اوس بن ثابت خزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوشدّاد<ref>انساب الاشراف، ج1، ص243؛ الاستیعاب، ج1، ص117؛ اسد الغابه، ج1، ص59.</ref>اوس بن [[ثابت بن منذر|ثابت بن مُنذر]]،<ref>الاستیعاب، ج1، ص117؛ اسد الغابه، ج1، ص165.</ref> برادر [[حسان بن ثابت]]، از شاعران دوران [[پیامبر(ص)]]<ref>انساب الاشراف، ج1، ص243؛ جمهرة انساب العرب، ص347.</ref>و از خاندان [[بنی‌عمرو بن مالک]]، از [[تیره بنی‌نجار|تیره بنی‌نجارِ]] [[قبیله خزرج]] از [[انصار]] است.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص313؛ السیرة النبویه، ج3، ص637؛ اسد الغابه، ج1، ص165-166.</ref>مادرش سُخطی دختر [[حارثة بن لوذان|حارثة]] بن [[لوذان بن عبدود]] بود.<ref>الطبقات، ج3، ص382؛ الاصابه، ج1، ص292.</ref>او از کسانی است که در [[بیعت عقبه دوم]] (۱۳ [[بعثت]]) حضور داشت.<ref>الطبقات، ج3، ص382؛ الانساب، ج‏12، ص366؛ البدایة و النهایه، ج‏3، ص166.</ref>در پی هجرت مسلمانان به [[مدینه]] که انصار [[مهاجران]] را در خانه‌های خود جای می‌دادند، اوس میزبان [[عثمان بن عفّان]] شد<ref>الطبقات، ج‏3، ص41؛ انساب الاشراف، ج‏5، ص482؛ البدایة و النهایه، ج‏3، ص174.</ref>و پیامبر (ص) در [[عقد مؤاخات]]، آن دو را با هم برادر کرد.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص271؛ عیون الاثر، ج1، ص232؛ تاریخ ابن خلدون، ج2، ص423.</ref>

بیشتر تاریخ‌نگاران او را از حاضران در [[غزوه بدر]] دانسته و به شهادتش در این نبرد تصریح کرده‌اند.<ref>تاریخ دمشق، ج2، ص406؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص464.</ref>برادرش حسّان بن ثابت شاعر مشهور عرب نیز در قصیده‌ای او را از شهیدان این نبرد دانسته است.<ref>الاصابه، ج1، ص292.</ref>برخی وی را از شهیدان [[نبرد احد]] می‌دانند.<ref>تاریخ خلیفه، ص41؛ وفاء الوفاء، ج3، ص113.</ref>[[سخنی]] غیر مشهور وی را در زمره کسانی قرار داده که در همه جنگ‌ها دوشادوش رسول خدا (ص) حضور داشته و درگذشت او را در دوران خلافت عثمان دانسته است.<ref>الطبقات، ج3، ص382؛ الانساب، ج‏12، ص366.</ref>

برخی مفسران در شان نزول آیه ۷ [[سوره نساء|نساء]]: ({{قلم رنگ|سبز|لِلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ الوَالِدَانِ و الاقرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ الوَالِدَانِ و الاقرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنهُ اَو کَثُرَ نَصِیبًا مَفرُوضًا}}) آورده‌اند که اوس از همسرش اُم کُجَّه/ام حجه سه دختر برجای گذاشت. پسر عموهای او سُوَیْد و عَرْفَجَه یا قَتادَه و عُرْفَطَه<ref>زاد المسیر، ج1، ص374.</ref>طبق رسم جاهلی که وارثان میّت را در صورت خردسال بودن فرزندان، خواه دختر و خواه پسر، از ارث محروم می‌کردند، همه اموال برجای مانده از اوس را برای خود برداشتند. چون ام کُجّه به شکایت نزد رسول خدا (ص) در [[مسجد فضیخ]] آمد و مسئله را شرح داد، پیامبر پسرعموهای اوس را نزد خود فراخواند. اندکی بعد، آن آیه نازل شد و ارث زوجه مقرر گشت. پیامبر به پسرعموها فرمود که مال اوس را تقسیم نکنند تا آن‌که آیه: ({{قلم رنگ|سبز|یُوصِیکُمُ اللهُ فِی اَوْلادِکُم…}}) (سوره نساء، آیه۱۱–۱۴) نازل شد و حکم سهم ارث هریک از فرزندان و والدین میت را مشخص کرد.<ref>تفسیر ثعلبی، ج3، ص260-261؛ زاد المسیر، ج1، ص374؛ تفسیر قرطبی، ج5، ص45-46.</ref>این گزارش از شهادت اوس در سال‌های نخستین هجرت حکایت دارد.