پرش به محتوا

محمد بن موسی کاظم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
(اصلاحات متن)
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۳۱: خط ۳۱:


[[فرصت الدوله]] در «[[آثار العجم]]» می‌نویسد:
[[فرصت الدوله]] در «[[آثار العجم]]» می‌نویسد:
بقعه مطهره سید امیرمحمد، مضجع آن حضرت است. پدر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر(ع) است و با برادرش حضرت شاهچراغ از یک مادرند. آن حضرت از اهل فضل و تقوا، قائم اللیل و صائم النهار بود. در عهد خلفا به شیراز آمد و در آن‌جا منزوی شد. گویند از حق الکتابه کلام الله مجید، بسیاری از بندگان را آزاد فرمود. <ref>آثار العجم، ص44٨.</ref>
بقعه مطهره سید امیرمحمد، مضجع آن حضرت است. پدر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر(ع) است و با برادرش حضرت شاهچراغ از یک مادرند. آن حضرت از اهل فضل و تقوا، قائم اللیل و صائم النهار بود. در عهد خلفا به شیراز آمد و در آن‌جا منزوی شد. گویند از حق الکتابه کلام الله مجید، بسیاری از بندگان را آزاد فرمود.<ref>آثار العجم، ص44٨.</ref>


فرصت الدوله درباره اینکه آن حضرت را شهید کرده‌اند یا به مرگ طبیعی از دنیا رفته است، اقوال گوناگونی را که در منابع به آن برخورده، بیان می‌کند، ولی به جزئیات آن اشاره‌ای نمی‌کند. <ref>همان، ص44٩.</ref>
فرصت الدوله درباره اینکه آن حضرت را شهید کرده‌اند یا به مرگ طبیعی از دنیا رفته است، اقوال گوناگونی را که در منابع به آن برخورده، بیان می‌کند، ولی به جزئیات آن اشاره‌ای نمی‌کند.<ref>همان، ص44٩.</ref>
==فضایل==
==فضایل==
[[شیخ مفید]] در «[[ارشاد]]» درباره فضایل سیدمحمد عابد می‌نویسد:
[[شیخ مفید]] در «[[ارشاد]]» درباره فضایل سیدمحمد عابد می‌نویسد:
وکان محمد بن موسی من اهل الفَضل و الصَلاح اخبرنی ابومحمّد الحسن بن محمد بن یحیی، قال، حَدَثنی جدّی، قال حَدَثتنی‌هاشمیة مولاة رقیه بنت موسی (علیه‌السّلام) قالت: کان محمد بن موسی صاحب وضوء و صلوة و کان لیله کلّه یتوضاُ و یصلی، فَنَسمع سکب الماء والوضوء ثم یصلی لیلا، ثم یَهدا ساعة فیرقد و یقوم، فنسمع سکب الماء والوضوء ثم یصلی لیلا...، فلایزال لیله کذلک حتّی یصبح و ما رایته قطّ الّاذکرت قول الله تعالی (کٰانُوا قَلِیلاً مِنَ اللَّیْلِ مٰا یَهْجَعُونَ). <ref>الارشاد، ج٢، ص٣٠٣.</ref>
وکان محمد بن موسی من اهل الفَضل و الصَلاح اخبرنی ابومحمّد الحسن بن محمد بن یحیی، قال، حَدَثنی جدّی، قال حَدَثتنی‌هاشمیة مولاة رقیه بنت موسی (علیه‌السّلام) قالت: کان محمد بن موسی صاحب وضوء و صلوة و کان لیله کلّه یتوضاُ و یصلی، فَنَسمع سکب الماء والوضوء ثم یصلی لیلا، ثم یَهدا ساعة فیرقد و یقوم، فنسمع سکب الماء والوضوء ثم یصلی لیلا...، فلایزال لیله کذلک حتّی یصبح و ما رایته قطّ الّاذکرت قول الله تعالی (کٰانُوا قَلِیلاً مِنَ اللَّیْلِ مٰا یَهْجَعُونَ). <ref>الارشاد، ج٢، ص٣٠٣.</ref>


