رکن شامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
رکن شامی سومین رکن از ارکان کعبه در مسیر طواف است.<ref>. صبح الاعشی ج4، ص258؛ سفرنامه فرهاد میرزا، ص257 ؛ التاریخ القویم، ج3، ص247 -248.</ref>
رکن شامی سومین رکن از [[ارکان کعبه]] در مسیر [[طواف]] است.<ref>. صبح الاعشی ج4، ص258؛ سفرنامه فرهاد میرزا، ص257 ؛ التاریخ القویم، ج3، ص247 -248.</ref>
==موقعیت==
==موقعیت==
رکن شامی سومین رکن از ارکان کعبه در مسیر طواف است.<ref>. صبح الاعشی ج4، ص258؛ سفرنامه فرهاد میرزا، ص257 ؛ التاریخ القویم، ج3، ص247 -248.</ref> این رکن بعد از رکن عراقی و قبل از رکن یمانی در سمت باب الزیاده قرار دارد<ref>. اثارة الترغیب ج1، ص289 _ 290؛ بهجة النفوس ج2، ص763؛ رحله ابن بطوطه ج1، ص374.</ref>. وجه نامگذاری آن به رکن شامی، به سبب واقع شدن در سمت غرب کعبه، روبروی شام است.<ref>سفرنامه ناصر خسرو، ص129، فرهنگ اعلام جغرافیایی-تاریخی ص36.</ref> بنابرین رکن شامی را باید قبله سوریه، مصر و دیگر کشورهای افریقایی دانست.<ref>. مصباح المتهجد ج1، ص27؛ فلاح السائل 129؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، ص61.</ref> این رکن با نام رکن بحری و رکن غربی هم شناخته می‌شود.<ref>. التاریخ القویم، ج3، ص452؛ تذکرة بالاخبار، ص61؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج2، ص234-235.</ref> گاه به خطا نام آن را رکن عراقی گفته‌اند<ref>. الارج المسکی، ص159؛ اثارة الترغیب، ج2، ص224، 227؛ العقد الثمین، ج1، ص247.</ref>.
رکن شامی سومین رکن از [[ارکان کعبه]] در مسیر [[طواف]] است.<ref>. صبح الاعشی ج4، ص258؛ سفرنامه فرهاد میرزا، ص257 ؛ التاریخ القویم، ج3، ص247 -248.</ref> این رکن بعد از [[رکن عراقی]] و قبل از [[رکن یمانی]] در سمت [[باب الزیاده]] قرار دارد<ref>. اثارة الترغیب ج1، ص289 _ 290؛ بهجة النفوس ج2، ص763؛ رحله ابن بطوطه ج1، ص374.</ref>. وجه نامگذاری آن به رکن شامی، به سبب واقع شدن در سمت غرب [[کعبه]]، روبروی [[شام]] است.<ref>سفرنامه ناصر خسرو، ص129، فرهنگ اعلام جغرافیایی-تاریخی ص36.</ref> رکن شامی [[قبله]] سوریه، مصر و دیگر کشورهای افریقایی است.<ref>. مصباح المتهجد ج1، ص27؛ فلاح السائل 129؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، ص61.</ref> این رکن با نام رکن بحری و رکن غربی هم شناخته می‌شود.<ref>. التاریخ القویم، ج3، ص452؛ تذکرة بالاخبار، ص61؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج2، ص234-235.</ref> گاه به خطا نام آن را ر[[کن عراقی]] گفته‌اند<ref>. الارج المسکی، ص159؛ اثارة الترغیب، ج2، ص224، 227؛ العقد الثمین، ج1، ص247.</ref>.
فاصله رکن شامی از رکن عراقی را 9،90(یا  11،28) <ref>. مفرحة الانامه، ص64؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، 61 – 62.</ref> متر و از رکن یمانی 12،04(یا12،11) <ref>. مفرحة الانامه، ص64؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، 61-62.</ref> متر ثبت کرده‌اند.<ref>. معجم البلدان، ج4، ص465؛ آثار  اسلامی مکه و مدینه، ص80.</ref> حد فاصل رکن شامی و عراقی، مقام حــِـجـْـر اسماعیل است که هنگام آمدن حضرت ابراهیم به همراه همسرش هاجر و فرزندش اسماعیل با راهنمایی جبرئیل امین در آنجا نزول کردند و بعدها خانه حضرت اسماعیل شد.<ref>  فرهنگ اعلام جغرافیایی-تاریخی ص36؛آثار اسلامی مکه و مدینه ص8؛سفرنامه میرزا داود ص127</ref>
 
