کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی)
خط ۱: خط ۱:
{{مقاله فقهی
| صفحه =
| لینک = https://wikihaj.com/view/%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D8%B1_(%D9%81%D8%AA%D8%A7%D9%88%D8%A7%DB%8C_%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%AC%D8%B9)


'''شكار حيوان وحشى''' که در خشکی زندگی می‌کند، یکی از [[محرمات احرام]] است و فرقی نمی‌کند که شکار کردن در حرم باشد یا بیرون از حرم. اما کشتن حیوانی که قصد حمله به انسان را دارد و احتمال صدمه وجود دارد، جایز است.


شکار در حال احرام یا در حرم، سبب کفاره بر شکارکننده می‌شود؛ چه آن حیوان از پرندگان باشد و چه از غیر پرندگان.
'''احتیاط'''
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
صيد در لغت و سخن فقیهان به معناى شكار حيوان وحشى و نيز خود حيوان وحشى آمده است. شكار هم شامل گرفتن حیوان، به دام افكندن و یا كشتن آن است.<ref>لسان العرب، واژه «صيد»؛ فرهنگ بزرگ سخن، واژه «شكار».</ref>
احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه‌ای که یقین داشته باشد به وظیفه‌اش عمل کرده است.
مراد از حرمت صيد در حال احرام، صيد حیوان در خشکی است. بنابراين شكار حيوان دريايى ـ كه در دريا زندگی می‌کند ـ براى محرم جايز است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، ج5، ص۱۱۷.</ref>
==حکم==
 
از احكام صید در باب‌های فقهی مانند حج، تجارت و صيد و ذباحه سخن گفته‌‏اند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، ج5، ص۱۱۷.</ref>
 
==حکم شکار در حال احرام==
از جمله محرمات احرام، شکار حیوان وحشی غیر دریایی است و فرقی نمی‌کند که شکار کردن در حرم باشد یا بیرون از حرم.<ref>جواهر الکلام، ج18، ص286.</ref> اما کشتن حیوانی که قصد حمله به انسان را دارد و احتمال صدمه وجود دارد، جایز است.<ref>مستند الشیعه، ج۱۱، ص۳۴۶.</ref>
===احکام===
===احکام===
برخی احکام درباره شکار در حال احرام عبارت است از:
برخی احکام درباره شکار در احتیاط عبارت است از:
*شکار کردن در حرم، حرام است؛ خواه شکارچی محرم باشد یا غیر محرم (مُحِل).<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۹۴.</ref>
*خوردن گوشت شکار بر محرم مطلقا حرام است.<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳۱۴.</ref>
*اگر شخص غیر محرم، حیوانی را در بیرون حرم شکار کرده و به درون آورده باشد، خوردن آن برای او جایز است اما برای محرم حرام است.<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳۱۴.</ref>
*در حرمت شکار تفاوتی میان انواع شکار کردن، همچون کشتن، به دام افکندن و گرفتن نیست؛ بلکه کمک کردن دیگری بر شکار با اشاره، گفتار و یا در اختیار گذاشتن سلاح نیز حرام است.<ref>مستند الشیعة، ج11، ص339.</ref>
*اگر محرم در بیرون حرم حیوانی را شکار کند، بنابر قول مشهور، گوشت آن حتی بر مُحل نیز حرام خواهد بود.<ref>مستند الشیعه، ج۱۱، ص۳۴۱_۳۴۲؛ جواهر الکلام، ج۱۸، ص۲۸۸.</ref>
 