محمد بن موسی (علیه‌السّلام) همیشه با وضو بود. شب‌ها را به [[عبادت]] و [[نماز]] می‌گذراند و پس از فراغت از نماز،‌ اندکی استراحت می‌کرد و آنگاه به پا می‌خواست و وضو می‌گرفت و مشغول عبادت و نماز می‌شد. وی این‌کار را تا صبح تکرار می‌کرد.‌ هاشمیه (کنیز دخت موسی بن جعفر(ع)) همچنین می‌گوید: هیچ‌گاه محمد را ندیدم، مگر اینکه این آیه از قرآن را به‌خاطر آوردم (کٰانُوا قَلِیلاً مِنَ اللَّیْلِ مٰا یَهْجَعُونَ)؛ «و از شب‌ اندکی را خواب می‌کردند». ([[سوره ذاریات]]، آیه١٧)
محمد بن موسی (علیه‌السّلام) همیشه با وضو بود. شب‌ها را به [[عبادت]] و [[نماز]] می‌گذراند و پس از فراغت از نماز،‌ اندکی استراحت می‌کرد و آنگاه به پا می‌خواست و وضو می‌گرفت و مشغول عبادت و نماز می‌شد. وی این‌کار را تا صبح تکرار می‌کرد.‌ هاشمیه (کنیز دخت موسی بن جعفر(ع)) همچنین می‌گوید: هیچ‌گاه محمد را ندیدم، مگر اینکه این آیه از قرآن را به‌خاطر آوردم (کٰانُوا قَلِیلاً مِنَ اللَّیْلِ مٰا یَهْجَعُونَ)؛ «و از شب‌ اندکی را خواب می‌کردند». ([[سوره ذاریات]]، آیه١٧)
خط ۴۶: خط ۴۶:


نویسنده کتاب «زندگانی سیاسی هشتمین امام» به نقل از برخی از منابع می‌نویسد:
نویسنده کتاب «زندگانی سیاسی هشتمین امام» به نقل از برخی از منابع می‌نویسد:
یکی دیگر از برادران [[امام رضا(ع)]] به‌نام احمد بن موسی، چون از حیله [[مامون]] آگاه شد، همراه سه هزار تن (به روایتی دوازده هزار) از بغداد (مدینه) قیام کرد. کارگزار مامون در شیراز به نام [[قتلغ خان]]، به امر خلیفه با او به مقابله برخاست و پس از کشمکش‌هایی او و برادرش «محمد عابد» و یارانش را به شهادت رساند. <ref>قیام سادات علوی، ص١6٩؛ اعیان الشیعه، ج١١، ص٢٨6؛ بحارالانوار، ج٨، ص٣٠٨؛ زندگانی سیاسی هشتمین امام، ص٢١4.</ref>
یکی دیگر از برادران [[امام رضا(ع)]] به‌نام احمد بن موسی، چون از حیله [[مامون]] آگاه شد، همراه سه هزار تن (به روایتی دوازده هزار) از بغداد (مدینه) قیام کرد. کارگزار مامون در شیراز به نام [[قتلغ خان]]، به امر خلیفه با او به مقابله برخاست و پس از کشمکش‌هایی او و برادرش «محمد عابد» و یارانش را به شهادت رساند.<ref>قیام سادات علوی، ص١6٩؛ اعیان الشیعه، ج١١، ص٢٨6؛ بحارالانوار، ج٨، ص٣٠٨؛ زندگانی سیاسی هشتمین امام، ص٢١4.</ref>


با این‌حال، برخی منابع از رحلت و درگذشت سیدمیرمحمد، به مرگ طبیعی حکایت می‌کنند؛ چنان‌که صاحب شب‌های پیشاور می‌نویسد: «جناب سیدامیرمحمد عابد که در گوشه انزوا به‌عبادت اشتغال داشت، به اجل طبیعی از دنیا رفت».<ref>شب‌های پیشاور، ص١٢٢.</ref>
با این‌حال، برخی منابع از رحلت و درگذشت سیدمیرمحمد، به مرگ طبیعی حکایت می‌کنند؛ چنان‌که صاحب شب‌های پیشاور می‌نویسد: «جناب سیدامیرمحمد عابد که در گوشه انزوا به‌عبادت اشتغال داشت، به اجل طبیعی از دنیا رفت».<ref>شب‌های پیشاور، ص١٢٢.</ref>