فاصله رکن شامی از رکن عراقی را 9،90 (یا  11،28) <ref>. مفرحة الانامه، ص64؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، 61 – 62.</ref> متر و از رکن یمانی 12،04 (یا12،11) <ref>. مفرحة الانامه، ص64؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، 61-62.</ref> متر ثبت کرده‌اند.<ref>. معجم البلدان، ج4، ص465؛ آثار  اسلامی مکه و مدینه، ص80.</ref> حد فاصل رکن شامی و عراقی، مقام [[حــِجــر اسماعیل|حــِـجـْـر اسماعیل]] است که هنگام آمدن [[حضرت ابراهیم]] به همراه همسرش [[هاجر]] و فرزندش [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]] با راهنمایی [[جبرئیل|جبرئیل امین]] در آنجا نزول کردند و بعدها خانه حضرت اسماعیل شد.<ref>  فرهنگ اعلام جغرافیایی-تاریخی ص36؛آثار اسلامی مکه و مدینه ص8؛سفرنامه میرزا داود ص127</ref>
==بازسازی==
==بازسازی==
از بازسازی رکن شامی گزارش هایی در منابع تاریخی ذکر شده از جمله بازسازی این رکن در زمان بازسازی کعبه توسط قریش پیش از بعثت و نیز بازسازی کعبه در سال 64 هجری<ref>. الارج المسکی ص168.</ref>  و در سال 1039ق. در پی تخریب کعبه در اثر سیل است. <ref>. تاریخ الیمن، ص52؛ مرآة الحرمین، ج1،  ص199.</ref>
این رکن در زمان [[بازسازی کعبه]] توسط [[قریش]] پیش از [[بعثت]] و نیز بازسازی کعبه در سال 64 هجری<ref>. الارج المسکی ص168.</ref>  و در سال 1039ق. در پی تخریب کعبه در اثر سیل است. <ref>. تاریخ الیمن، ص52؛ مرآة الحرمین، ج1،  ص199.</ref>
==احکام==
==احکام==
در مورد استلام دو رکن شامی و عراقی, نزد شیعه دو دسته روایات وجود دارد که برخی از آنها از عدم استلام این رکن توسط پیامبر(ص) حکایت دارد<ref>. الکافی، ج4، ص 408؛ وسائل الشیعه, ج13، ص 337-338.</ref> و برخی از استلام همه ارکان توسط پیامبر(ص) و امامان(ع) خبر می‌دهد<ref>. تهذیب الاحکام، ج5، ص 106-107؛ الکافی، ج4، ص 408، 429.</ref> و برخی از فقیهان شیعه با استناد به این روایات، استلام همه ارکان از جمله رکن شامی را مستحب دانسته‌اند.<ref>. الاستبصار ج2، ص216؛ المصباح المتهجد ج2، ص681؛ السرائر ج1،ص572</ref> برخی منابع اهل سنت، استلام و بوسیدن رکن شامی را سنت نداسته‌اند<ref>. التاریخ القویم ج3، ص248.</ref> در عین حال در منابع دیگری گفته شده دعا در رکن شامی مستجاب می‌گردد.<ref>.  شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص44</ref>  
در مورد [[استلام]] دو رکن شامی و عراقی, نزد [[شیعه]] دو دسته روایات وجود دارد که برخی از آنها از عدم استلام این رکن توسط [[پیامبر|پیامبر(ص)]] حکایت دارد<ref>. الکافی، ج4، ص 408؛ وسائل الشیعه, ج13، ص 337-338.</ref> و برخی از استلام همه ارکان توسط پیامبر(ص) و [[امامان|امامان(ع)]] خبر می‌دهد<ref>. تهذیب الاحکام، ج5، ص 106-107؛ الکافی، ج4، ص 408، 429.</ref> و برخی از [[فقیهان شیعه]] با استناد به این [[روایات]]، استلام همه ارکان از جمله رکن شامی را [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>. الاستبصار ج2، ص216؛ المصباح المتهجد ج2، ص681؛ السرائر ج1،ص572</ref> برخی منابع [[اهل سنت]]، استلام و بوسیدن رکن شامی را [[سنت]] نداسته‌اند<ref>. التاریخ القویم ج3، ص248.</ref> در عین حال در منابع دیگری گفته شده [[دعا]] در رکن شامی مستجاب می‌گردد.<ref>.  شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص44</ref>  
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
*[[کعبه]]
*[[کعبه]]

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۳

رکن شامی سومین رکن از ارکان کعبه در مسیر طواف است.[۱]

موقعیت

رکن شامی سومین رکن از ارکان کعبه در مسیر طواف است.[۲] این رکن بعد از رکن عراقی و قبل از رکن یمانی در سمت باب الزیاده قرار دارد[۳]. وجه نامگذاری آن به رکن شامی، به سبب واقع شدن در سمت غرب کعبه، روبروی شام است.[۴] رکن شامی قبله سوریه، مصر و دیگر کشورهای افریقایی است.[۵] این رکن با نام رکن بحری و رکن غربی هم شناخته می‌شود.[۶] گاه به خطا نام آن را رکن عراقی گفته‌اند[۷].

