ابوعبدالله سالم بن‌ معقل: تفاوت میان نسخه‌ها

«ابوعبدالله سالم بن‌ معقل» از اهل «[[اصطخر]]» (از شهرهای قدیم فارس) و بنده‌ای آزاد شده بود. <ref>الاستیعاب، ج٢، ص١٣5؛ اسدالغابه، ج٢، ص٣٨٢.</ref> برخی او را از ایرانیان اهل کرمه و از سابقین در اسلام و در زمره [[مهاجران]] و همچنین [[انصار]] دانسته‌اند. <ref>الاستیعاب، ج٢، ص56٩؛ اسد الغابه، ج٢، ص١٣4.</ref>

وی خوش‌صوت بود و قرآن تلاوت می‌کرد. براساس نقل قولی [[رسول‌خدا(ص)]] درباره او فرمود: «سالم بسیار خدا دوست است». <ref>مسند احمد، ج٧، ص٢٣٧.</ref> نقل کرده‌اند که رسول خدا(ص) او را از چهار نفری می‌دانستند که شایسته است، قرائت از آنان آموخته شود. <ref>صحیح بخاری، ج4، ص6٢؛ الاستیعاب، ج٢، ص56٩.</ref>

سالم از نخستین بیعت‌کنندگان با [[ابوبکر]] بود. <ref>شرح نهج‌البلاغه، ج6، ص١٨.</ref> شاید ازاین‌رو بود که «[[عمر بن‌ خطاب]]» او را از کسانی می‌دانست که شایسته عهده‌داری خلافت هستند. <ref>ر. ک: رویدادهای تاریخ اسلام، ج١، ص4٧؛ تاریخ المدینة المنوره، ج4، ص٨٨١؛ بحارالانوار، ج٢٨، ص٣٨٣.</ref>

سرانجام سالم در سال دوازدهم در «[[نبرد یمامه]]» که با مرتدان در گرفت، همراه مولایش «ابوحذیفه» و درحالی‌که پرچم مسلمانان در دستش بود، کشته شد. <ref>اسد الغابه، ج٢، ص١٣4.</ref>