==کفاره صید حیوانات وحشی غیر دریایی==
شکار(کشتن) حیوانات وحشی غیر دریایی ـ که در خشکی زندگی می‌کنند ـ در حال احرام یا در حرم، سبب کفاره بر شکارکننده می‌شود؛ این حیوانات نیز یا از پرندگان هستند و یا از غیر پرندگان.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، ج5، ص۱۱۸.</ref>
===پرندگان===
کفاره صید پرندگان در حال احرام یا در حرم عبارت است از:
{| class="wikitable"
|+
|-
! پرنده !! کفاره صید
|-
| شترمرغ || یک شتر<ref>مستند الشیعه، ج۱۳، ص۱۵۹.</ref>
|-
| گنجشک، چکاوک و صَعوه (پرنده‌ای کوچک شبیه گنجشک)|| یک مُد طعام<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref>
|-
| مرغ سنگ خوار، کبک و دُرّاج(پرنده‌ای از خانواده کبک) || بره نر که از شیر گرفته شده است و می‌چَرَد.<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۴۲-۲۴۳.</ref>
|-
| یک ملخ || یک دانه خرما یا به اندازه یک کف دست طعام<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۴۵.</ref>
|-|-
| ملخهای زیاد || یک گوسفند (البته در صورتی که ناگزیر از کشتن ملخ باشد، کفّاره ندارد).<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۴۸.</ref>
|}
*بنابر نظر مشهور فقیهان شیعه، کفاره کشتن کبوتر در غیر حرم برای محرم یک گوسفند و برای مُحِل(غیر محرم) در حرم یک درهم است. چنانچه محرم در حرم کبوتری را بکشد کفاره آن یک گوسفند به اضافه یک درهم است.<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۲۸-۲۳۰ و ۲۳۴.</ref>


*اما در سایر پرندگان اختلاف است که آیا کفاره کشتن آنها یک گوسفند است یا بهای آنها.<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۴۸-۲۵۰؛ مدارک الاحکام، ج۸، ص۳۵۱؛ مستند الشیعه، ج۱۳، ص۱۶۴-۱۶۵.</ref> هنچنین در کشتن زنبور نیز اختلاف است که آیا کفاره دارد یا نه.


===غیر پرندگان===
کفاره صید غیر پرندگان در حال احرام یا در حرم عبارت است از:
{| class="wikitable"
|+
|-
! حیوان(غیر پرنده) !! کفاره صید
|-
| گاو وحشی و گورخر || یک گاو اهلی<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۰۵-۲۰۷.</ref>
|-
| روباه، آهو و خرگوش || یک گوسفند<ref>مستند الشیعه، ج۱۳، ص۱۸۰.</ref>
|-
| جوجه تیغی، سوسمار و موش صحرایی || یک بزغاله نر<ref>جواهر الکلام، ج۲۰، ص۲۴۳-۲۴۴.</ref>
|}
*اما کفّاره کشتن سایر حیواناتی که برای کشتن آنها کفّاره خاصی ذکر نشده، قیمت آن حیوان است.<ref>مستند الشیعه، ج۱۳، ص۱۸۵.</ref>


==پانوشت==
==پانوشت==
خط ۷۵: خط ۲۵:
*'''مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان'''، احمد بن محمد مقدس اردبیلی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیة قم، مؤسسه النشر اسلامی، ۱۴۰۳ق.
*'''مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان'''، احمد بن محمد مقدس اردبیلی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیة قم، مؤسسه النشر اسلامی، ۱۴۰۳ق.
*'''مستند الشّیعة'''، احمد بن محمد مهدی النراقی، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، بی‌تا.
*'''مستند الشّیعة'''، احمد بن محمد مهدی النراقی، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، بی‌تا.
*'''مناسك الحج'''، سید ابوالقاسم خوئی، به تحقیق سید رضا خلخالی، نجف، مؤسسه الخوئی الإسلامیة، بی‌تا.
*'''مناسک الحج'''، سید ابوالقاسم خوئی، به تحقیق سید رضا خلخالی، نجف، مؤسسه الخوئی الإسلامیة، بی‌تا.
*'''مناسک حج'''، سید روح‌الله خمینی، تهران، مشعر، ۱۳۹۷ش.
*'''مناسک حج'''، سید روح‌الله خمینی، تهران، مشعر، ۱۳۹۷ش.
*'''مناسک حج'''، سید روح‌الله خمینی، تهران، مشعر، ۱۳۹۷ش.
*'''مناسک حج'''، سید روح‌الله خمینی، تهران، مشعر، ۱۳۹۷ش.
خط ۱۰۶: خط ۵۶:
پوشاندن صورت یکی از [[محرمات احرام]] در منابع فقهی شمرده شده و از آن با عناوینی چون تغطیة الوجه،<ref>غنیة النزوع، ص159؛ بدائع الصنائع، ج2، ص185؛ الدروس، ج1، ص379.</ref> تخمیر الوجه<ref>الموطا، ج1، ص327؛ الام، ج7، ص255.</ref> و ستر الوجه<ref>المجموع، ج7، ص250؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص339؛ مجمع الفائده، ج6، ص351.</ref> تعبیر می‌شود. بنابر نظر فقیهان امامی، شافعی و حنبلی، پوشاندن صورت از مسائل ویژه زنان احرام‌گزار است.<ref>الام، ج7، ص255-256؛ المغنی، ج3، ص304-305؛ تحریر الاحکام، ج2، ص32.</ref>
پوشاندن صورت یکی از [[محرمات احرام]] در منابع فقهی شمرده شده و از آن با عناوینی چون تغطیة الوجه،<ref>غنیة النزوع، ص159؛ بدائع الصنائع، ج2، ص185؛ الدروس، ج1، ص379.</ref> تخمیر الوجه<ref>الموطا، ج1، ص327؛ الام، ج7، ص255.</ref> و ستر الوجه<ref>المجموع، ج7، ص250؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص339؛ مجمع الفائده، ج6، ص351.</ref> تعبیر می‌شود. بنابر نظر فقیهان امامی، شافعی و حنبلی، پوشاندن صورت از مسائل ویژه زنان احرام‌گزار است.<ref>الام، ج7، ص255-256؛ المغنی، ج3، ص304-305؛ تحریر الاحکام، ج2، ص32.</ref>


