است. حضرت محمد(ص) از تولد و دوران شیرخوارگی تا سن شش یا هفت سالگی نزد حلیمه پرورش یافت.  

 

حلیمه را زنی با فضیلت برشمرده‌اند و دایگی پیامبر توسط او را نتیجه عنایت خداوند و شایستگی وی به شمار آورده‌اند.  

منابع بر اسلام آوردن حلیمه اتفاق نظر دارند. گزارش‌هایی از احترام پیامبر به حلیمه در سال‌های پس از [[بعثت]] روایت شده است. زمان دقیق وفات او معلوم نیست. بنابر گزارش مشهور، حلیمه در [[بقیع|قبرستان بقیع]]، نزدیک قبر [[عثمان بن عفان|عثمان]]، در انتهای قبرستان دفن شده است.  

تاریخ دقیق درگذشت حلیمه مشخص نیست. برخی گزارش‌ها آن را پیش از [[فتح مکه]]<ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۹۵.</ref> و برخی نیز از حیات او تا زمان خلیفه دوم سخن گفته و یادآور شده‌اند که او مورد حمایت و احترام دو خلیفه نخست بوده است.<ref>الطبقات الکبری، ج۱، ص۹۲.</ref>  

سفرنامه‌نویسان عصر قاجار (قرن چهاردهم قمری) و نویسندگان معاصر از قبر حلیمه در شمال شرق [[بقیع]] یاد کرده‌اند<ref>سفرنامه میرزا محمدحسین فراهانی، ص232؛ سفرنامه نایب الصدر شیرازی، ص۲۳۰؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۳، ص۲۸۲.</ref> که حاکی از مشخص بودن آن و داشتن گنبد تا پیش از [[تخریب قبور|تخریب بقیع]] است. اشعاری بر سردر ورودی بنا وجود داشت که نشان می‌داد این گنبد در زمان حکومت عثمانی ساخته شده بود.<ref>تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره‏، ص۲۷۷.</ref> برخی گزارش‌ها نیز از وجود قبری منسوب به حلیمه، در شهر [[بصره]]، خبر داده‌اند.<ref>رحلة ابن بطوطه، ج۴، ص۱۷۴.</ref>