کعبه

کعبه، قبله مسلمانان و کانون مناسک حج و عمره است. کعبه بنایی مکعب شکل است که در درون مسجدالحرام واقع در شهر مکه قرار گرفته است.

توصیف بنا

کعبه بنایی مستطیلی است که در شهر مکه در داخل مسجدالحرام واقع شده است. نقشه کف آن مستطیلی نامنظم است. به طور تقریبی ۱۲ متر طول، ۱۰ متر عرض و ۱۵ متر ارتفاع دارد.

گوشه‌های کعبه

اطلاعات بیشتر: ارکان کعبه

چهار گونه کعبه تقریبا هم جهت با جهت‌های جغرافیایی است. گوشه شمالی را رکن عراقی،‌ گوشه جنوبی را رکن یمانی، گوشه شرقی را رکن حجر الاسود و گوشه غربی را رکن شامی می‌نامند.

اطلاعات بیشتر: ارکان کعبه

حجر الاسود

نوشتار اصلی: حجر الاسود

حجر الاسود داخل دیوار گوشه شرقی کعبه قرار گرفته و در هنگام طواف مورد تکریم طواف‌ کنندگان قرار می‌گیرد.

ناودان کعبه

نوشتار اصلی: ناودان کعبه

مجرایی در دیوار شمالی کعبه برای خروج آب باران از سقف آن است. ناودان کعبه در سمت حجر اسماعیل قرار دارد. این ناودان را نخستین بار قریش در بنای کعبه ساختند.

درون کعبه

نوشتار اصلی: درون کعبه

فضای درونی کعبه است و شامل ستون‌ها، آویزه‌ها، پرده و پلکان می‌شود. درون کعبه به دلیل وجود پلکان، فضایی شش ضلعی دارد و سقف آن توسط سه ستون چوبی، که در یک ردیف قرار گرفته‌اند نگه داشته می‌شود. محل منتسب به مکان نماز خواندن پیامبر(ص) پس از فتح مکه، درون کعبه و نزدیک رکن شامی مشخص شده است.

ستون‌های کعبه

نوشتار اصلی: ستون‌های کعبه

کعبه تا پیش از بازسازی زمان قریش، سقف نداشت. در این بازسازی برای آن سقفی ساخته شده که بر ستون‌هایی استوار بود. در بازسازی عبدالله بن زبیر تعداد ستون‌ها سه ستون بود و تا امروز هم سه ستون در داخل کعبه وجود دارد.

آویزه‌های کعبه

نوشتار اصلی: آویزه‌های کعبه

اشیای قیمتی و اسناد مهم آویخته بر بیرون و درون کعبه بود، که در طول تاریخ بسیاری از آنها از میان رفت و برخی از آنها میان ستون‌های درون کعبه آویزان است

در کعبه

نوشتار اصلی: باب کعبه

کعبه یک در دارد که در منتهی الیه شرقی دیوار شمال شرقی قرار دارد و حدود ۲ متر بالاتر از سطح زمین است. به این در با پله‌های متحرکی که به آنجا حمل می‌شود می‌توان دسترسی داشت اما عبادت بیرون کعبه و دور آن صورت می‌گیرد. ورود به داخل کعبه واجب نیست و دستسی به درون آن محدود است.

حجر اسماعیل

نوشتار اصلی: حجر اسماعیل

مجاور دیوار شمال غربی منطقه‌ای نیم‌دایره‌ای است که به حجر معروف است و با دیورا کوتاهی که گاهی به آن الحطیم گفته می‌شود، مشخص گشته است. گفته شده که این قسمت بخشی از بنای کعبه بوده که در بازسازی قریش پیش از اسلام، از آن خارج شده است.

کعبه و حج

اطلاعات بیشتر: حج

کعبه کانون حج و عمره است از این جهت که هر یک با مناسک طواف آغاز می‌شود و خاتمه می‌یابد. اما حج متضمن انجام دادن مناسکی دور از کعبه، بیرون از خود مکه است،‌ و در شرع برای برخی از این مناسک مثل وقوف در عرفات و قربانی کردن حیوانات در منا اهمیتی بیشتر از طواف کعبه قائل شده‌اند.

قبله

نوشتار اصلی: قبله

کعبه قبله مسلمانان است، جهت مقدسی که اسلام را از ادیان توحیدی دیگر متمایز می‌کند. مسلمانان باید هنگام اقامه نمازهای واجب و برخی مناسک دیگر مثل قربانی کردن حیوانات برای مصرف یا نذرهای دینی، رو به کعبه باشند. مردگان رو به سوی آن دفن می‌شوند.

در قرآن

اطلاعات بیشتر: بیت الحرام، بیت العتیق و بیت المعمور

تعبیر الکعبة تنها دو بار در قرآن آمده است. در آیه ۹۵ و ۹۷ سوره مائده. افزون بر این بسیرای از آیات دیگر وجود دارد که در آن‌ها اصطلاح «البیت» گاه همراه با صفت‌هایی مثل «حرام»، «عتیق»، یا «معمور» به کار رفته است.

پیدایش

در روایات و گزارش‌های تفسیری آمده است که کعبه پیش از آفرینش جهان به صورت کفی بر آب‌های آغازین که خداوند از آن‌ها جهان را آفرید وجود داشت. کعبه محل عبادت آدم پس از رانده شدنش از بهشت بود. این نخستین خانه با سیلی که خداوند برای مجازات قوم نوح فرستاد ویران شد اگر چه پایه‌های آن باقی ماند.

بعدها در زمان ابراهیم خداوند به او فرمان داد به مکه برود و آن را بازسازی کند. ابراهیم به کمک فرزندش کعبه را بازسازی کردند. فرشته‌ای حجر الاسود را بر آن‌ها آشکار ساخت و آن سنگ در دیوار کعبه قرار گرفت. وقتی دیوارها به حدی بلند شد که دیگر دست ابراهیم به آن نمی‌رسید او بر سنگی ایستاد که غالبا با «مقام ابراهیم» یکی دانسته می‌شود و در آیه ۱۲۵ سوره بقره به آن اشاره شده است.

ابراهیم مناسک حج را از جبرئیل آموخت و به جای آورد.

منابع

بخش‌هایی از محتوای این صفحه برگرفته از این مقاله است: کعبه، در دایره المعارف قرآن، جلد چهارم، سرویراستار: جین دمن مک اولیف، انتشارات حکمت، ۱۳۹۶