پرش به محتوا

مرقد میثم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> '
جز (جایگزینی متن - '</ref>' به '</ref> ')
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ')
خط ۲۳: خط ۲۳:


==معرفی اجمالی میثم تمار==
==معرفی اجمالی میثم تمار==
میثم بن یحیی اسدی کوفی، کنیه‌‏اش ابوسالم و از اصحاب امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بود. از دوره کودکی و نوجوانی او، اطلاعی در دست نیست. می‏‌گویند او غلام زنی از طایفه [[بنی‌‏اسد]] بود که امام(ع) او را از وی خریداری و سپس آزاد نمود. آن‏گاه حضرت به او فرمود: «اسمت چیست؟» گفت: «سالم». امام فرمود: «پیامبر(ص) به من خبر داد که پدرت، در عجم، نام میثم را بر تو نهاده است». میثم گفت: «خدا، [[رسول خدا(ص)]] و [[امیرمؤمنان(ع)]] راست گفتند. اسم من، میثم است». آن‏گاه امام فرمود: «اسمت را حفظ کن و کنیه خود را ابوسالم قرار ده». میثم نیز چنان کرد.<ref>الارشاد، ج1، ص323.</ref> او از آنجایی که به شغل خرمافروشی مشغول بود، به لقب «تَمّار» (خرمافروش)، شناخته می‏‌شد.
میثم بن یحیی اسدی کوفی، کنیه‌‏اش ابوسالم و از اصحاب امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بود. از دوره کودکی و نوجوانی او، اطلاعی در دست نیست. می‏‌گویند او غلام زنی از طایفه [[بنی‌‏اسد]] بود که امام(ع) او را از وی خریداری و سپس آزاد نمود. آن‏گاه حضرت به او فرمود: «اسمت چیست؟» گفت: «سالم». امام فرمود: «پیامبر(ص) به من خبر داد که پدرت، در عجم، نام میثم را بر تو نهاده است». میثم گفت: «خدا، [[رسول خدا(ص)]] و [[امیرمؤمنان(ع)]] راست گفتند. اسم من، میثم است». آن‏گاه امام فرمود: «اسمت را حفظ کن و کنیه خود را ابوسالم قرار ده». میثم نیز چنان کرد.<ref>الارشاد، ج1، ص323.</ref> او از آنجایی که به شغل خرمافروشی مشغول بود، به لقب «تَمّار» (خرمافروش)، شناخته می‏‌شد.


میثم از یاران خاص و نزدیک امیرمؤمنان(ع) و همچنین از اصحاب امام حسین(ع)، به‌شمار می‏‌آید.<ref>الاختصاص، شیخ مفید، ص3، 7 و 8.</ref> او در کوفه از همراهان و ملازمان امیرمؤمنان(ع) در اوقات خلوت آن حضرت بود.
میثم از یاران خاص و نزدیک امیرمؤمنان(ع) و همچنین از اصحاب امام حسین(ع)، به‌شمار می‏‌آید.<ref>الاختصاص، شیخ مفید، ص3، 7 و 8.</ref> او در کوفه از همراهان و ملازمان امیرمؤمنان(ع) در اوقات خلوت آن حضرت بود.


امیرمؤمنان(ع) چندین بار، خبر شهادت میثم تمار را به او داده بود؛
امیرمؤمنان(ع) چندین بار، خبر شهادت میثم تمار را به او داده بود؛