مقبره ابن حماد: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهی از ادبیان و عالمان شیعه، لقب ابن حماد داشته‌اند<ref>اعیان الشیعه، ج٢، ص٢6٣.</ref> که از آن جمله، می‌توان به ابوالحسن علی بن حماد بَصری (متوفای 4٠٠ه. ق)، شاعر اهل [[بصره]] و معاصر [[شیخ صدوق]] و [[سیدمرتضی علم الهدی|سیدمرتضی]]، <ref>ادب الطف، شبر، ج4، ص٣٠٨.</ref><ref>دایرة المعارف تشیع، ج١، ص٣١5.</ref> ابن حماد واسطی از علمای قرن هفتم و ابوالحسن محمد بن حماد، از شاعران سده نهم هجری، اشاره کرد.

برخی این زیارتگاه را به ابن‌حماد واسطی، از علمای قرن هفتم هجری، منسوب داشته‌اند. نام و نسب وی را کمال‌الدین ابوالحسن علی بن حسین بن حماد لیثی واسطی گفته‌اند. او از مشایخ ابن معیه بود و شمس‌الدین جعفر بن محمد بن جعفر بن هبةالله بن نما، از وی روایت کرده است<ref>تعلیقة امل الآمل، محمد بن الحسن (الحر العاملی)،  صص ١٩٠ و ١٩١.</ref> و خود، از [[سیدعبدالکریم ابن طاووس|سیدغیاث‌الدین عبدالکریم ابن طاووس]]، اجازه روایی داشت. <ref>امل الآمل، ج٢، ص١٧٩.</ref>

اما برخی دیگر، این زیارتگاه را به [[ابن‌حماد حلی]]، شاعر شیعه مذهب، منسوب نموده‌اند. <ref>ادب الطف، شبر، ج4، ص٣٠٧.</ref> او اشعار زیادی در مدح و منقبت و رثای اهل‌بیت پیامبر(ص) داشته و در رقابت با خِلَعی (خلیعی) شاعر و بر وزن و اسلوب قصائد وی، اشعاری سروده است. این رقابت، به قضاوت‌خواهی مقابل ضریح امیرمؤمنان(ع) کشیده شد و شعر خلعی که ابداع و ظرایف بیشتری داشت، برگزیده شد.