Automoderated users، دیوانسالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۱۰٬۰۹۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref> <ref>' به '</ref><ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'تاسیس' به 'تأسیس') |
||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
آنان که این واژه را عربی دانستهاند ریشه آن را چنین توجیه کرده اند: برخی کوفه را برگرفته از «تکوّف» به معنای تجمّع، و علت نامگذاری را تجمع لشکریان مسلمان در این شهر میدانند.<ref>مختصر کتاب البلدان، ص١54.</ref> برخی دیگر کوفه را به معنای ریگ قرمز رنگ و علت نامگذاری را فراوانی این نوع ریگ در آن میدانند.<ref>لسان العرب، ج١٢، ص١٨٨.</ref> | آنان که این واژه را عربی دانستهاند ریشه آن را چنین توجیه کرده اند: برخی کوفه را برگرفته از «تکوّف» به معنای تجمّع، و علت نامگذاری را تجمع لشکریان مسلمان در این شهر میدانند.<ref>مختصر کتاب البلدان، ص١54.</ref> برخی دیگر کوفه را به معنای ریگ قرمز رنگ و علت نامگذاری را فراوانی این نوع ریگ در آن میدانند.<ref>لسان العرب، ج١٢، ص١٨٨.</ref> | ||
گروهی «کوفه» را برگفته از لغت «کوفان» به معنای ریگهای دایرهای شکل دانستهاند که در این منطقه فراوان بوده است.<ref>لسان العرب، ج١٢، ص١٨٨.</ref> همچنین کوفان را به معنای «دایرهای شکل» گفتهاند<ref>معجم البلدان، ج4، ص4٩٠.</ref> و شاید به دایرهای شکل بودن شهر در آغاز | گروهی «کوفه» را برگفته از لغت «کوفان» به معنای ریگهای دایرهای شکل دانستهاند که در این منطقه فراوان بوده است.<ref>لسان العرب، ج١٢، ص١٨٨.</ref> همچنین کوفان را به معنای «دایرهای شکل» گفتهاند<ref>معجم البلدان، ج4، ص4٩٠.</ref> و شاید به دایرهای شکل بودن شهر در آغاز تأسیس نظر داشتهاند. بعضی نیز گفتهاند که کوفان نام کوه کوچک یا تپهای شنی بوده پس از بنا نهاده شدن کوفه، این تپّه در مرکز شهر قرار گرفت.<ref>الروض المعطار فی خبر الاقطار، ص501.</ref> | ||
دلایل دیگری هم درباره ریشه کلمه و دلیل نامگزاری آن طرح شده است. <ref>معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج4، ص١١4٢؛ معجم البلدان، ج4، ص4٩١.</ref><ref>معجم البلدان، ج4، ص4٩١.</ref><ref>تخطیط مدینة الکوفه، ص١5.</ref> | دلایل دیگری هم درباره ریشه کلمه و دلیل نامگزاری آن طرح شده است. <ref>معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج4، ص١١4٢؛ معجم البلدان، ج4، ص4٩١.</ref><ref>معجم البلدان، ج4، ص4٩١.</ref><ref>تخطیط مدینة الکوفه، ص١5.</ref> | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
==== هود، ذوالکفل، یونس ==== | ==== هود، ذوالکفل، یونس ==== | ||
[[مدفن حضرت هود(ع)]]، ناحیه نُخَیلَه که در فاصله دو فرسخی شمال کوفه واقع است، معرفی شده است. و نیز در شمال شرقی کوفه روستایی به نام «قریة ذی الکِفْل» واقع شده که محل زندگی و [[مدفن ذوالکفل پیامبر(ع)]] میباشد. برخی نیز مسجد کوفه را محل رویش بوته کدویی دانسته که [[حضرت یونس(ع)|یونس پیامبر(ع)]] را پوشانید.<ref>بحارالانوار، ج١٠٠، ص٣٩4.</ref> و بالاخره مسجد کوفه بهعنوان محل نماز ١٠٧٠ پیامبر(ع) معرفی شده است.<ref>بحارالانوار، ج١٠٠، ص٣٨٩.</ref> | [[مدفن حضرت هود(ع)]]، ناحیه نُخَیلَه که در فاصله دو فرسخی شمال کوفه واقع است، معرفی شده است. و نیز در شمال شرقی کوفه روستایی به نام «قریة ذی الکِفْل» واقع شده که محل زندگی و [[مدفن ذوالکفل پیامبر(ع)]] میباشد. برخی نیز مسجد کوفه را محل رویش بوته کدویی دانسته که [[حضرت یونس(ع)|یونس پیامبر(ع)]] را پوشانید.<ref>بحارالانوار، ج١٠٠، ص٣٩4.</ref> و بالاخره مسجد کوفه بهعنوان محل نماز ١٠٧٠ پیامبر(ع) معرفی شده است.<ref>بحارالانوار، ج١٠٠، ص٣٨٩.</ref> | ||
== | ==تأسیس== | ||
کوفه در سال هفده هجری | کوفه در سال هفده هجری تأسیس شد.<ref>تاریخ الطبری، ج٣، ص١45 به بعد.</ref>مسلمانان پس از فتح مدائن، در آنجا ساکن شدند. اما به دلیل ناسازگاری با وضع هوای مدائن، شهر کوفه را بنا نهادند. <ref>تاریخ الطبری، ج٣، ص١45 به بعد.</ref> | ||
کوفه هنگام | کوفه هنگام تأسیس در فاصله نیم فرسخی کناره غربی نهر [[فرات]] بنا شد،<ref>رحلة ابنبطوطه، ص٢٢٠.</ref> بنابراین از طرف شرق، محدود به این رودخانه بود و از طرف غرب به بیابانی که بهسمت [[شام]] و [[عمان]] امتداد داشت، محدود میشد که شهر [[نجف]] کنونی جزئی از این بیابان بود و در ناحیه غربی کوفه قرار داشت.<ref>دائرة المعارف الاسلامیة الشیعیه، ج٣، ص٣64.</ref> | ||
در جنوب غربی کوفه و در فاصله یک فرسخی آن، [[شهر حیره]] که در آن زمان، شهری بسیار آباد و مرکز حکومت [[آل منذر|آلمَنْذَر]] (مَناذِرَة) بود، قرار داشت.<ref>استراتیجیة الفتوحات الاسلامیة، الطریق الی المدائن، ص4٧؛ معجم البلدان، ج٢، ص٣٢٨.</ref> | در جنوب غربی کوفه و در فاصله یک فرسخی آن، [[شهر حیره]] که در آن زمان، شهری بسیار آباد و مرکز حکومت [[آل منذر|آلمَنْذَر]] (مَناذِرَة) بود، قرار داشت.<ref>استراتیجیة الفتوحات الاسلامیة، الطریق الی المدائن، ص4٧؛ معجم البلدان، ج٢، ص٣٢٨.</ref> |
ویرایش