در باور همه فقیهان امامی<ref>منتهی المطلب، ج2، ص790؛ مجمع الفائده، ج6، ص332؛ کفایة الاحکام، ج1، ص305.</ref> و اهل‌‌سنت،<ref>المبسوط، سرخسی، ج4، ص7؛ المغنی، ج3، ص305؛ المجموع، ج7، ص250.</ref> پوشاندن صورت برای زن روا نیست. اما در باور برخی دیگر، این‌کار برای مرد نیز در حال احرام جایز نیست و به تعبیر دیگر، اسفار (آشکار کردن) صورت واجب است.<ref>المهذب، ج2، ص187؛ الدر المنضود، ص77؛ جواهر الکلام، ج18، ص389.</ref> شماری از فقیهان این حکم را اجماعی<ref>الاستذکار، ج4، ص14؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص337؛ جواهر الکلام، ج18، ص389.</ref> و برخی آن را مطابق نظر همه فقیهان امامی و اهل سنت شمرده‌اند.<ref>منتهی المطلب، ج12، ص73.</ref>
در باور همه فقیهان امامی<ref>منتهی المطلب، ج2، ص790؛ مجمع الفائده، ج6، ص332؛ کفایة الاحکام، ج1، ص305.</ref> و اهل‌سنت،<ref>المبسوط، سرخسی، ج4، ص7؛ المغنی، ج3، ص305؛ المجموع، ج7، ص250.</ref> پوشاندن صورت برای زن روا نیست. اما در باور برخی دیگر، این‌کار برای مرد نیز در حال احرام جایز نیست و به تعبیر دیگر، اسفار (آشکار کردن) صورت واجب است.<ref>المهذب، ج2، ص187؛ الدر المنضود، ص77؛ جواهر الکلام، ج18، ص389.</ref> شماری از فقیهان این حکم را اجماعی<ref>الاستذکار، ج4، ص14؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص337؛ جواهر الکلام، ج18، ص389.</ref> و برخی آن را مطابق نظر همه فقیهان امامی و اهل سنت شمرده‌اند.<ref>منتهی المطلب، ج12، ص73.</ref>

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۴


احتیاط

مفهوم‌شناسی

احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه‌ای که یقین داشته باشد به وظیفه‌اش عمل کرده است.

حکم

احکام

برخی احکام درباره شکار در احتیاط عبارت است از:


پانوشت

منابع

  • تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش.