فاصله رکن شامی از رکن عراقی را 9،90 (یا 11،28) [۸] متر و از رکن یمانی 12،04 (یا12،11) [۹] متر ثبت کرده‌اند.[۱۰] حد فاصل رکن شامی و عراقی، مقام حــِـجـْـر اسماعیل است که هنگام آمدن حضرت ابراهیم به همراه همسرش هاجر و فرزندش اسماعیل با راهنمایی جبرئیل امین در آنجا نزول کردند و بعدها خانه حضرت اسماعیل شد.[۱۱]

بازسازی

این رکن در زمان بازسازی کعبه توسط قریش پیش از بعثت و نیز بازسازی کعبه در سال 64 هجری[۱۲] و در سال 1039ق. در پی تخریب کعبه در اثر سیل است. [۱۳]

احکام

در مورد استلام دو رکن شامی و عراقی, نزد شیعه دو دسته روایات وجود دارد که برخی از آنها از عدم استلام این رکن توسط پیامبر(ص) حکایت دارد[۱۴] و برخی از استلام همه ارکان توسط پیامبر(ص) و امامان(ع) خبر می‌دهد[۱۵] و برخی از فقیهان شیعه با استناد به این روایات، استلام همه ارکان از جمله رکن شامی را مستحب دانسته‌اند.[۱۶] برخی منابع اهل سنت، استلام و بوسیدن رکن شامی را سنت نداسته‌اند[۱۷] در عین حال در منابع دیگری گفته شده دعا در رکن شامی مستجاب می‌گردد.[۱۸]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. . صبح الاعشی ج4، ص258؛ سفرنامه فرهاد میرزا، ص257 ؛ التاریخ القویم، ج3، ص247 -248.
  2. . صبح الاعشی ج4، ص258؛ سفرنامه فرهاد میرزا، ص257 ؛ التاریخ القویم، ج3، ص247 -248.
  3. . اثارة الترغیب ج1، ص289 _ 290؛ بهجة النفوس ج2، ص763؛ رحله ابن بطوطه ج1، ص374.
  4. سفرنامه ناصر خسرو، ص129، فرهنگ اعلام جغرافیایی-تاریخی ص36.
  5. . مصباح المتهجد ج1، ص27؛ فلاح السائل 129؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، ص61.
  6. . التاریخ القویم، ج3، ص452؛ تذکرة بالاخبار، ص61؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج2، ص234-235.
  7. . الارج المسکی، ص159؛ اثارة الترغیب، ج2، ص224، 227؛ العقد الثمین، ج1، ص247.
  8. . مفرحة الانامه، ص64؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، 61 – 62.
  9. . مفرحة الانامه، ص64؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه، 61-62.
  10. . معجم البلدان، ج4، ص465؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80.
  11. فرهنگ اعلام جغرافیایی-تاریخی ص36؛آثار اسلامی مکه و مدینه ص8؛سفرنامه میرزا داود ص127
  12. . الارج المسکی ص168.
  13. . تاریخ الیمن، ص52؛ مرآة الحرمین، ج1، ص199.
  14. . الکافی، ج4، ص 408؛ وسائل الشیعه, ج13، ص 337-338.
  15. . تهذیب الاحکام، ج5، ص 106-107؛ الکافی، ج4، ص 408، 429.
  16. . الاستبصار ج2، ص216؛ المصباح المتهجد ج2، ص681؛ السرائر ج1،ص572
  17. . التاریخ القویم ج3، ص248.
  18. . شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص44

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله است.
  • آثار اسلامی مكه و مدینه، رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1386ش.
  • اثارة الترغیب و التشویق الی المساجد الثلاثة و البیت العتیق، محمد بن اسحاق الخوارزمی (م.827ق.)، تحقیق محمدحسین الذهبی، مکه المکرمه، مکتبه نزار مصطفی الباز، 1418ق.
  • الارج المسکی فی التاریخ المکی، علی بن عبدالقادر الطبری (م.1070ق.)، تصحیح اشرف احمد جمال، مکه، مکتبه التجاریه، 1416ق.
  • الاستبصار فیما اختلف من الاخبار، محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تحقیق سید حسن موسوی الخرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1363ش.
  • بهجة النفوس و الاسرار فی تاریخ دارهجره النبی المختار، عبدالله بن عبدالملک المرجانی (م.770ق.)، تحقیق محمد عبدالوهاب فضل، بیروت، دار الغرب الاسلامی، 2002م.
  • التاریخ القویم لمکه و بیت الله الکریم، محمد طاهر الكردی المکی، تحقیق عبد الملک ابن دهیش، بیروت، دار الخضر، 1420ق.
  • تاریخ الیمن، عبد الواسع بن یحیى‏ واسعى یمانى، قاهره‏، مطبعه السلفیه‏،1346ق.
  • تاریخ و آثار اسلامی مكه مكرمه و مدینه منوره، اصغر قائدان، تهران، مشعر، 1386ش.
  • تذکرة بالاخبار عن اتفاقات الاسفار (رحلة ابن جبیر)، محمد بن احمد بن الجبیر (م.614ق.)، ابوظبی، بیروت، المؤسسة العربیة دارالسویدی، 2008 م.
  • تهذیب الاحکام فی شرح المقنعة للشیخ المفید، محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تحقیق سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، 1365ش.
  • رحلة ابن بطوطه (تحفة النظار فی غرائب الامصار و عجائب الاسفار)، محمد بن عبدالله اللواتی الطنجی (م.۷۷۹ ق.)، تحقیق عبدالهادی تازی، ریاض، اکادیمیه المملکه المغربیه، 1417ق.
  • السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، محمد بن احمد ابن ادریس (م.598ق.)، قم، انتشارات الاسلامی ، 1410ق.
  • سفرنامه فرهاد میرزا (هدایة السبیل و کفایة الدلیل)، فرهاد میرزا معتمد الدوله، تصحیح غلام رضا طباطبایی، تهران، علمی، 1366ش.
  • سفرنامه میرزا داوود وزیر طایف، میرزا داود بن علی نقی (م.1277ق.)، تحقیق قاضی عسکر، تهران، مشعر، 1386ش.
  • سفرنامه ناصرخسرو، ناصر خسرو (م.481ق.)، تصحیح محمد دبیر سیاقی، تهران، زوار، 1381ش.
  • شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، محمد بن احمد التقی الفاسی (م.832ق.)، تحقیق گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1421ق.
  • صبح الاعشی فی صناعة الانشاء، احمد بن علی القلقشندی (م.821.ق.)، تحقیق محمد حسین شمس الدین، بیروت، دارالکتب العلمیه، بی تا.
  • عدة الإنابة فى أماكن الإجابه، عبدالله بن ابراهیم‏ میرغنى (م. 1193ق)، ‏تحقیق عبدالله نذیر مزى، مكه مكرمه‏، المكتبه المكیه‏، 1429ق.
  • العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، محمد بن احمد التقی الفاسی (م.832ق.) تحقیق محمد عبدالقادرعطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1419ق.
  • فرهنگ اعلام جغرافیایی ـ تاریخی در حدیث و سیره نبوی، محمد محمد حسن شراب، ترجمه شیخی، تهران، مشعر، 1386ش.
  • فلاح السائل ونجاح المسائل فی عَمَلِ الْیوم و اللَّیل، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس (سید بن طاووس) (م.664ق.)، قم، انتشارات الاسلامی.
  • الکافی، محمد بن یعقوب کلینی (م.329ق.)، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، 1363ش.
  • مرآة الحرمین، ابراهیم رفعت باشا (م.1353ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدینیه، بی‌تا.
  • مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تصحیح اسماعیل انصاری زنجانی، اعداد علی اصغر مروارید، بیروت، فقه الشیعه، 1411ق.
  • معجم البلدان، یاقوت بن عبدالله الحموی (م.626.ق.)، بیروت، دار صادر، 1995م.
  • مفرحة الأنام فى تأسیس بیت الله الحرام‏، زین العابدین بن نور الدین حسینى كاشانى‏، تحقیق عمار عبودى نصار، تهران‏، مشعر، 1428ق.‏
  • موسوعة العتبات المقدسه، جعفر خلیلی، بیروت، الاعلمی، 1407ق.
  • وسائل الشیعه (تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه)، محمد بن الحسن الحر العاملی (م.1104ق.)، الحر العاملی (م.1104ق.)، قم، آل البیت، 1414ق.