//////////////////////////////

  • التهذیب، محمد بن حسن شیخ طوسی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، 1365ش.
  • الخلاف، محمد بن حسن شیخ طوسی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیة قم، 1407ق.
  • المبسوط فی فقه الإمامیة، محمد بن حسن شیخ طوسی، به تحقیق محمدباقر بهبودی، تهران، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، چاپ سوم، 1387ق.
  • المعتمد فی شرح المناسک، سید ابوالقاسم خوئی، به تحقیق سید رضا خلخالی، نجف، مدرسة دار العلم، مؤسسه الخوئی الإسلامیة، چاپ اول، 1409ق.
  • جواهر الکلام، محمدحسن نجفی، با تحقیق عباس قوچانی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
  • جواهر الکلام، محمدحسن نجفی، با تحقیق عباس قوچانی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
  • کشف اللثام و الإبهام عن قواعد الأحکام، فاضل هندی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیة قم، بی‌تا.
  • مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان، احمد بن محمد مقدس اردبیلی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیة قم، مؤسسه النشر اسلامی، ۱۴۰۳ق.
  • مستند الشّیعة، احمد بن محمد مهدی النراقی، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، بی‌تا.
  • مناسک الحج، سید ابوالقاسم خوئی، به تحقیق سید رضا خلخالی، نجف، مؤسسه الخوئی الإسلامیة، بی‌تا.
  • مناسک حج، سید روح‌الله خمینی، تهران، مشعر، ۱۳۹۷ش.
  • مناسک حج، سید روح‌الله خمینی، تهران، مشعر، ۱۳۹۷ش.

//////////////////////

  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،

مقالات مرتبط

احکام احرام
واجبات
شروع از میقات • نیت • لباس احرام • تلبیه
محرمات احرام
مشترک بین زن و مرد
شکار حیوانات خشکی • کشتن جانوران بدن • کندن درختان • التذاذ جنسی • آمیزش • استمناء • عقد ازدواج • فسوق • جدال • زینت • بوی خوش • روغن مالیدن به بدن • نگاه کردن در آینه • سرمه کشیدن • ازاله مو • ناخن گرفتن • خون برون آوردن • کشیدن دندان • حمل سلاح
ویژه مردان
پوشیدن لباس دوخته • پوشاندن سر • استظلال
ویژه زنان
پوشاندن صورت • پوشاندن دست
دیگر احکام
مستحبات احرام
مکروهات احرام

/////////////////////////

حکم پوشاندن صورت

پوشاندن صورت یکی از محرمات احرام در منابع فقهی شمرده شده و از آن با عناوینی چون تغطیة الوجه،[۱] تخمیر الوجه[۲] و ستر الوجه[۳] تعبیر می‌شود. بنابر نظر فقیهان امامی، شافعی و حنبلی، پوشاندن صورت از مسائل ویژه زنان احرام‌گزار است.[۴]

در باور همه فقیهان امامی[۵] و اهل‌سنت،[۶] پوشاندن صورت برای زن روا نیست. اما در باور برخی دیگر، این‌کار برای مرد نیز در حال احرام جایز نیست و به تعبیر دیگر، اسفار (آشکار کردن) صورت واجب است.[۷] شماری از فقیهان این حکم را اجماعی[۸] و برخی آن را مطابق نظر همه فقیهان امامی و اهل سنت شمرده‌اند.[۹]

  1. ↑ غنیة النزوع، ص159؛ بدائع الصنائع، ج2، ص185؛ الدروس، ج1، ص379.
  2. ↑ الموطا، ج1، ص327؛ الام، ج7، ص255.
  3. ↑ المجموع، ج7، ص250؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص339؛ مجمع الفائده، ج6، ص351.
  4. ↑ الام، ج7، ص255-256؛ المغنی، ج3، ص304-305؛ تحریر الاحکام، ج2، ص32.
  5. ↑ منتهی المطلب، ج2، ص790؛ مجمع الفائده، ج6، ص332؛ کفایة الاحکام، ج1، ص305.
  6. ↑ المبسوط، سرخسی، ج4، ص7؛ المغنی، ج3، ص305؛ المجموع، ج7، ص250.
  7. ↑ المهذب، ج2، ص187؛ الدر المنضود، ص77؛ جواهر الکلام، ج18، ص389.
  8. ↑ الاستذکار، ج4، ص14؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص337؛ جواهر الکلام، ج18، ص389.
  9. ↑ منتهی المطلب، ج12، ص73.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=کاربر:Salar/صفحه_تمرین۱&oldid=47853»